*Historia badań nad wypaleniem emocjonalnym można znaleźć w poprzednim artykule. Pierwsza wzmianka o wypaleniu rodzicielskim pojawiła się w książce chrześcijańskiej matki Edith Lanstrom „Wypalenie chrześcijańskie Rodzice” (1983). W tym samym roku amerykańscy psychologowie Procazzini i Kifaver opublikowali książkę „Wypalenie rodzicielskie”, w której argumentowali, że rodzicielstwo może prowadzić do pewnego stopnia wyczerpania emocjonalnego, który można nazwać wypaleniem. Co więcej, do 2000 roku praktycznie nie było publikacji na ten temat temat. W latach 2007-2014. Prowadzonych jest wiele badań na temat wypalenia emocjonalnego u rodziców dzieci z problemami zdrowotnymi (np. po przebytym guzie mózgu czy cukrzycy typu 1). Po roku 2014 rozpoczął się okres szczególnego zainteresowania tematem wypalenia emocjonalnego rodziców zdrowych dzieci. Początkowo większość badań dotyczyła matek, jednak ze względu na udział w wychowaniu dzieci ojcowie i inni krewni zaistniała potrzeba zbadania tego zjawiska. zjawisko wypalenia rodzicielskiego bez względu na płeć, wiek czy stopień pokrewieństwa bliskiej osoby dorosłej. Wtedy ukuto termin „wypalenie rodzicielskie”. Z kolei badania z 2017 roku potwierdziły, że ojcowie, podobnie jak matki, są podatni na wypalenie zawodowe. Wypalenie rodzicielskie to wielowymiarowa formacja, obejmująca zespół negatywnych doświadczeń psychologicznych związanych z interakcją dziecko-rodzic oraz zachowania nieprzystosowawcze, które mogą objawiać się podejmowaniem działań przez rodziców. edukacja i rozwój dzieci lub opieka nad nimi (I.N. Efimova). Co jeszcze mówią badania: wypalenie rodzicielskie, podobnie jak wypalenie zawodowe, to specyficzny syndrom (nie tożsamy ​​ze stresem, wypaleniem zawodowym czy depresją) według badania Affective Science Rosja znalazła się w gronie pięciu krajów o najwyższym poziomie wypalenia rodzicielskiego (badanie na 17 tys. osób) rodzice z 42 krajów, 2018 - 2020) Wypalenie rodzicielskie to poważny problem, który może prowadzić do myśli samobójczych i myśli o ucieczce (także w sensie nie dosłownym – np. w uzależnieniu od alkoholu). Takie myśli częściej pojawiają się u rodziców niż u osób cierpiących na wypalenie zawodowe, a nawet u osób cierpiących na depresję. Wypalenie rodzicielskie wiąże się z zaniedbywaniem dzieci i znęcaniem się nad nimi przez rodziców; ma także szkodliwe konsekwencje dla małżeństw – z częstotliwością i intensywnością konfliktów struktura wypalenia rodzicielskiego jest podobna do struktury wypalenia emocjonalnego i uwzględnia trzy czynniki: wyczerpanie emocjonalne (przeciążenie emocjonalne i psychiczne), depersonalizację (lub dehumanizację – interakcja bezosobowa i formalna, bezduszny stosunek do przeżyć dzieci) oraz redukcję rodzicielskiej przemocy. osiągnięcia (poczucie własnej niekompetencji jako rodzic). Co sądzisz o wypaleniu rodzicielskim. Z poważaniem, Kristina Kartseva, mistrzyni nurkowania duchowego WhatsApp/Telegram +7 (926) 182-56-86 Przejdź do profilu/uzyskaj konsultację?