Od autora: Artykuł o tym, co zrobić, jeśli naruszenie granic psychologicznych nie jest takie oczywiste, a jedynym kryterium wtargnięcia w Twoją przestrzeń jest Twój dyskomfort i zepsuty nastrój? powiedziano już o tym, jak się chronić, jeśli ktoś bezceremonialnie wkracza w naszą przestrzeń osobistą. Wielu z nas ponownie przeczytało długie listy zaleceń, jak powiedzieć „Nie!”, jak bronić swojego punktu widzenia, jak powstrzymać niechcianych doradców. Zalecenia te są naprawdę pomocne, gdy mamy do czynienia z bezpośrednią, jednoznaczną inwazją na terytorium osobiste. Co zrobić, jeśli naruszenie granic psychologicznych nie jest już tak oczywiste, a jedynym kryterium wtargnięcia w Twoją przestrzeń jest Twój dyskomfort i zepsuty nastrój? Zgłębianie granic indywidualnej osobowości jest nieuniknione. Wszyscy ludzie są różni, więc te same czynniki mogą być obojętne dla jednej osoby, ale głęboko ranić inną. Tylko z tego powodu istnieje wiele wyrażeń, które mogą dotknąć psychologicznych granic jednostki. Dodajmy do tego osoby, które celowo stosują specjalne techniki, aby ograniczyć swojego rozmówcę, przeciwnika, pracownika czy jakąkolwiek osobę w pobliżu. Komu udaje się zachować suwerenność? Do kogoś, kto jest pewny swojej wartości, kto nie wątpi w swoje osiągnięcia, zainteresowania i pragnienia, które istnieją w danym czasie. Pewność siebie to potężna tarcza, która chroni przed wszelkim wtargnięciem. Osoba pewna siebie szybko znajduje potrzebne argumenty i stawia kropkę nad „i”. Nie oznacza to, że osoba pewna siebie jest niezniszczalnym robotem, od którego granic odbijają się wszelkie przypadkowe i specjalne próby. Powód jest inny. Zaufanie służy jako niezawodna podstawa dla terytorium osobistego, które jest ważne dla danej osoby. Dlatego przywraca niezbędne granice, nawet jeśli ktoś twierdzi, że je przesuwa. Stawiając granice, człowiek bierze na siebie odpowiedzialność. On dokonuje wyboru i jest za niego odpowiedzialny. Na przykład, gdy cała rodzina nalega, aby ich syn został lekarzem, a on chce być specjalistą w innej dziedzinie zawodowej, znajduje argumenty na obronę swoich interesów, jeśli nie jest to nieświadomy protest, ale zaufanie do swoich preferencji w ten sam sposób osoba pewna siebie podziękuje, ale odmówi kursów języków obcych opłaconych już przez rodziców, jeśli będzie pewna, że ​​ma w tej chwili inne priorytety. Osoba pewna siebie nie będzie zawstydzona uwagą „Co za bzdury wygadujesz o!" lub „Powiem ci całą prawdę prosto w twarz”. Za tymi zwrotami kryje się próba ograniczenia i powstrzymania jednostki. Jedną z opcji może być odpowiedź: „To tylko Twoja opinia. Często nazywamy głupotami rzeczy, których nie rozumiemy. Już to rozgryzłem, więc jestem zainteresowany” lub „Każdy ma swoje własne rozumienie prawdy, ale to nie jest prawda. W tym przypadku moja opinia jest odmienna od Twojej.” Rozważając konkretne przykłady, często kuszące jest podanie konkretnych możliwych odpowiedzi. Ale nie ma przepisów na każdą okazję. Wymierną pomoc zapewnia ogólne podejście, strategia postępowania w sytuacji zawoalowanych ataków na psychologiczne granice jednostki. Jeśli ktoś wkracza w Twoją przestrzeń, ważne jest, aby wyrazić swój stosunek do tego. Na szczęście lub niestety nikt nie jest w stanie odczytać Twoich myśli. W przypadku niezamówionej opieki powinieneś podziękować tej osobie za jej wysiłki i wyjaśnić, dlaczego jej odmawiasz. Aby nie wylać dziecka z kąpielą i żeby odmowa nie brzmiała tylko dla zasad, zadaj sobie w myślach pytanie, czy potrzebujesz tego, co Ci się oferuje, a następnie podejmij decyzję. Pamiętaj tylko, że zaakceptowana obawa powoduje powtórzenie się sytuacji. Jeśli ktoś próbuje zastąpić Twój punkt widzenia swoim (wydawało Ci się, że źle zrozumiałeś, musisz wymyślić coś takiego), musisz. aby wyjaśnić tej osobie, że dokładnie takie jest teraz Twoje zdanie i potrzebujesz czasu, aby się upewnić lub.