Być może i Ty spotkałeś się z przejawami naruszenia Twoich granic osobistych, gdy poczułeś, że ktoś bezceremonialnie wkracza w Twoją przestrzeń osobistą, zakłócając Twoje plany: bliscy pozwalają sobie na krytykę sposobu naprawy lub ustawiania mebli lub udzielają niechcianych porad, w jaki sposób powinna wychowywać swoje dzieci. Szef podnosi na ciebie głos. Koledzy zachowują się bezceremonialnie i nie można im nic powiedzieć. Przyjaciele mogą odwiedzić Cię bez ostrzeżenia. Mama nadal kontroluje Twoje życie, nawet jeśli nie jesteś już dzieckiem i udało Ci się założyć własną rodzinę. Jesteśmy najbardziej bezbronni w utrzymywaniu granic z bliskimi. Jeśli uda nam się zachować dystans do znajomych i współpracowników, zachowując pewne konwencje w relacjach, na przykład nie ujawniając swoich spraw osobistych, nie informując o naszych planach, to w sytuacji z bliskimi wszystko okazuje się znacznie trudniejsze. Każdy z nas ma granice. Rodzina też je ma. Pochodzimy z rodziny z istniejącym doświadczeniem i podejściem do siebie, do świata, do innych ludzi. Nie zdając sobie z tego sprawy, przekazujemy temu światu zasady i wytyczne, których nauczyliśmy się od naszej rodziny rodzicielskiej. Pod wpływem doświadczeń zdobytych w rodzinie nasze granice są budowane lub naruszane. Każda rodzina ma także swoje granice. Jeśli granice rodziny będą niewyraźne i niekontrolowane, to nie ochronią jej członków przed niebezpieczeństwami świata zewnętrznego i wówczas nie będą czuli się bezpieczni. Nieostre granice rodzinne występują w tych rodzinach, w których nie ma komunikacji między członkami rodziny satysfakcjonującej dobro członków rodziny. Nie ma dobrych, przyjacielskich relacji, wspólnych świąt i planów, ciepła i zaufania pomiędzy członkami rodziny, dyskusji, wspólnych zasad akceptowanych przez wszystkich członków rodziny, jednomyślności i wzajemnego szacunku. Ale często pojawia się rywalizacja, zazdrość, intrygi, koalicje rodzinne i wrogość. A relacje członków takiej rodziny będą budowane głównie poza rodziną, ich zainteresowania będą skierowane na świat zewnętrzny, a nie na siebie nawzajem. I stąd problem zawodnych granic systemu rodzinnego, gdzie coś obcego, niemiłego, wrogiego może łatwo wtargnąć, wyrządzając krzywdę komuś lub całej rodzinie. Rodzina o sztywnych granicach. Dzieje się tak wtedy, gdy rodzina jest odcięta od świata zewnętrznego, członkowie rodziny niewiele komunikują się ze światem zewnętrznym, relacje między członkami rodziny mają charakter współzależności, silnej fuzji ze sobą. Nie ma separacji, separacji od siebie. Takie rodziny rzadko mają gości, drzwi są szczelnie zamknięte przed obcymi, rodzina prowadzi raczej zamknięte życie. Ale w takiej rodzinie obowiązują surowe autorytarne wymagania i zasady. Dzieci są bardzo zależne od dorosłych, dla których szacunek jest tu najważniejszy. W rodzinie jest wiele tajemnic, wiele zakazów. Naruszane są osobiste granice samych członków rodziny, gdyż są one zamazane i pozbawione ochrony. Członkowie rodziny często sami czasami nie wiedzą, gdzie jest „moje”, a gdzie „nie moje”: o ich uczuciach, myślach, działaniach, pragnieniach często decyduje jeden z członków rodziny. Osobowość osoby w takiej rodzinie nie ma integralności, nie ma zrozumienia siebie. Zdrowe granice rodziny to nieszczelne granice, w których omawiane są zasady, a decyzje podejmują wszyscy członkowie rodziny. W takich rodzinach każdy członek rodziny jest szanowany, a członkowie rodziny interesują się wzajemnymi opiniami. W rodzinie ze zdrowymi granicami nie ma mowy o łączeniu się członków rodziny i zależności jednego od drugiego, ale są wspólne interesy, wspólne sprawy, przestrzeń osobista, zachowanie „własnej twarzy”, szacunek dla każdego członka rodziny. Co zrobić, gdy Twoje granice, Twoje prawa zostaną naruszone przez innych ludzi, gdy czyjś wpływ nie pozwala Ci żyć pełnią życia? Po jakich znakach możesz rozpoznać, że Twoje granice zostały naruszone. Jak system rodzinny wpływa na Twoje życie, w jaki sposób naruszane są granice w Twoim systemie rodzinnym? Mnóstwo tajemnic i nieoczekiwanych odkryć: 8-921-389-05-17