Od autora: Więcej o leczeniu wszelkich form uzależnień dowiesz się tutaj: Dusza. Duch. Ciało Kiedy słyszymy, że osoba, która cierpiała na poważną chorobę, nagle wyzdrowiała, zastanawiamy się, czy istnieje naukowe wyjaśnienie licznych cudownych uzdrowień. Do tej pory współczesna (zachodnia) nauka nie operuje takimi pojęciami jak dusza i duch. Problem powiązania tego, co mentalne (świadomość, dusza i duch) z fizycznym (mózg i ciało fizyczne), uważany jest za nierozwiązywalny problem nauk przyrodniczych. . Jak dotąd nie ma teoretycznych uzasadnień ani dowodów eksperymentalnych na istnienie materialnego środowiska dla istnienia duszy i ducha oraz interakcji z nim ludzkiego mózgu. Duch i dusza pozostają pojęciami teologiczno-filozoficznym, a ich realne istnienie jest jedynie piękną hipotezą. Należy pamiętać, że ta „hipoteza” jest prawie tak stara jak ludzkość. Ponieważ większość energii zużywanej przez mózg nie jest wydawana na zapewnienie jego funkcjonowania i nie zamienia się w ciepło, możliwe jest, że jest ona częściowo zużywana na interakcję. z polem duchowym (mentalnym), które odbywa się za pomocą obrazów mentalnych. Na tej podstawie można założyć, że myśli mają energię, a zatem są materialne. Współczesna medycyna zaleca prowadzenie zdrowego trybu życia, aby zapobiegać różnym chorobom. Jednak, jak pokazuje doświadczenie, to zdecydowanie nie wystarczy. Można założyć, że higiena psychiczna jest jedną z podstawowych zasad, którymi człowiek powinien kierować się w swoim życiu. Zgodnie z teorią względności A. Einsteina energia i masa ciała są ze sobą jednoznacznie powiązane. Dlatego istnieje duże prawdopodobieństwo materializacji (realizacji) obrazu mentalnego z dużą energią w zdarzeniu konfliktowym. Wiadomo, że często sprawdza się zasada „czego się boimy, to to, czego się boimy”. To samo można powiedzieć o pozytywnych myślach. Wiara w zwycięstwo doprowadzi do zwycięstwa. Wiara w powrót do zdrowia przywraca ludzi „z innego świata”. Twoje myśli są Twoją siłą i energią, często ostatnią bronią. Używaj ich zatem zgodnie z ich przeznaczeniem! Jeśli wyjdziemy od hipotezy o materialności myśli, to nawet najbardziej niekorzystną sytuację można zmienić pozytywnym myśleniem. Musisz tylko skoncentrować swoje myśli na najlepszym rozwiązaniu problemu, który się pojawił. Staraj się kontrolować przepływ swoich myśli, myśl więcej o tym, co dobre, a być może wkrótce zobaczysz, jak Twoje życie zmieni się na lepsze Według Światowej Organizacji Zdrowia zdrowie to stan człowieka, który się nie charakteryzuje tylko poprzez brak chorób lub wad fizycznych, ale także dobrostan psychiczny i społeczny. Jest mało prawdopodobne, aby dana osoba została uznana za zdrową, jeśli nie ma skarg na jej stan fizyczny, ale doświadcza niepokoju, strachu i kompleksu niższości. do nadwagi, doświadczania stanu dysharmonii seksualnej i rodzinnej, uzależnienia od hazardu lub różnych substancji psychoaktywnych (alkohol, narkotyki). Pomoc dla osoby w takich schorzeniach zapewnia psychoterapia – niezależna dyscyplina medyczna. Psychoterapia – uzdrawianie duszą. Oprócz medycznego istnieje także psychologiczny model psychoterapii. Jeśli weźmiemy pod uwagę występowanie chorób o charakterze nerwicowym poprzez system psychologicznych i społeczno-psychologicznych stereotypów relacji osobistych, to stan przedchorobowy to zderzenie osobistych oczekiwań ze środowiskiem zewnętrznym. Ma on charakter interpersonalny oraz konflikt intrapersonalny na poziomie mało świadomych reakcji. Jeśli konflikt ten nie zostanie rozwiązany, może powstać zespół nerwicowy lub zaburzenie psychosomatyczne. W tym sensie zawsze możemy powiedzieć, że choroba (nerwica, psychosomatyka) to nierozwiązany konflikt interpersonalny lub intrapersonalny z tego czy innego powodu. Jeśli praca psychologiczna poprzedza wystąpienie objawu lub syndromu, wówczas jej adekwatność jest oczywista. Celem takich prac jest przywrócenie pełnego funkcjonowania jednostki w środowisku. PsychologicznyModel psychoterapii zajmuje dziś pozycję dominującą. Psychologowie pracują z ludźmi na tym poziomie. Podajmy współczesną definicję psychoterapii: „Psychoterapia to zespół oddziaływań psychicznych na osobę, podczas których zmniejsza się poziom emocjonalnie negatywnych reakcji na sytuację, problem, na własną chorobę. W rezultacie poszerza się sfera samoświadomości człowieka i nowego rozumienia życia i jego sensu, pojawiającego się objawu, syndromu, jako nierozwiązanego w porę problemu, jako nieskutecznego sposobu życia. Jest to świadomość (wgląd) na poziomie emocjonalnym i świadomym istoty problemu, która raczej tkwi w subiektywnym świecie samej jednostki (w sferze nieświadomych mechanizmów działania i relacji), a nie poza nią. sferę osobistą i świadomość możliwych sposobów jej przezwyciężenia nie poprzez zmianę otaczającego go świata, ale poprzez zmianę siebie. Wydaje nam się, że najlepszą definicją psychoterapii jest „leczenie duszy”. Wskazania do psychoterapii jako metody samodzielnej leczenia to: Stan na poziomie przednozologicznym (na etapie przedchorobowym), kiedy problem już istnieje, ale osoba nie potrafi go rozwiązać, co prowadzi do jego neurotyczności. Choroby neuropsychiczne z pogranicza (nerwice). Zaburzenia psychosomatyczne. Choroba ciała, którą traktujemy jako samodzielne cierpienie, może okazać się jedynie objawem złego stanu zdrowia w sferze psychicznej. Załóżmy, że pacjent twierdzi, że gdy dokucza mu jakiś problem, rozwija się u niego wrzód. Zaburzenia psychiczne, w tym depresja.5. Zaburzenia osobowości6. Problemy rodzinne i małżeńskie (w tym seksualne)7. Zaburzenia zachowania w dzieciństwie (różne odchylenia, nerwice, jąkanie, moczenie nocne, ruchy obsesyjne, tiki)8. Zaburzenie somatyczne. Zaburzenie somatyczne jest ściśle powiązane z zaburzeniami depresyjnymi (depresją). Ponieważ w przypadku tego ostatniego często na pierwszy plan wysuwa się nie wyraźnie świadomy obniżony nastrój, ale dolegliwości somatyczne (cielesne). Według Światowej Organizacji Zdrowia od 60 do 80% osób cierpiących na depresję szuka pomocy u lekarzy w przychodniach i z powodu niemożności rozpoznania przez tych lekarzy stanu depresyjnego nie otrzymuje odpowiedniego leczenia. W przypadku wyraźnie odczuwalnego obniżonego nastroju, anhedonii (zmniejszona zdolność odczuwania przyjemności), bezsenności (zwykle przedwczesnego wybudzenia), myśli samobójczych, wszystko jest mniej więcej jasne i pacjent kierowany jest do specjalisty: psychiatry, psychoterapeuty, psychologa . Jednak w ostatnich dziesięcioleciach obniżony nastrój był maskowany przez zaburzenia somatyczne (cielesne) i autonomiczne. Depresja somatyzowana (maskowana) występuje u ponad 30% pacjentów w praktyce ambulatoryjnej, z niezidentyfikowanymi diagnozami somatycznymi (tzw. pacjenci złożeni, niezrozumiałi, z wieloma diagnozami i nabrzmiałą kartą ambulatoryjną). Biorąc pod uwagę, że depresja z reguły objawia się na poziomie cielesnym objawami takimi jak kołatanie serca, różne lokalizacje bólu i dyskomfortu w ciele, wahania ciśnienia krwi, duszność itp. pacjent zwraca się o pomoc do terapeuty, gdy tak naprawdę potrzebuje pomocy psychoterapeuty. Uzależnienia: - chemiczne (alkoholizm, narkomania, palenie), - uzależnienia niechemiczne (gry, zaburzenia odżywiania). przeceniają znaczenie psychoterapii w leczeniu wszelkich form uzależnienia od alkoholuWedług przenośnego wyrażenia amerykańskich ekspertów „alkoholizm nie jest w butelce, ale w człowieku”. Dlatego wyzdrowienie z alkoholizmu jest raczej problemem indywidualnym, którego rozwiązanie wymaga stanowczości zamiarów, dużej mądrości i siły woli. Należy pamiętać: na drodze do wyzdrowienia nie ma „zagubionych ludzi”. Głównym kryterium uzależnienia od alkoholu jest głód, pociąg do alkoholu. U pacjenta rozwija się rodzaj dominacji alkoholowej, która podporządkowuje w człowieku wszystko: potrzeby, motywację, wartości życiowe i cele.Wydawać by się mogło, że przestaniesz pić alkohol, a zapanuje spokój i harmonia. Jednak w rzeczywistości wszystko jest inne. Należy osiągnąć harmonię, dlatego dla skutecznego leczenia konieczne jest włączenie do pracy członków rodziny. Osobie uzależnionej od alkoholu bardzo trudno jest powstrzymać się od alkoholu. Mówimy, jak rozumiesz, o chorobie i przyznanie się do niej przed sobą jest pierwszym krokiem na drodze do wyzdrowienia. Nawet gdy człowiek przestaje pić alkohol, organizm nadal go „pamięta”. Przejście od przemocy do trzeźwości może być bolesne, towarzyszyć mu dyskomfort psychiczny, drażliwość, poczucie utraty sensu, co może prowadzić do neurotyczności nie tylko samego pacjenta, ale także wszystkich członków jego rodziny, którzy z kolei zacznij wspominać czasy upijania się alkoholem jako coś bardziej akceptowalnego niż obecna despotyczna trzeźwość pacjenta. Sami bliscy, nie wiedząc o tym, zaczynają prowokować pacjenta do załamania, a potem, nawet z pewną ulgą, rozkładają ręce: „Nic mu nie pomaga!” Gdzie powinna się zwrócić rodzina w tej sprawie? W naszym mieście istnieje wiele ośrodków, które mogą zapewnić w miarę wykwalifikowaną pomoc w ułatwieniu powrotu do zdrowia po zatruciu alkoholowym i zmniejszeniu objawów fizycznego uzależnienia od alkoholu. Czy to wystarczy do całkowitego wyzdrowienia pacjenta i jego rodziny? W naszym ośrodku oferujemy kompleksowe wsparcie w kreowaniu nowych, konstruktywnych zachowań dla pacjenta. Pomagamy osobie zwrócić się do swoich korzeni i znaleźć w sobie prawdziwy sens, radość trzeźwego istnienia na tym świecie i przywrócić zdolność psychologicznie kompetentnego budowania relacji z ludźmi, realizowania się nie za pomocą alkoholu, ale innymi środkami Do leczenia uzależnienia od alkoholu opracowaliśmy metodę neurodynamicznego projektowania antyalkoholowego. Leczenie przeprowadzane jest indywidualnie, w oparciu o dogłębne badanie centralnego układu nerwowego. Czas trwania leczenia wynosi 2 tygodnie. W okresie poprzedzającym główny zabieg antyalkoholowy przeprowadzane jest poważne przygotowanie mające na celu ukształtowanie motywacji do trzeźwego trybu życia, praca nad budowaniem odpowiednich granic osobistych i rekonstrukcją scenariusza zachowań autodestrukcyjnych. Uzależnienie od jedzenia Pomimo tego, że jedzenie uzależnienie jest najbardziej akceptowaną społecznie formą uzależnienia, jednakże, zwłaszcza gdy jest wspomagane przez nadwagę, również przynosi ludziom cierpienie i wymaga leczenia. Uzależnienie od jedzenia polega na konieczności częstych posiłków i obżarstwo. Często zapotrzebowanie na jedzenie wzrasta w stresującej sytuacji lub odwrotnie, w atmosferze nudy. Przejadaniu się może również sprzyjać zwiększony lęk i depresja. Wiadomo, że silny stan lękowy może objawiać się niepokojem ruchowym i koniecznością wchłaniania pokarmu. Przy chronicznym lęku potrzeba jedzenia jest oznaką walki organizmu ze spadkiem poziomu emocjonalnego, ponieważ duża ilość jedzenia chwilowo poprawia nastrój ze względu na produkcję hormonów szczęścia – endorfin. Z biegiem czasu pojawia się uzależnienie od jedzenia, organizm nie jest zadowolony z ilości zjadanego pokarmu i żąda więcej... Spowodowane jest to również zwiększeniem objętości żołądka i w konsekwencji zwiększeniem powierzchni wchłaniania . Tworzy się błędne koło. Kiedy dochodzi do przejadania się, następuje nadmierne pobudzenie instynktu żywieniowego. W naszym ośrodku w leczeniu nadwagi stosujemy metodykę Akademika S.S. Smelova. Warto dodać, że metoda ta jest oficjalnie rekomendowana przez Ministerstwo Zdrowia jako jedna z najskuteczniejszych i najbardziej fizjologicznych metod odchudzania. Za wkład w rozwiązanie problemu uzależnienia od żywności S.S. W 1998 roku Smelov został uznany przez UNESCO za najlepszego uzdrowiciela na świecie. W procesie psychoterapii stresowej na ośrodek pokarmowy zostaje nałożona blokada, apetyt maleje, wzrasta intensywność procesów metabolicznych, w wyniku czego uruchamiany jest mechanizm redukcji.waga. Cały zabieg leczniczy trwa 3 miesiące i odbywa się na tle pełnego, 5-cio krotnego posiłku. Faktycznie możliwe jest zmniejszenie wagi o 10-40% pierwotnej wagi. Wyjątkowość metody polega na tym, że nałożone ograniczenia człowiek znosi dość łatwo, bez cierpienia, a także na tym, że utracone w procesie leczenia kilogramy nie wracają Wirtualne uzależnienie, do którego każdy z nas dąży ulga psychologiczna przy pomocy muzyki, czytania, sportu, podróży, komunikacji. W przeciwnym razie pochłonęłyby nas konflikty, niepokoje, napięcie. Nasze hobby powinno być pozytywne, ale w niektórych przypadkach zamieniają się w swoje przeciwieństwo, zamieniając się w patologiczne przyciąganie do czegoś. A wtedy mówimy o uzależnieniach lub upodobaniach patologicznych, które zwiększają ryzyko chorób psychicznych i pojawienia się problemów osobistych i społecznych. Zachowanie uzależniające charakteryzuje się chęcią ucieczki od rzeczywistości poprzez zmianę stanu psychicznego i w efekcie regresji duchowej. Pasje ze znakiem pozytywnym wzbogacają życie, czyniąc je bogatym i ciekawym. Jeśli jednak zostanie nadużyty. Mogą przekształcić się w serię negatywną, taką jak uzależnienie od komputera, w którym wyrządzona szkoda jest nieporównywalna z korzyścią. Zachowania uzależniające tradycyjnie dzieli się na: Uzależnienie od Internetu, które obejmuje szeroką gamę uzależnień: uzależnienie od komputera – przede wszystkim od gier, uzależnienie od wirtualnego świata – chęć poszerzania sieci wirtualnych znajomych, surfowanie po Internecie – kompulsywne wyszukiwanie informacji w różnych witrynach, uzależnienie od cyberseksu - kompulsywne przyciąganie do odwiedzania stron pornograficznych i uprawiania wirtualnego seksu, gdy pojawiają się objawy takie jak tymczasowe naruszenie samokontroli przy komputerze, uczucie pustki poza wirtualnym światem, problemy z nauką lub pracą, zaniedbanie bliskich, osoby odmiennej płci, zaburzenia snu lub zmiany w jego trybie, okłamują członków rodziny co do kierunku i znaczenia ich czynności komputerowych, należy rozumieć, że ich nosiciel potrzebuje pomocy specjalisty. Pasja do hazardu. Hazard (ludomania) Ludomania (uzależnienie od gier, uzależnienie od hazardu) to patologiczne uzależnienie od gier hazardowych, które polega na częstych, powtarzających się epizodach uczestnictwa w grach hazardowych, które zdominowały życie człowieka i prowadziły do ​​obniżenia wartości społecznych, zawodowych, materialnych i rodzinnych, taka osoba zaniedbuje swoje obowiązki w tych obszarach. Rodzaj uzależnienia od hazardu to obsesyjna chęć obstawiania zakładów w barach sportowych, kasynach lub gry na pieniądze. Wielu zagranicznych badaczy uważa hazard za poważny problem społeczny, który stanowi zagrożenie dla dużej części społeczeństwa. Problem pogłębia fakt, że w trakcie gry w niektórych przypadkach następuje relaksacja, stres emocjonalny zostaje złagodzony, następuje odwrócenie uwagi od nieprzyjemnych problemów, a grę uważa się za przyjemną rozrywkę. W oparciu o ten mechanizm stopniowo następuje wycofanie i rozwija się uzależnienie. Te odmiany uzależnień są najtrudniejsze do leczenia. Wymagają długotrwałego leczenia i dużej motywacji ze strony pacjenta. Oprócz różnych metod psychoterapii stosujemy leczenie farmakologiczne. Uzależnienie od tytoniu Światowa Organizacja Zdrowia zalicza nikotynę do grupy narkotycznych substancji czynnych. Dlatego całkiem właściwe jest mówienie o patologicznym uzależnieniu znacznej części populacji od tytoniu. Ogólnie rzecz biorąc, na całym świecie około 60% mężczyzn i 20% kobiet to palacze. Według WHO 90% zgonów z powodu raka płuc, 75% z powodu przewlekłego zapalenia oskrzeli, 15% z powodu chorób układu krążenia jest związane z paleniem. Przewiduje się, że w 2020 r. tytoń stanie się główną przyczyną chorób, powodując śmierć ponad 10 milionów ludzi rocznie. Jeden z najbardziej niekorzystnych krajów na świecie pod względem rozpowszechnienia palenia i stałego wzrostu liczby palaczy w.