Od autora: Refleksje WOLNOŚĆ WYBORU Csiksent Mihalyi pisze, że cały nieożywiony Wszechświat podlega ścisłym prawom fizyki i chemii i kamień nie spadnie ot tak w otchłań, a jedynie ścisłe przestrzeganie logiki wszechświata, gdzie wszystko wzajemnie na siebie wpływa. Według jasnego schematu gwiazdy rodzą się i gasną, a wszystko, co widzimy przed sobą i my sami, jak powiedział L.N. Gumilowa i jest zmaterializowanym światłem Słońca i gwiazd. I tylko człowiek posiadający swoją wolną wolę, wolność wyboru wprowadza chaos w ten uporządkowany świat. Wiemy, że nie kamień sam w otchłań wpadnie, ale cegła może, gdyż jeden człowiek obdarzony wolną wolą ułożył go tak, jak chciała jego dusza, a drugi, również obdarzony wolną wolą, przechodził pod nim o pełnej godzinie. Kwestia wolnej woli jest zawsze i zawsze podnoszona. W jakim stopniu mamy swobodę wyboru? Psychologia uczy, że im bardziej niezdrowy jest człowiek, tym bardziej jest obciążony kompleksami i systemem obronnym, tym mniej jest swobodny w swoich przejawach prawdziwej wolności wyboru. Wydaje mu się tylko, że wybiera siebie, w rzeczywistości w przebiegłym przebraniu podświadomość od dawna wybrała za niego. Człowiek polega na wzorcach w swojej nieświadomości i to oni dokonują za niego wyboru. A im dalej człowiek podąża ścieżką swojego zdrowia psychicznego, tym bardziej stara się zintegrować z przepływem i odczytać sygnały wysyłane do niego przez Wszechświat, zrozumieć jego wolę i plany wobec niego oraz jak najlepiej się z nim zharmonizować . Gdzie wolność wyboru? Tylko świadomie, dobrowolnie i radośnie przyjmując poddanie się tej harmonii i dobrowolnie wyrzekając się swojej wolnej woli? Myślę, że jest to także centralny punkt eposu J.K. Rowling o Harrym Potterze. Ostrożnie prowadzi nas do tego przez całą epopeję i podaje to dopiero w szóstej książce, kiedy Dumbledore wyjaśnia Harry'emu różnicę między ślepym losem a zgodą na przeznaczenie! A potem pokazuje nam, że zwycięstwo należy do tych, którzy słuchają i zgadzają się z przeznaczeniem. Czasami wydaje mi się, że tylko w ten sposób dana jest nam wolność wyboru: dobrowolnie i radośnie przyjąć to, co jest nam przeznaczone, czy też przejść przez wszystko, co jest przeznaczone, narzekając i krzycząc? V.Yu. Slabinsky, autor metody pozytywnej psychoterapii dynamicznej i N.M. Voishchev rozpatruje rozwój osobisty i dojrzewanie jednostki z punktu widzenia teorii poziomów A.F. Lazursky, wskazując, że współzależność „niższego” zostaje zastąpiona niezależnością na poziomie średnim i współzależnością na najwyższym [1, 2]. Naszym zdaniem jednocześnie na niższych i wyższych poziomach zmienia się jedynie znak interakcji z Siłą Wyższą, Wszechświatem i Opatrznością. Teoria poziomów A.F. Lazursky'ego i „oś dojrzałości” według S. Coveya w interpretacji V.Yu. Słabiński, N.M. Voischevoy Poziomy funkcjonowania Wyższy BURSZTYN (współzależność) --------------------------------------------------- - -------------------------------------------------- - -------------------------------------------------- - ---RUBEDO------------------------------------------------------- - -------------------------------------------------- - ---------------------------------------------- Średnie ALBEDO ( niezależność ) ------------------------------------------------ - -------------------------------------------------- - ----------------------------------------------NIGREDO-- - -------------------------------------- ----------- - -------------------------------------------------- - ---------------------------------------- Dolne INFERNO (zależność) Na tym polega metoda mówi „Pozytywna psychoterapia dynamiczna” V.Yu. Słabińskiego, którego jestem uczniem i naśladowcą. Metoda ta obejmuje między innymi „leczenie ideałami” A.I. Jarockiego. L.N. Gumilow w swojej książce „Starożytna Ruś i Wielki Step” pisze, że to wybór).