Od autora: Opublikowano na stronie internetowej oraz w Szkole Życia (zacznij tutaj.) Zazdrość jest naturalna. Mężczyzna nie może kochać kobiety, jeśli nie kocha kobiet. To samo można powiedzieć o kobiecie: może kochać mężczyznę tylko wtedy, gdy w ogóle lubi mężczyzn. Miłość do drugiej płci warunkuje zdolność seksualnego odpowiadania na swoje wołanie (Lowen). Zazdrość ma zarówno podłoże biologiczne w instynktach samozachowawczych i kontynuacji życia, jak i korzenie historyczne. Wiadomo, że Mężczyzna jest nosicielem zmienności Kobieta jest nosicielką dziedziczności, kontynuatorką rodziny. W badaniu przeprowadzonym na amerykańskim uniwersytecie poproszono nieznanych sobie studentów i studentki o zorganizowanie przyjęcia w domu gospodarza. Kiedy dziewczętom bezpośrednio i bez ogródek zaoferowano kontakt seksualny, żadna się na to nie zgodziła. Ale 75% mężczyzn było gotowych natychmiast pójść do łóżka z dziewczyną, która tylko mrugnęła do nich. Na poziomie instynktu obowiązują instrukcje dane przez naturę: prokreacja musi być wysokiej jakości. Oznacza to, że kobieta powinna być wybredna w wyborze partnera. Ze wszystkich opcji lepiej jest, aby miała oddanego i godnego zaufania mężczyznę, który jest w stanie zaopiekować się rodziną i potomstwem. Ponadto dla kobiety ważne jest, aby gromadzili się w rodzinie, bez wychodzenia „do”. „została”, jakiś materialny środek na wychowanie zdrowego i, w miarę, szczęśliwego potomstwa. Dlatego na pierwszy rzut oka może się wydawać, że kobieta ma znacznie więcej powodów, aby być zazdrosna o mężczyzn i monitorować ich zaangażowanie w interesy rodziny. Z punktu widzenia historycznego tak jednak nie jest. W ciągu długiej historii ludzkości ludzie musieli żyć na granicy swoich możliwości fizycznych: polując, zagospodarowując i chroniąc nowe ziemie oraz budując domy. Wymagało to ogromnego wysiłku i późniejszego powrotu do zdrowia w ciszy i spokoju. Dlatego dla człowieka było ważne i nadal ważne jest posiadanie Domu, rodziny, miejsca, w którym będzie mógł odpocząć od obowiązków żywiciela rodziny. Dlatego mężczyzna stara się wybrać kobietę, która może służyć jako strażniczka paleniska. Ponadto wiemy z historii, że w społeczeństwie prymitywnym mężczyźni i kobiety utrzymywali nieograniczone stosunki seksualne, co wykluczało jakąkolwiek możliwość identyfikacji ojca, o pochodzeniu decydowała wyłącznie matka; Nie było zazdrości. Kiedy pojawia się własność – dodatkowa skóra mamuta, bydło, sprzęty gospodarstwa domowego, pieniądze – dla mężczyzny ważne staje się upewnienie się co do pochodzenia swoich dzieci jako spadkobierców: aby przejęły majątek ojca. Aby zapewnić kobiecie wierność, a co za tym idzie pochodzenie dzieci od określonego ojca, mąż bierze stery władzy w swoje ręce i staje się zazdrosny, jeśli kobieta wykazuje skłonność do naruszania ram rodzinnych. Nie można zatem określić, kto jest bardziej zazdrosny: mężczyźni czy kobiety. Niemniej jednak istnieje wiele różnic w sile i charakterze przejawu zazdrości. Jaka jest siła uczucia? Przejawy zazdrości w dużej mierze zależą od charakteru. o kulturze emocji, temperamencie, doświadczeniach niemowlęcia, dziecka i osoby dorosłej. Gdzie i kiedy mogą przekroczyć granice tego, co dopuszczalne. Oprócz patologicznej zazdrości istnieją dwa skrajne warianty przejawu zazdrości: czynny i bierny. W pierwszym przypadku zazdrosna osoba podejmuje energiczną aktywność w celu wyśledzenia „niewiernego”, kontroluje różne aspekty swojej rozrywki: na przykład dzwoni w pracy lub próbuje zdobyć telefon komórkowy, sprawdza, kto dzwoni i treść SMS-ów adresowany do. Życie takiej pary jest pełne wyrzutów, niezadowolenia, starć i niekończących się starć. Zdarzają się też skrajne przypadki, gdy małżonek jest regularnie badany, przeszukiwane są jego krany, jego poczta elektroniczna jest pod kontrolą, a nowe imię żeńskie (lub męskie) w telefonie jest powodem do skandalu. Partner poprzez bierną zazdrość niechcący pyta, dlaczego druga połowa została do późna po pracy, co wydarzyło się na firmowej imprezie, delikatnie, dyskretnie konstruuje pytania-pułapki lub po prostu pogrąża się w.)