Od autora: Ciekawe demo od kolegi skłoniło mnie do napisania artykułu. W artykule znajduje się link, polecam go przeczytać! Artykuł ten jest kontynuacją pierwszej części Bajki „Lustro”, czyli jak rozwiązać nierozwiązywalny problem. Zdarza się każdemu, gdy nie ma wyjścia z sytuacji. . W mojej głowie kłębią się myśli: „A co jeśli tak? A co jeśli będzie inaczej?” - i nadal nie można znaleźć rozwiązania. Mówią o tym: impas, błędne koło, beznadziejna sytuacja. Co wtedy zrobić? W końcu w umyśle nie ma rozwiązań, a myślenie tylko pogarsza sytuację. Wtedy powinieneś żyć. Albo raczej żyj tym, czego doświadczasz. Bądź świadomy swoich uczuć i emocji takimi, jakie są. To właśnie nazywam opracowaniem. Co to da? Jak to działa? Oto przykład z forum b17 https://www.b17.ru/forum/topic.php?id=81862#topic_top Kolega moim zdaniem doskonale pokazuje jak to działa. Klient pokonuje myślenie, wychodzi, by poczuć i zyskuje nowe spojrzenie na sytuację. Metafora. Wyobraź sobie, że podróżujesz pociągiem filmowym, w którym jesteś jedynym pasażerem, a kierowca jest twoją służącą. Długo jeździłeś. Za oknem przedziału znajduje się ekran filmowy. Krajobrazy nieustannie się zmieniają, tworząc różne wrażenia, które przeżywa się i pozostawia. Ale nagle znajdujesz się na stacji, gdzie dzieją się straszne rzeczy. Wyobraź sobie, jak to może wyglądać w Twoim przypadku? ... Moja wersja wygląda tak. Po bombardowaniu. Budynek stacji jest zniszczony, dookoła pustka, śmieci, na ziemi zabici ludzie, ktoś płacze, nierówny teren rozdzierają eksplozje. ... To jest straszne. Nie da się tego zaakceptować. Jesteś tak zszokowany, że cały ten horror przyciąga twoje oczy. Maszynista czując, że na to patrzysz, zatrzymuje pociąg. Krajobrazy już się nie zmieniają. Utknąłeś w tym ekranie obrazu. Im dalej patrzysz, tym gorzej. Co robić? Przeżyj wszystkie uczucia, jakie wywołał w Tobie ten ekran filmowy. Zakwaterowanie to paliwo dla pociągu. Kierowca rozumie, że może jechać dalej. Kontynuujesz swoją podróż, a obrazy znów zaczynają się zmieniać. Dlaczego to się dzieje? Odpowiedź na to pytanie jest dość trudna. Aby wyjaśnić zjawisko, zwykle szukam odpowiedniego pojęcia. W tym przypadku opcja karmy jest dobrze dopasowana. Jeśli kogoś uderzę, nie będę w stanie poczuć bólu i zdać sobie sprawy, że postępuję źle, zadając ból innej żywej istocie. Dopiero gdy doświadczę bólu spowodowanego uderzeniem, zrozumiem, jakie to uczucie i nie zrobię tego ponownie. Zatem życie na własnym bólu (fizycznym, emocjonalnym, psychicznym) uczy nas: co warto robić innym, a czego nie, jak traktować innych, jak postępować. Domyślam się, że „ćwiczymy” lekcje rozumienia uczuć innych ludzi. Prosty przykład. Kiedy ktoś rzuca palenie, zwykle jest bardzo zirytowany obecnością osób palących w pobliżu. Niestety, często wszystko może zakończyć się świadomością. W przypadku konsultacji wskazanym w linku psycholog mówi, moim zdaniem, bardzo ważną rzecz: trzeba uświadomić sobie świadomość w działaniu. Przeżyj nowe doświadczenie. Sprawdź jego trafność w praktyce. Moje narzędzia zawierają wiele technik akceptacji sytuacji i materiału z nią związanego. Chętnie pomogę Ci przetrwać trudne sytuacje życiowe i być świadkiem pozytywnych zmian. Jeśli artykuł był dla Ciebie przydatny, kliknij „dziękuję”! Powodzenia w rozwiązywaniu nierozwiązywalnych problemów. Interesuje Cię niezależna praktyka? Przeczytaj następny artykuł: Ćwicz samoobserwację.