Technologia krytycznego myślenia. Jak to się ma do profilaktyki uzależnień? Dlaczego uważam tę technologię za jedną z najważniejszych w pracy profilaktycznej psychologa szkolnego. Uważam, że ważne i konieczne jest rozwijanie krytycznego myślenia u dziecka już od najmłodszych lat. W naszej szkole od 20 lat edukacja najmłodszych uczniów odbywa się według znanego systemu rozwojowego A.V. Zankowa i zgodnie z programem „Przyszła szkoła podstawowa” (autor M.V. Churkova). Moim zdaniem to właśnie te programy pomogły nauczycielom rozwinąć krytyczne myślenie uczniów, co jest obecnie niezbędne przy wdrażaniu federalnych stanowych standardów edukacyjnych. A teraz nauczyciele, korzystając z dotychczasowych doświadczeń, już od klas podstawowych uczą, jak porównywać, kompilować, wybierać niezbędne informacje, przetwarzać je, wyciągać własne wnioski, wykorzystywać zdobytą wiedzę w praktyce. Technologia ta uczy uczniów obiektywnej oceny konkretnego życia sytuacji, unikaj stereotypów i oddzielaj prawdę od kłamstw, opieraj się naciskom z zewnątrz. Ostatecznie pomaga nastolatkom oprzeć się pokusie wypróbowania narkotyku „tylko dla towarzystwa” we właściwym momencie. Każdy wie, jak młodzi ludzie zazwyczaj zaczynają „oswajać” substancje psychoaktywne. Jedna z moich koleżanek z podziwem opowiada o niezwykłych doznaniach, jakie pojawiają się po zażyciu dawki i sugeruje wypróbowanie leku. Wyjaśnia, jak wszystkie problemy znikną natychmiast po użyciu. Nastolatek, który nie jest nauczony krytycznego myślenia, łatwo popada w uzależnienie. I wzajemnie. Każdy, kto od dzieciństwa miał rodziców, nauczycieli, psychologów rozwijających krytyczne myślenie, nie cofnie się i nie oprze pokusie zażywania narkotyków. Jak wykorzystuję w swojej pracy metody i techniki technologiczne do rozwijania krytycznego myślenia. Na przykładzie zajęć profilaktycznych w klasie VIII, które odbyły się w listopadzie 2022 r., rozważymy tę technologię. Model tej technologii składa się z następujących etapów: etap wyzwania, etap rozumienia i etap refleksji. Etapy te mogą składać się na całą lekcję lub jej poszczególne części. Pierwsza faza to „Wyzwanie”. Trwa ona około 5 minut. Na tym etapie ważne jest, aby mówić jak najmniej i pozwolić uczniom mówić. Zaproszenie przygotowuje, ustala informacje i proces, który będzie oferowany na kolejnych etapach pracy. Techniki etapu wyzwań Burza mózgów w parach, Burza mózgów w grupach. Pojęcia kluczowe, zadanie swobodnego pisania, tabela Z-H-U, pytanie plus-minus, zdania prawdziwe i fałszywe, koszyk pomysłów, skupienie, kluczowe terminy W tej lekcji użyłem techniki „skupiania”. Technika ta jest uniwersalna i stosowana na wszystkich etapach. Istota tej techniki polega na tym, że informacje dotyczące koncepcji są usystematyzowane w formie skupień (winogrona). W centrum znajduje się kluczowa koncepcja. Kolejne skojarzenia studentów są logicznie powiązane z kluczową koncepcją. Rezultatem jest coś w rodzaju podsumowania referencyjnego badanego tematu. Uczniowie z łatwością korzystają z tej techniki. Wystarczy przeprowadzić podobną pracę 2-3 razy, aby technika ta stała się zaawansowana technologicznie w środku. Stosując tę ​​technikę, uczniowie powiedzieli wszystko, co im przyszło do głowy na ten temat (słowa i wyrażenia), a ja zapisałam to na tablicy (Fajnie jest zapomnieć o rzeczywistości, żeby uniknąć problemów w domu…..). Podczas lekcji klaster znacznie się rozgałęził i poznaliśmy wszystkie słowa kluczowe, z którymi możemy już pracować. Kolejną techniką, która została wykorzystana na lekcji, jest „Koszyk pomysłów”. Uczniowie samodzielnie zapisali wszystko, co wiedzieli na temat problemu, a następnie wymieniali się informacjami w parach lub grupach. Grupy w kręgu wymieniały informacje, fakty i wszystko zapisywały na tablicy. W miarę zdobywania nowych informacji poprawiano błędy. Uczniom zadano pytanie: - Jak myślisz, jakie są konsekwencje zażywania narkotyków? Każda grupa po wstępnej dyskusji przedstawiła swoje założenia.