Od autorki: W rodzinach od czasu do czasu zdarzają się konflikty, które szczególnie nasilają się w czasie narodzin dziecka. Z tego artykułu dowiesz się, jaki jest powód i co należy zrobić. Narodziny dziecka to nowy etap w życiu rodziny. W psychologii ten etap jest tradycyjnie postrzegany jako kryzys normatywny. Kryzys to okres „upadku relacji”, który charakteryzuje się narastającym poczuciem wzajemnego niezadowolenia, małżonkowie wykazują różnice poglądów, kłótnie stają się częstsze, wyciszają się. pojawia się protest, poczucie zawiedzionych nadziei i wyrzutów, ale kryzys – to także punkt przejścia na nowy poziom relacji, nowy poziom rozwoju rodziny. To okres tworzenia relacji w nowej jakości: od egoistycznej i osobistej do partnerskiej i wzajemnego wspierania się. Jaka jest istota kryzysu związanego z narodzinami dziecka? Przede wszystkim w doskonaleniu ról rodzicielskich, jeśli masz pierworodne dziecko, oraz w poszerzaniu kompetencji i odpowiedzialności rodzicielskiej, jeśli masz drugie lub trzecie dziecko. Kryzys obejmuje także przystosowanie się do długiego okresu opieki nad dzieckiem i związane z tym ochłodzenie w pełnieniu ról małżeńskich. Często zdarza się, że ciąża następuje w pierwszym roku po ślubie. Młodzi małżonkowie nie mają jeszcze czasu, aby w pełni przyjąć role małżeńskie, zanim będą musieli nauczyć się roli rodzica. Sytuacji tej często towarzyszą konflikty. W przypadku konfliktów w relacjach w czasie ciąży i podziału ról po urodzeniu dziecka, skuteczniejsza jest konsultacja z psychologiem. Pomoże Ci zrozumieć przyczyny i przywrócić czułość, szacunek i miłość w związkach. Jeśli zdecydujesz się samodzielnie uporać się z konfliktem, przydatne będą dla Ciebie następujące zalecenia: Rozpoznaj, że masz konflikt i zaakceptuj go jako problem. dany. Nie powinieneś zadręczać się dodatkowymi doświadczeniami emocjonalnymi. Obserwuj, co jest przyczyną konfliktu, jakie sytuacje, jak się z tym czujesz. Zadaj sobie pytanie: „Co mogę zrobić inaczej, aby poprawić relacje i osiągnąć wzajemne zrozumienie?” ramiona. Herb rodzinny to zbiór symboli i obrazów reprezentujących tradycje i aspiracje Twojej rodziny. Stworzenie herbu pomaga zjednoczyć członków rodziny, rozwijać wzajemną miłość i zaufanie. Etapy tworzenia herbu rodziny: Wybierz kształt geometryczny, który będzie podstawą herbu. Możesz użyć tradycyjnej formy - tarczy. Opisz osobnymi słowami emocje i wrażenia, które charakteryzują Twoją rodzinę. Ubierz ją w postaci zwierząt, roślin, innych symboli i obrazów. Możesz użyć tradycyjnych symboli heraldycznych: tarczy, miecza, płaszcza, hełmu, korony itp. Możesz też wymyślić własne motto swojej rodziny. Może to być dobrze znane powiedzonko lub coś osobistego. Najważniejsze, aby motto nie tylko opisywało Twoją rodzinę, ale także zawierało wskazówki dotyczące jej rozwoju. Wybierz kolor. Właściwości niektórych kolorów: Czerwony - odwaga, pasja. Niebieski - wytrwałość, oddanie, męstwo. mądrość, refleksje Niebieski - wielkość, piękno, jasność. Zielony - wolność, obfitość, nadzieja. Żółty - lekkość, radość, inteligencja. Srebro - szlachetność, czystość, skromność. czystość myśli Czarny – stałość, arystokracja, smutek Różowy – miłość, romans. Herb może zawierać nazwisko i inicjały członków rodziny. Z biegiem czasu herb może ulegać zmianom. Główną zasadą tworzenia herbu rodzinnego jest to, że powinien się on podobać i inspirować do wielkich czynów. Pomyślne przezwyciężanie kryzysów! Z szacunkiem do Ciebie, Psycholog rodzinny Julia Ponomareva