Jak najczęściej reagujemy na problematyczne zachowania dzieci – nieposłuszeństwo, kaprysy, histerię? Niestety większość rodziców wybiera niewłaściwą strategię – karcić, karać, zawstydzać, ignorować i w inny sposób próbować eliminować „złe zachowanie”. Natomiast kluczem do rozwiązania wszelkich skomplikowanych problemów jest zrozumienie potrzeb dziecka i zaspokojenie ich. Zawsze poza zachowaniem, które nas niepokoi (mogą to być przejawy agresji lub złości, konflikty między rodzeństwem, lęki, histeria, protesty itp.). ) jest jakaś niezaspokojona potrzeba. Kiedy dzieci, a swoją drogą także dorośli, znajdują się w sytuacjach, w których ich potrzeby nie są zaspokojone, przeżywają rozczarowanie, smutek, smutek, niepokój, złość itp., negatywne doświadczenia. I chociaż dorośli nadal w jakiś sposób potrafią kontrolować swoje emocje i sobie z nimi radzić, umiejętności regulacji emocji u dzieci nie zostały jeszcze rozwinięte, więc ich bunty, opór i rozczarowania czasami objawiają się w bardzo destrukcyjny sposób. ZASPOKOJONE POTRZEBY = ODPOWIEDNIE ZACHOWANIE Dziecko, którego potrzeby są ignorowane, będzie dążyło do ich zaspokojenia na różne sposoby, w tym poprzez zachowania niedopuszczalne (krzyk, płacz itp.). Jeśli potrzeby zostaną zaspokojone, dzieci czują się dobrze i spokojnie wewnętrznie, co oznacza, że ​​są w stanie łatwo negocjuj, dyskutuj, akceptuj zasady i ograniczenia. Zrozumienie podstawowych potrzeb dziecka pomoże nam określić, czego potrzebuje w danym momencie, co jest źródłem niepokoju i jak można rozwiązać ten problem. Często rodzice nieświadomie przenoszą na dzieci swoje, niegdyś niezaspokojone, potrzeby. Bardzo trudno jest dawać codziennie to, czego nam samym brakuje. Dlatego świadomość swoich słabych punktów i praca nad ich wzmocnieniem jest warunkiem sukcesu w rozwiązywaniu problemów związanych z niepożądanym zachowaniem dziecka.© Selyakova I.S. 2021