Od autora: Artykuł ukazał się na mojej stronie w marcu 2010 Porozmawiajmy o nudzie. Samo pochodzenie słowa Nuda jest samo w sobie interesujące; sięga ono starosłowiańskiego - skukakati, które z kolei zostało przekształcone z kukati „smucić się, płakać”, tak że niektórzy filolodzy kojarzą je z onomatopeją ku-ku (por. kukułka).Ponad 20. Przez lata brytyjscy naukowcy pod przewodnictwem Martina Shipleya przeprowadzali zaskakująco nudny eksperyment. Od 1985 roku obserwowali ponad 7500 osób w wieku od 35 do 55 lat, oceniając poziom nudy w swoim życiu. Badacze przeanalizowali kwestionariusze wypełniane w latach 1985–1988 przez londyńskich urzędników, w których urzędnicy odpowiadali na pytanie, czy w ciągu ostatniego miesiąca przynajmniej raz znudzili się w pracy. Następnie badacze sprawdzili, ilu uczestników zmarło do kwietnia 2009 roku. Okazało się, że osoby narzekające na nudę umierały dwa i pół razy częściej niż osoby, które inaczej charakteryzowały swoje życie. Co więcej, przyczyną śmierci w większości przypadków były problemy z sercem. Zatem wyrażenie „śmiertelna nuda” można rozumieć dosłownie. Kiedy jednak eksperci dokonali korekt statystycznych pod kątem innych potencjalnych czynników ryzyka, „śmiertelny” efekt nudy nieznacznie się zmniejszył. Co ciekawe, według badań kobiety są dwukrotnie bardziej wrażliwe na nudę niż mężczyźni. Również młodzi i mniej wykwalifikowani pracownicy są bardziej narażeni na ryzyko. I chociaż ustalenia są wciąż wstępne, eksperci przypisują to faktowi, że nuda może być jednym z przejawów depresji, gdy dana osoba jest obciążona aktywnością życiową, pochodzeniem emocjonalnym i stanem emocjonalnym. aktywność umysłowa jest zmniejszona. Osoby takie często cierpią z powodu zachowań uzależniających, nadużywają alkoholu, jedzenia, narkotyków, palą, uprawiają hazard i objadają się Internetem. Jak nie przypomnieć sobie słów Charlesa Caleba Coltona, który zauważył: „Nuda stworzyła więcej hazardzistów niż chciwości, więcej pijących niż pragnień i prawdopodobnie tyle samo samobójstw, co rozpaczy”. obraz życie często prowadzi do zawału serca, zawału serca lub udaru mózgu, co powoduje przedwczesną śmierć. A potem nadszedł czas, aby przeprowadzić taki eksperyment na sobie, pomyśleć o własnej nudzie - czy kiedykolwiek się nudziłeś, co zaskakujące, współczesne czasy stają się coraz bardziej znudzone i bardziej czas znudzonych ludzi. To, co dwa, trzy wieki temu pięknie nazywano melancholią i przypisywano jedynie niewielkiej liczbie wykształconych i zamożnych ludzi, wpadających okresowo w swego rodzaju duchowe odrętwienie, które lekarze, zwłaszcza u dziewcząt, lubili leczyć „wycieczkami do wód, ” staje się dziś jednym z ważnych zjawisk społecznych. Wiele współczesnych zawodów wiąże się z monotonnym powtarzaniem ograniczonego zestawu stereotypowych działań. Charakterystyczne dla naszych czasów zniekształcenia, które słychać w żądaniach, aby produkować coraz więcej i szybciej, prowadzą do tego, że zaczynamy być oceniani i cenieni głównie przez produktywność zewnętrzną. Coraz częściej i szybciej, ale jak napisał Jean Paul Richter: „Życie nie wydaje się nikomu bardziej nudne niż ludziom, którzy próbują przyspieszyć jego bieg!” Przypomnijcie sobie minione stulecia, kiedy życie płynęło powoli i dlatego ludzie mogli wszystko zgłębiać z szacunkiem zwróć uwagę na jej chwilę, aby poczuć wartość każdego wydarzenia - od zabawy promieniami słońca, które budziły Cię rano, po spokojne czytanie w świetle trzaskających świec, a przy tym wszystkim poczucie własnej wartości Dziś nie mamy wystarczająco dużo czasu, spieszymy się i nie mamy czasu, aby sprostać wszystkim stawianym nam wymaganiom. W iluzorycznej pogoni za sukcesem zatracamy siebie, a wraz z nami zainteresowanie życiem, doświadczamy nudy i tej duchowej pustki, która towarzyszy poczuciu naszej bezużyteczności i bezużyteczności. Dopiero w dzisiejszych czasach pojawia się niesamowity paradoks, kiedy cierpiąc na brak czasu, możemy to zrobić.