Od autora: Wytyczne dla rodziców mogą pomóc lub przeszkodzić w rozwoju i dobrobycie dziecka. Osoba nie może przetrwać bez miłości. Jeśli czytasz ten artykuł, oznacza to, że kiedy się urodziłeś, był na tym świecie ktoś, kto naprawdę cię potrzebował. Dziecko nie może więc przetrwać bez miłości, dlatego relacje w rodzinie postrzega jako przykład miłości. W przyszłości będzie mógł budować swoje życie według tego przykładu, że tak powiem, według scenariusza. Często ten scenariusz nie jest realizowany. Ponieważ dziecko nieświadomie uczy się instrukcji rodziców, na poziomie nieświadomym osoba wybiera na przyjaciół lub partnerów osoby, z którymi wie, jak komunikować się w sposób, którego nauczył się w swojej rodzinie. Na przykład, jeśli ojciec w rodzinie był dyktatorem lub alkoholikiem, kobieta szuka dyktatora lub alkoholika jako partnera, ponieważ wie, jak z nim współdziałać na początku etapami życia są rodzice. Dzieci w tym wieku ufają im we wszystkim, dlatego bezwarunkowo przyswajają sobie postawy otrzymane od rodziców, które kształtują stereotypy ich zachowań w wieku dorosłym. Postawy rodzicielskie mogą albo pomóc w rozwoju i dobrobycie dziecka, albo mu przeszkodzić. Przypomnij sobie, jakich postaw rodzicielskich nauczyłeś się od swoich rodziców i zastanów się, jaki mają one wpływ na Twoje życie. Obraz przyszłości Już w dzieciństwie, rysując obraz swojej przyszłości, dziecko uwzględnia tam radosne i pozytywne wydarzenia. Dlaczego niektórym udaje się ożywić ten obraz, a innym ten obraz się rozpada, pozostawiając jedynie rozczarowanie. Powodów jest wiele. Obejmuje to rozwój osobisty samej osoby i wyuczone przez nią stereotypy zachowań oraz postawy rodzicielskie zawierające zakazy lub instrukcje. W niektórych rodzinach scenariusze powtarzają się z pokolenia na pokolenie, aż do pojawienia się w rodzinie osoby, która jest w stanie dostrzeżej negatywne postawy, przepracuj je i zmień swoje zachowanie. Dziecko uczy się relacji ze światem poprzez swoją mamę. Dzięki niej poznaje świat i jaki jest na tym świecie, kochany i pożądany, czy też ciężar i smutek-nieszczęście. Dziecko postrzega świat oczami i ocenami swoich rodziców. Dzięki nim zyskuje zdolność dostrzegania w życiu piękna lub obrzydliwości, postrzegania życia jako ciekawej przygody lub ciężkiego ciężaru, życia z przyjemnością lub cieszenia się jedynie trudnościami. Tylko widząc i realizując swój negatywny scenariusz, człowiek otrzymuje szansę zmienić swoje życie. Ale nie zawsze można to zrobić samodzielnie. Postawy rodzicielskie, które zinternalizowaliśmy, są tak głęboko ukryte w naszej psychice, że sami nie jesteśmy w stanie ich rozpoznać. Zaczynamy zastanawiać się nad przyczynami naszego zachowania dopiero wtedy, gdy spotykamy się z czyjąś oceną. Narzucone przez nas scenariusze rodzicielskie zmuszają człowieka do życia życiem innych ludzi i pozbawiają go wolności wyboru własnej ścieżki. Uświadomiwszy sobie negatywne postawy, człowiek ma możliwość uwolnienia się od nich, a uwolniwszy się, jest w stanie zmienić swoje życie i stworzyć własny scenariusz, który pasuje tylko jemu. Zrozum postawy. Powstaje pytanie. Jeśli postawy rodzicielskie i scenariusz życia, którego się nauczyliśmy, są ukryte w głębinach nieświadomości, jak możemy je stamtąd wydostać? Można to zrobić na różne sposoby. Każdy z nich jest dobry na swój sposób i tylko Ty możesz zdecydować, który wybrać. Jakie są te metody? Autoanaliza, terapia indywidualna, terapia grupowa Porozmawiajmy o każdym z nich. Metoda ta jest bardzo czasochłonna, energochłonna, stosunkowo tania i charakteryzuje się najniższą wydajnością w porównaniu do pozostałych dwóch. Samoanaliza polega na ciągłej analizie swoich działań, myśli, relacji z innymi i studiowaniu odpowiedniej literatury. Ta metoda nie gwarantuje, że znajdziesz swoje martwe punkty, ponieważ... Nie widzisz ich. Terapia indywidualna. Ta metoda jest dobra, ponieważ nie musisz tracić czasu na szukanie odpowiedniej literatury i dokształcanie się. Wystarczy udać się do specjalisty, porozmawiać z nim i.