Clint podszedł z absolutnie obojętnym wyrazem twarzy i zaczął monotonnie opowiadać o swoim stanie. Przez jakieś trzy miesiące nic go nie interesowało: zwykłe spotkania ze znajomymi, seriale, nauka, praca, rozrywka – jakby zeszły na dalszy plan. Nie pamiętał, jak do tego doszedł, od czego się to zaczęło, dlaczego chciał spokoju i gdzie podziały się jego siły. Po pierwszej konsultacji młody człowiek powiedział, że poczuł się trochę lepiej, bo podzielił się z kimś swoimi przeżyciami i tak się stało nie otrzymywać typowych dewaluacji lub niechcianych porad Podczas spotkań zadawałem klientowi pytania: Co dzieje się w Twoim życiu? O czym myślisz? Czym się martwisz? Odpowiedzi były takie same: nie wiem, dlaczego źle się czuję, właściwie wszystko w porządku. Rozmawialiśmy o jego: * rodzinie (w trakcie konsultacji okazało się, że klient martwił się o swoich starszych rodziców, ich odwieczne kłótnie i problemy). ich wzajemne zdrady nie mogą dać mu całkowitego spokoju i relaksu w domu, kiedy ich odwiedza), *studia (wybrałem, bo łatwiej było się zapisać, poświęcił już dużo czasu swojemu zawodowi, nigdy o tym nie myślał) czego tak naprawdę chciał, bo rzadko o tym myśli, pytali, a prestiż i status instytucji edukacyjnej był ważny dla otaczających go osób), * praca (szef okazał się bardzo podobny do swojego autorytarnego ojca, którego nigdy nie mógł obiektu, dlatego tak trudno klientce prosić o podwyżkę wynagrodzenia lub zmniejszenie nakładu pracy), * o relacje z dziewczyną (wieloletni konflikt i nieufność nie pozwalały jej czuć się komfortowo nawet w tym samym Wydawać by się mogło, że klientka ma wszystko do szczęśliwego, satysfakcjonującego życia: związek, rodzice, studia, praca. Brakowało jednak najważniejszego, zrozumienia czego tak naprawdę chciał i gdzie dokładnie padł jego wybór. W ciągu sześciu miesięcy pracy klient zaczął stopniowo wychodzić ze swojego apatycznego stanu. Wnikliwie wpatrując się w historię jego życia, odkrywaliśmy coraz więcej nowych związków przyczynowo-skutkowych. Zaczął rozumieć, że wszystko, co dzieje się w jego życiu, jest wynikiem jego działań lub reakcji na działania lub zdarzenia. Udało mi się np. poprosić o awans (nawet go dostałem), udało mi się otwarcie porozmawiać z moją dziewczyną o wartościach, którymi każde z nich kieruje się w życiu (rozstali się), wyraziłem swoją opinię moich rodziców o ich relacji i poprosiłam go, aby nie wtrącał się w konflikty i zapewnił opiekę, której mu brakuje. Opis sprawy wygląda na mocno przesadzony, gdyż w trakcie konsultacji klient wpadł w złość, popadł w jeszcze silniejszą apatię, niekontrolowany nastrój. huśtawki, smutek Ta prośba o pustkę dała mi do myślenia, bo pustka pojawia się tam, gdzie nie ma już siły na zamartwianie się emocjami. Chcę zrozumieć, dlaczego jestem w takim stanie, że nie chcę wszystkiego. Analiza przeszłości jest bardzo ważna dla urzeczywistnienia teraźniejszości. Refleksja (odkrycie naszych stanów) pomaga nam przypomnieć sobie, kim naprawdę jesteśmy. Pustka jest konieczna w procesie zmiany życia, ponieważ pustka pojawiła się tam, gdzie nie było świadomego wyboru. Nie zawsze widzimy w naszym życiu to, co nieprzyjemne, bo formalnie powinniśmy czuć szczęście . Jeśli odczuwasz pustkę i nie wiesz, co z nią zrobić, lepiej skontaktować się ze specjalistą, który kompetentnie pomoże Ci znaleźć odpowiedzi na pytania dotyczące pustki.