Od autora: Artykuł o zjawisku odkładania snu na później zawiera zalecenia i pomaga zrozumieć naturę odkładania snu w nocy na później. Jeśli jesteśmy przyzwyczajeni do mówienia o odkładaniu przygotowań do egzaminów, testów, pisania raportów, dyplomów i uprawiania sportu, to niewiele osób myśli o szkodliwym, prozdrowotnym i bardzo powszechnym odwlekaniu snu. Po co zwoływać wieczorne spotkania w Internecie przed telewizorem czy odkładanie książek na później? Myślę więc, aby podkreślić szkodliwość dla zdrowia, niską samokontrolę w tym momencie i bolesne odczucia rano. Doskonale wiemy, jak trudno jest nam wstać rano i jak trudne staje się to pod koniec tydzień pracy, kiedy chroniczny brak snu powoduje, że jesteśmy rozdrażnieni, zmniejszamy koncentrację i efektywność działania. Dlaczego tak trudno jest wyłączyć telewizor, komputer czy smartfon i iść spać? Co sprawia, że ​​nie śpimy, gdy wskazówka zegara coraz bardziej zbliża się do 12, 1, 2, 3…? Jak każde zwlekanie, zwlekanie ze snem to niska zdolność do wolicjonalnego wysiłku, tendencja do błędnej oceny przyszłości zbyt optymistycznie), pragniemy wypełnić teraźniejszość przyjemnością i błędną prognozą emocjonalną dotyczącą poranka. Chcemy się zrelaksować, obejrzeć ciekawy serial i mówimy sobie „jeszcze trochę”, „to już ostatni odcinek”. „no cóż, przeczytam ten post jeszcze raz”, „dodam jeszcze kilka komentarzy” lub „tylko spojrzę na te zdjęcia” i tak dalej. Należy zauważyć, że dzisiejsze środowisko w dużym stopniu sprzyja prokrastynacji, a zwłaszcza zwlekanie ze snem. Ani telewizja, ani Internet nigdy nie śpią. Na przykład w moim dzieciństwie nie było wieczornych programów telewizyjnych, nie było komputera ani Internetu ani magnetowidu. Całe środowisko ludzkie „poszło spać”, za oknem było ciemno, cicho i pusto, nie było transmisji telewizyjnej, jedyne, czym mogła dać się ponieść osoba bezsenna, to książka lub czasopismo. Dzisiejsze środowisko człowieka jest przepełnione pokus i jesteśmy jak dzieci w sklepie ze słodyczami, przerabiając wszystko, co codzienne, chcemy się cieszyć, chcemy, żeby teraz było dobrze, nawet jeśli jutro będzie źle. Tutaj wewnętrzne dziecko naprawdę się budzi i chce się bawić, ponieważ lekcje zostały już odrobione. Po prostu spróbuj powstrzymać dzieciaka, kiedy już opanuje sytuację! Uważam, że takiemu przesadzonemu dzieciakowi należy przeciwstawić się dorosłemu. Tylko nie dorosła osoba, która jest nierozsądnie okrutna i bezlitosna, ale taka, która będzie opiekuńcza i uważna zarówno dla zdrowia dziecka, jak i jego hobby. Co taka dorosła osoba może powiedzieć Twojemu „jeszcze trochę” albo „Będę przez pięć minut oglądać kanał twojego przyjaciela”? Mogę napisać, na co odpowiada moja odpowiedź. Mój mówi: „Wiesz już, że nie przestaniesz za pięć minut, musisz wyłączyć komputer, nieważne, jak przyjemnie jest czytać, bo inaczej rano będziesz cierpieć” lub coś w tym rodzaju. Co powie Twoja? Spróbuj nie łajać się za to, że „zagrałeś za ostro” i nie położyłeś się spać o tej samej początkowej porze (zwykle rano)), ale pochwal się za to, że to zrobiłeś. udało mi się położyć spać wcześniej niż wczoraj. Twoje wewnętrzne dziecko potrzebuje pochwały i radości. Zadbaj o to, a Twoje ciało Ci podziękuje. Wyrobienie w sobie nowego nawyku zajmie trochę czasu, ale wielką przyjemnością będzie poczucie energii o poranku i zaplanowanie pracowitego weekendu, a nie oczekiwanie, że „śpię do drugiej”.».