Narzekanie na swoje dzieci jest oznaką ignorancji. To strata czasu i energii. Dzieci są dziećmi. I nie ma to nic wspólnego z wiekiem. To dzieci, choć mają już 40, 50 lat. Rodzice narzekają: syn nie pracuje, ja muszę pracować na emeryturze; córka pobiera emeryturę od babci lub matki. Sytuacji jest wiele. W każdym razie rodzice wychowują swoje dzieci. Jak to się mówi: „Co rośnie, to rośnie”. Niektórzy ludzie mają miliony nawet w wieku 20 lat. A ktoś nawet w wieku 40 lat obwinia matkę, która niewiele zarabia. I taka matka przychodzi do psychologa i prosi o pomoc w wyrzuceniu syna z mieszkania, żeby poszedł do pracy, żeby jej pomógł. Co powinien zrobić rodzic, jeśli skarży się na swoje dziecko?! Weź odpowiedzialność za swoje ignoranckie podejście do dziecka. Bo miłość musi wiązać się z surowością i wymaganiem, warto zwrócić uwagę na to, jak narzekamy na swoje dzieci i z czego jesteśmy niezadowoleni. Wyobraźcie sobie zdjęcie: wózek dla dziecka, a matka niesie 25-latka w tym syn. Jak to wygląda?! Daje do myślenia, pomyśl o tym. Staraj się mniej narzekać na swoje dzieci, a wręcz przeciwnie, zachęcaj je i dawaj im możliwość rozwoju sukcesy swoich dzieci Łatwo jest przestać narzekać. Z szacunkiem, Belyanina Galina