Od autora: To numer biuletynu, który kiedyś prowadziłem. Tekst jest nadal aktualny i myślę, że będzie aktualny zawsze :) Dzisiejszym tematem jest Obecność. Temat jest równie ważny, co złożony. Filozofowie, mistycy, przywódcy religijni i psychoterapeuci mówią o Obecności. Co więcej, większość uważa, że ​​słowa nie są w stanie wyrazić ani opisać tego zjawiska, a do wiedzy można zbliżyć się jedynie poprzez praktyki zwiększające świadomość. Pamiętam, że jeden z moich znajomych, nieobciążony wiedzą z zakresu filozofii i psychologii, śmiał się długo, gdy w artykule o ważnych czynnikach psychoterapii odkrył punkt nr 1: „terapeuta jest obecny na sesji”. Dość trudno było wytłumaczyć, że chodzi tu nie tylko o fizyczne umiejscowienie ciała terapeuty :-) Sugeruję zapoznanie się z cytatami, które udało mi się wychwycić. Poniższy tekst Zinkera mówi przede wszystkim o obecności terapeutycznej. Ale myślę, że Obecność jest ważna także w życiu codziennym. Obecność nadaje życiu pełnię, objętość i smak tym, którzy zamierzają żyć własnym życiem, a nie służyć czasowi. Malcolm Parlett: „Myślę, że wielu z nas doświadczyło silnego wpływu po prostu przebywania w obecności kogoś, kto ma haj. stopnia świadomości, być może nauczyciel duchowy lub po prostu osoba często praktykująca medytację. Rodzi to pytanie o naszą własną obecność terapeutyczną. Czasami myślę, że najważniejszą rzeczą, jaką możemy zrobić jako psychoterapeuci, jest pełna obecność, zachowanie „jasności”, zaangażowanie. Nawet jeśli klient nie ma kontaktu ze mną i swoim procesem, ja przynajmniej pozostaję w kontakcie z nim i moimi uczuciami, pragnieniami i myślami. Nie jest to opinia bezkontrowersyjna, ale można założyć, że nawet będąc w pełni obecnymi, już pomagamy klientowi w bardziej „zdrowym” grupowaniu jego branży. Bycie „w pełni obecnym” to zupełnie inny temat do mówienia o „obecności”. Z książki Finding Good Form: Gestalt Therapy with Couples and Families. Joseph Zinker: „Dla terapeuty bardzo ważne jest słuchanie własnych uczuć, ponieważ jego doświadczenia mogą służyć jako narzędzie „terapeutycznej obecności”. „Obecność oznacza „bycie tam” – nic więcej i nic mniej. Autentycznej obecności nie należy mylić z charyzmą, stylem i siłą. „Być tutaj” oznacza być obecnym, aby inni mogli wyrazić siebie jasno, interesująco i w pełni. Tę obecność łatwo odczuć w każdym momencie, jednak bardzo trudno ją opisać słowami. Jest to zarówno stan fizyczny, jak i duchowa otwartość; nie tylko szeroko otwarte oczy i „uszy do góry”, ale także otwarte serce. Jako świadkowie wykorzystujemy wszystkie nasze uczucia, myśli i doznania. Bez obecności terapeuta pozostaje jedynie obserwatorem, który okresowo komentuje.” „To sposób bycia z kimś bez podejmowania jakichkolwiek działań. Obecność oznacza bycie tutaj w pełni – otwarcie na wszystkie możliwości – podczas gdy wrodzona obecność terapeuty tutaj dotyka najgłębszych strun jego duszy. Obecność terapeutyczna jest tłem, na którym może rozkwitnąć postać innego lub innych ja. Kiedy czuję obecność drugiego, czuję swobodę wyrażania siebie. Mogę ujawnić wszystkie delikatne i wrażliwe części mojej osobowości, wiedząc, że zostanę zaakceptowana bez osądzania i krytyki. Moja terapeutyczna obecność pozwala mi zmierzyć się z własnymi wewnętrznymi konfliktami, sprzecznościami, nierozwiązanymi problemami i paradoksami bez dawania wskazówek i instrukcji. Moja terapeutyczna obecność pozwala mi odnieść się do siebie jako mądrego świadka.” Spróbujmy opisać termin „obecność” za pomocą negacji. Obecność nie oznacza świadomej pozycji, „stawania” wobec drugiej osoby; nie ma tu nic pompatycznego ani dramatycznego. Prezencja to nie styl. Prezencja to nie charyzma. Charyzma liczy na podziw i uwagę przy sobie.