Zapobieganie załamaniom nerwowym. Pierwsza pomoc w przypadku załamania nerwowego. W tym artykule przyjrzymy się możliwościom zapobiegania załamaniu nerwowemu. Co można zrobić, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia tego „potwora”? A także, jakie są metody „pierwszej pomocy” w przypadku awarii. Tak więc, jak już wspomniałem w poprzednim artykule na temat załamań nerwowych, najskuteczniejszą samopomocą jest oczywiście profilaktyka. Co to znaczy? Jednym z najważniejszych zadań w zapobieganiu załamaniom nerwowym jest zmniejszenie ilości stresu w życiu. Jak? Oto kilka możliwości: - postaraj się uregulować i maksymalnie dostosować swój harmonogram pracy i odpoczynku - jeśli to możliwe, zmniejsz obciążenie pracą (jest to szczególnie ważne, jeśli pojawiają się „pierwsze oznaki” i rozumiesz, że staje się to trudne). radzić sobie z obowiązkami zawodowymi). - Jeśli to możliwe, ogranicz ilość spożywanej kofeiny, tytoniu i alkoholu. - Nie zwlekaj z rozwiązywaniem sytuacji konfliktowych (niezależnie od tego, czy powstają one w pracy, w domu, czy gdzie indziej). samodzielnie lub przy pomocy specjalisty opanuj przynajmniej kilka technik i metod ułatwiających radzenie sobie ze stresem (możesz na przykład zacząć ćwiczyć techniki oddechowe, medytację, metody relaksacyjne, relaksację psychiczną i fizyczną). więcej czasu na łonie natury, spacerów lub uprawiania sportu. - Pamiętaj i staraj się znaleźć czas na swoje hobby i zainteresowania, które przynoszą radość i pozwalają odpocząć psychicznie. - Wyrób sobie nawyk regularnej aktywności fizycznej. - Komunikuj się z bliskimi. przyjaciele, rodzina tak dużo i tak skutecznie, jak to możliwe (nie w biegu, wymieniając kilka standardowych fraz). - Nie wahaj się skonsultować ze specjalistą psychologiem, w razie potrzeby koniecznie skontaktuj się ze specjalistami w celu leczenia istniejących chorób ( psychiczne lub fizyczne). Jeśli nagle z jakiegoś powodu profilaktyka nie zadziałała lub dowiedziałeś się o tym za późno, a awaria nadal występowała. Co wtedy zrobić? Jak już powiedziałem, przydatne będzie wezwanie lekarza. Jeśli z jakiegoś powodu ta metoda Ci nie odpowiada, jako „pierwszą pomoc” możesz spróbować przynajmniej trochę znormalizować stan. Aby to zrobić, musisz „spowolnić” system odpowiedzialny za stres. Jak? Na przykład w następujący sposób: - „ochładzanie” w dosłownym znaczeniu (umyj twarz zimną wodą, zanurz twarz w chłodnej wodzie lub nałóż na twarz kawałki lodu) - Wykonuj lekkie ćwiczenia aż do zmęczenia (nie wyczerpania). ). Mogą to być przysiady, pompki, bieganie w miejscu lub inne ćwiczenia, które lubisz. - Bez kontroli, obserwuj swój oddech. - Stosuj metodę rozluźniania mięśni - konsekwentnie napinaj i rozluźniaj różne grupy mięśni. Gdy organizm wyjdzie z ostrej fazy, zadbaj o siebie - jedz, śpij, stwórz poczucie maksymalnego bezpieczeństwa psychicznego i fizycznego. Następnie zastanów się, co dokładnie mogło doprowadzić Cię do tego stanu i spróbuj to zrekompensować. Opcją mogą być na przykład wakacje. Pomyśl i spróbuj dokładnie zrozumieć, jakich emocji właśnie doświadczasz. Warto je nazwać i pamiętać, że masz prawo ich doświadczyć. Kiedy dana osoba zdaje sobie sprawę, jakie emocje go w tej chwili opanowały, ma możliwość jej kontrolowania. Poproś ukochaną osobę, aby została z Tobą w tym czasie. Zadbaj o siebie i w razie potrzeby zwróć się o pomoc do specjalistów.