Od autora: Przygotowani na „Zdrowie planety” ( ) Często, gdy widzimy sen, myślimy: „co za bzdury!” lub „co za horror!” Poczucie niezrozumienia i strachu nie są jedynymi uczuciami, jakie ludzie odczuwają w związku ze swoimi snami. Aby sobie z nimi poradzić, nasze babcie zwróciły się do zapamiętanych interpretacji, ale dla każdej osoby sen oznacza coś innego. Kiedy śnimy? Kiedy człowiek zasypia, w jego organizmie uruchamiają się procesy regeneracyjne, które pozwalają mu sprawniej funkcjonować następnego dnia. Ludzki sen jest niejednorodny pod względem przejawów i funkcji. Są w nim dwie fazy. Pierwszy z nich nazywa się snem wolnofalowym i zwykle wiąże się z adaptacją fizyczną. W tym czasie ciało odpoczywa. Nawet te obszary mózgu, które w ciągu dnia przetwarzają informacje ze źródeł zewnętrznych, przełączają się w tym czasie do narządów wewnętrznych. Pozbawienie człowieka snu wolnofalowego jest prawie niemożliwe, a nawet jeśli nie mamy wystarczająco dużo czasu, aby się wyspać, organizm woli najpierw nadrobić sen wolnofalowy ze szkodą dla drugiej fazy. Paradoksalny sen jest powiązany z adaptacją umysłową. W tym czasie oczy pod zamkniętymi powiekami wykonują szybkie ruchy, dlatego faza ta nazywana jest także snem REM. Pomimo tego, że reszta ciała nie porusza się, w tych momentach w organizmie pojawia się szereg zjawisk przypominających czuwanie, na przykład burze wegetatywne, które są charakterystyczne dla stresujących sytuacji lub stosunku płciowego. Uważa się, że w tym czasie mózg porządkuje i porządkuje informacje otrzymane w ciągu dnia, a także tworzy programy behawioralne. Jeśli dana osoba zostanie obudzona podczas snu REM, zgłosi żywe sny. Jedna faza zastępuje drugą, tworząc cykl snu, który u człowieka trwa 60-90 minut. Dlatego w nocy udaje nam się przeżyć kilka pełnych cykli. Ponieważ mózg funkcjonuje inaczej podczas snu niż na jawie, zapamiętywanie informacji otrzymanych podczas snu przebiega inaczej. Niektórzy dorośli twierdzą, że w ogóle nie śnią, ale tak naprawdę budzą się w niewłaściwym momencie. Dlatego jeśli obudzisz się z uczuciem żywego snu, który chcesz zapamiętać, zapisz lub opowiedz swój sen. Wtedy sam fakt tej historii i sposób, w jaki opisałeś swój sen, zostaną utrwalone w pamięci budzącego się mózgu. Dlaczego o czymś marzymy? Różne kultury w różny sposób definiują związek między snami a rzeczywistością. Wśród współczesnych Europejczyków zakorzeniła się koncepcja S. Freuda, który argumentował, że we śnie nasza nieświadomość, nieograniczona normami kulturowymi, spełnia swoje pragnienia. To tylko jedno wyjaśnienie, które może być poprawne w niektórych sytuacjach. Idea metaforycznej natury snu okazała się również przydatna w dalszych badaniach nad snami: świadomość postrzegająca sen organizuje obrazy sortowane przez mózg w symbole i metafory. Podczas paradoksalnego snu, kiedy mózg próbuje poradzić sobie z całym ogromem wiedzy, uczuć i emocji zdobytych w ciągu dnia, na pierwszy plan wysuwają się właśnie te dane, które nie zostały przechwycone przez świadomość w czasie czuwania. Dlatego sen można postrzegać jako wiadomość z alternatywnej części naszej psychiki związanej ze snami do jej bardziej znanej części, którą psychologowie nazywają „ja”. Co więcej, we śnie mózg zatrzymuje się na elementach, które są najważniejsze dla danej osoby. Na przykład w związku z trudnym zadaniem zawodowym lub bolesnym doświadczeniem, którego z tego czy innego powodu nie mogliśmy w pełni doświadczyć na jawie. Dlatego tak przydatne są prawidłowo zrozumiane komunikaty. Nie zwracając uwagi na sny, wyjątkowo marnujemy rezultaty kilkugodzinnej pracy mózgu. Jeśli nadal nie poradzimy sobie z zadaniem, które zawładnęło mózgiem, sny mogą powtarzać się z nocy na noc, próbując dotrzeć do naszej świadomości. Język snów Pomiędzy człowiekiem a snami ustanawia się ich własny, niepowtarzalny język komunikacji. Składa się z naszego osobistego doświadczenia i części kultury, którą przyjęliśmy. Dzięki drugiemu komponentowi i!