Od dawna wiemy, że wiele chorób ma podłoże psychosomatyczne. Wielu w to wierzy, wielu nadal nie podziela tego punktu widzenia. W obu przypadkach ludzie mają prawo dokonać wyboru, ale obraz chorób tak ostatnio świadomie akceptuje pierwszą opcję. W okresie nadwrażliwego pokolenia, globalnej modernizacji i wzrostu poziomu reakcji stresowych, zwiększa się również częstość występowania chorób, a raczej reakcji psychosomatycznych stać się „normą” współczesnego człowieka. To smutne. Możemy nadal trwać w smutku, ale bardziej produktywne byłoby znalezienie powodu i chęci, aby to zaakceptować i dostosować do swojego stylu życia Zaprzeczam medycynie, nie, nie. Ona istnieje i będzie istnieć, dzięki niej możemy przedłużyć sobie lata życia i jego jakość. Ale jest też zdrowie psychiczne, o tym też trzeba pamiętać. Czy wiesz, że mogą to zrobić nawet kamienie nerkowe mieć związek z psychosomatyką. Nasze ciało daje nam znaki, woła o pomoc, w bólu, w snach, w tej czy innej chorobie, wszędzie panuje opinia, że ​​człowiek jest w stanie się wyleczyć jest opinia, że ​​człowiek jest w stanie zdezorganizować wszystkie funkcje organizmu. I jest w tym prawda. My sami jesteśmy w stanie wydłużyć swoje życie, jakość i szczęście, niektórzy dzięki medytacji i samowiedzy, inni dzięki masażom i komunikacji. z naturą ktoś ma rodzinę i hobby w postaci kreatywności i sportu Jednego jestem pewien - trzeba słuchać swojego ciała i zniewalać swoją świadomość! Szczęście i zdrowie, drodzy czytelnicy, Poniżej kilka przykładów reakcji psychosomatycznych że mam nadzieję, że ci pomogą. Ostatnio psychologowie i lekarze zaczęli współpracować w leczeniu chorób, które kiedyś uważano za somatyczne (cielesne). Istnieje kilka przyczyn występowania chorób: 1. Genetyczne lub konstytucjonalne predyspozycje narządu 2. Stres, uraz psychiczny 3. Konflikt wewnętrzny Parafrazując znane powiedzenie, możemy powiedzieć: „Powiedz mi, na co jesteś chory, a powiem ci, kim jesteś”. Poniższa tabela przedstawia główne psychologiczne przyczyny chorób. Warto zaznaczyć, że nie jest to tabela uniwersalna i nie zastąpi tradycyjnej medycyny, ale może być dobrą pomocą w odnalezieniu harmonii ducha i ciała. Tabela chorób odpowiadających zaburzeniom psychicznym (część 1) Druga część tabeli >> Alkoholizm, narkomania Nie mogąc sobie z niczym poradzić - poradzą sobie. Straszny strach. Chęć oderwania się od wszystkich i wszystkiego. Nie chcieć tu być. Poczucie bezsensu, nieadekwatności. Samoodrzucenie. Alergie. Kogo nie znosisz? Odmowa własnej siły. Protest przeciwko czemuś, czego nie da się wyrazić. Często zdarza się, że rodzice alergika często się kłócili i mieli zupełnie odmienne poglądy na życie. Strach. Strach przed życiem. Blokowanie wszystkich dobrych rzeczy. Bezsenność. Nieufność w procesie życiowym. Poczucie winy. Ucieczka od życia, niechęć do rozpoznania jego cieni. Dystonia autonomiczna. Niemowlę, niska samoocena, skłonność do zwątpienia i samooskarżania. Waga: nadmierny apetyt. Strach. Samoobrona. Nieufność do życia. Gorączkowy przelew i ulga od poczucia nienawiści do siebie, nadwrażliwości. Często symbolizuje strach i potrzebę ochrony. Strach może służyć jako przykrywka dla ukrytego gniewu i niechęci do przebaczenia. Zaufaj sobie, w samym procesie życia, powstrzymując się od negatywnych myśli – to są sposoby na odchudzanie. Otyłość jest przejawem tendencji do chronienia się przed czymś. Poczucie wewnętrznej pustki często budzi apetyt. Jedzenie zapewnia wielu ludziom poczucie nabycia. Ale niedoborów umysłowych nie można wypełnić jedzeniem. Brak zaufania do życia i strach przed okolicznościami życiowymi popychają człowieka do prób wypełnienia duchowej pustki środkami zewnętrznymi. Brak apetytu. Odmowa życia osobistego. Silne poczucie strachu, nienawiści do siebie i samozaparcia. Tacy ludzie nie lubią siebie, czują się nieistotni w porównaniu do innych i boją się odrzucenia. Idlatego starają się być bardzo mili. Cellulit (zapalenie tkanki podskórnej). Nagromadzony gniew i samokaranie. Zmusza się do wiary, że nic jej nie przeszkadza w procesach zapalnych. Strach. Furia. Zapalona świadomość. Warunki, które widzisz w życiu, powodują złość i frustrację. Hirsutyzm (nadmierny wzrost włosów u kobiet). Ukryta złość. Powszechnie używaną przykrywką jest strach. Chęć obwiniania. Często: niechęć do samokształcenia. Choroby oczu. Oczy symbolizują zdolność jasnego widzenia przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. Być może nie podoba Ci się to, co widzisz w swoim życiu. Odrzucenie własnego „ja”. Strach przed zobaczeniem siebie w swoim prawdziwym świetle. Krótkowzroczność. Strach przed przyszłością. Najbardziej uporczywa niechęć do przebaczenia. Stare żale są naglące. Przytłoczony tym wszystkim dalekowzrocznością. Uczucie nie z tego świata. Niemożność patrzenia w przyszłość z radością. Mglista przyszłość. Zapalenie spojówek. Wydarzyło się w życiu jakieś wydarzenie, które wywołało silny gniew, a gniew ten potęguje strach przed ponownym przeżyciem tego wydarzenia. Ślepota, odwarstwienie siatkówki, poważny uraz głowy, surowa ocena zachowania drugiej osoby, zazdrość połączona z pogardą, arogancją i szorstkość. Oczy diabła. Niechęć do patrzenia z miłością. Wolałbym umrzeć, niż wybaczyć. Czasami przejaw wrogości pojawia się u bardzo emocjonalnej osoby, która nie może pogodzić się z tym, co widzi, i która odczuwa złość i irytację, gdy zdaje sobie sprawę, że inni ludzie patrzą na świat inaczej. Głowa: choroby. Zazdrość, zazdrość, nienawiść i uraza. Bóle głowy. Samokrytyka. Strach. Bóle głowy pojawiają się, gdy czujemy się gorsi i upokorzeni. Wybacz sobie, a ból głowy sam zniknie. Bóle głowy często wynikają z niskiej samooceny, a także z małej odporności na nawet niewielki stres. Osoba skarżąca się na ciągłe bóle głowy to dosłownie cała presja i napięcie psychiczne i fizyczne. Typowym stanem układu nerwowego jest to, że zawsze znajduje się na granicy swoich możliwości. A pierwszym objawem przyszłych chorób jest ból głowy. Dlatego lekarze pracujący z takimi pacjentami najpierw uczą ich relaksu. Utrata kontaktu ze swoim prawdziwym sobą. Chęć spełnienia wysokich oczekiwań innych. Migrena. Opór wobec biegu życia powodują ludzie, którzy chcą być idealni, a także ci, którzy nagromadzili w tym życiu wiele irytacji. Wroga zazdrość rozwija się u osoby, która się nie poddaje prawo do bycia sobą. Gardło: choroby. Niezdolność do obrony. Przełknęła złość. Kryzys twórczości. Niechęć do zmian. Problemy z gardłem wynikają z poczucia, że ​​„nie mamy prawa” i z poczucia własnej niższości. Gardło w dodatku jest tą częścią ciała, w której skupia się cała nasza twórcza energia. Kiedy opieramy się zmianom, najczęściej pojawiają się problemy z gardłem. Musimy dać sobie prawo do robienia tego, co chcemy, bez obwiniania się i bez obawy, że przeszkadzamy innym. Ból gardła zawsze jest irytacją. Jeśli towarzyszy mu przeziębienie, oprócz tego pojawia się również zamieszanie. Powstrzymaj się od niegrzecznych słów. Uczucie niemożności wyrażenia siebie. Złość z powodu niemożności poradzenia sobie z sytuacją. Zapalenie krtani. Złość nie pozwala ci mówić. Strach nie pozwala ci zabrać głosu. Dominują u mnie. Zapalenie migdałków. Strach. Stłumione emocje. Stłumiona kreatywność. Przekonanie o niemożności wypowiadania się za siebie i samodzielnego zaspokajania swoich potrzeb. Przepuklina. Zerwane relacje. Napięcie, obciążenie, nieprawidłowe twórcze wyrażanie siebie. Choroby wieku dziecięcego. Wiara w kalendarze, koncepcje społeczne i wymyślone zasady. Dorośli wokół zachowują się jak dzieci. Dziecko, które czuje się niechciane. Astma u dzieci. Strach przed życiem. Niechęć do bycia tutaj. Choroby oczu. Niechęć do zobaczeniawystępuje w rodzinie Zapalenie ucha (zapalenie zewnętrznego przewodu słuchowego, ucha środkowego, ucha wewnętrznego). Gniew. Niechęć do słuchania. W domu panuje hałas. Kłótnia rodziców Nawyk obgryzania paznokci Beznadzieja. Samokrytyka. Nienawiść do jednego z rodziców Staphylococcus u dzieci Niepojednalna postawa wobec świata i ludzi u rodziców lub przodków. Emocjonalny głód. Potrzeba miłości i ochrony. Poród: odchylenia karmiczne. Tęsknota za niespełnionymi. Silna potrzeba kontroli. Głęboki smutek. Nie ma już nic przyjemnego. Cukrzyca może być spowodowana potrzebą kontroli, smutkiem, niemożnością zaakceptowania i uwewnętrznienia miłości. Diabetyk nie toleruje uczucia i miłości, choć jej pragnie. Nieświadomie odrzuca miłość, mimo że na głębokim poziomie odczuwa jej silną potrzebę. Będąc w konflikcie ze sobą, w odrzuceniu siebie, nie potrafi przyjąć miłości od innych. Znalezienie wewnętrznego spokoju ducha, otwartości na przyjęcie miłości i zdolności do kochania to początek wyjścia z choroby. Próby zapanowania nad nierealistycznymi oczekiwaniami powszechnego szczęścia i smutku do tego stopnia, że ​​jest to beznadziejne. Niemożność przeżycia swojego życia, ponieważ nie pozwala (nie wie jak) cieszyć się wydarzeniami życiowymi. Drogi oddechowe: Strach lub odmowa głębokiego oddychania życiem. W ogóle nie uznajecie swojego prawa do zajmowania przestrzeni i istnienia. Odporność na zmiany. Brak zaufania w proces zmian Astma Niemożność oddychania dla własnej korzyści. Mam depresje. Powstrzymując łkanie. Strach przed życiem. Nie chcieć tu być. Osoba chora na astmę czuje, że nie ma prawa samodzielnie oddychać. Dzieci chore na astmę to z reguły dzieci o wysoko rozwiniętym sumieniu. Biorą na siebie winę za wszystko. Astma pojawia się wtedy, gdy w rodzinie tłumione są uczucia miłości, stłumiony płacz, dziecko doświadcza lęku o życie i nie chce już żyć. Astmatycy wyrażają więcej negatywnych emocji, częściej się złoszczą, obrażają. żywią złość i żądzę zemsty w porównaniu ze zdrowymi ludźmi. Astma i problemy z płucami są spowodowane niemożnością (lub niechęcią) do samodzielnego życia, a także brakiem przestrzeni życiowej. Astma, konwulsyjnie powstrzymująca napływające ze świata strumienie powietrza, wskazuje na lęk przed szczerością, szczerością, koniecznością zaakceptowania tego, co przynosi każdy dzień. Zdobycie zaufania do ludzi jest ważnym elementem psychologicznym, który przyczynia się do wyzdrowienia. Stłumione pragnienia seksualne. bierze więcej niż powinien i daje z wielkim trudem. Chce wyglądać na silniejszego niż jest, a tym samym wzbudzić miłość do siebie. Tłumione użalanie się nad sobą. Przedłużająca się sytuacja „wszyscy są przeciwko mnie” i niemożność poradzenia sobie z tym. Prośba o pomoc. Wewnętrzny płacz. Jesteś ofiarą. Brak poczucia własnej wartości. Wydzielina z jamy nosowo-gardłowej. Płacz dziecka, wewnętrzne łzy, uczucie bycia ofiarą. Potrzeba uznania. Zapalenie zatok. Podrażnienie spowodowane chorobą kogoś z Twoich bliskich. Gorycz. Ciężkie myśli. Pomstowanie. Duma. Szukają złych rzeczy i znajdują je, karcą kogoś. Choroby żołądka. Strach przed nowymi rzeczami. Niemożność uczenia się nowych rzeczy. Nie wiemy, jak zasymilować nową sytuację życiową. Żołądek reaguje wrażliwie na nasze problemy, lęki, nienawiść do innych i do siebie, niezadowolenie z siebie i swojego losu. Tłumienie tych uczuć, niechęć do przyznania się do nich, próba ich zignorowania i „zapomnienia” zamiast zrozumienia, uświadomienia sobie i rozwiązania, może powodować różne zaburzenia żołądkowe u osób, które wstydzą się swojej chęci otrzymywania pomoc lub przejaw miłości od drugiej osoby, chęć oparcia się na kimś. W innych przypadkach konflikt wyraża się w poczuciu winy wynikającym z chęci zabrania czegoś komuś na siłę. Powodem, dla którego funkcje żołądka są tak podatne na taki konflikt, jest to, że jedzenie jest na pierwszym miejscuwyraźne zaspokojenie pragnienia receptywno-zbiorowego. W umyśle dziecka pragnienie bycia kochanym i pragnienie bycia nakarmionym są ze sobą bardzo głęboko powiązane. Kiedy w bardziej dojrzałym wieku chęć otrzymania pomocy od drugiej osoby powoduje wstyd lub nieśmiałość, co często ma miejsce w społeczeństwie, dla którego główną wartością jest niezależność, pragnienie to znajduje regresywne zaspokojenie w postaci zwiększonego pragnienia jedzenia. To pragnienie stymuluje wydzielanie żołądkowe, a przewlekłe zwiększone wydzielanie u osób predysponowanych może prowadzić do powstania wrzodów żołądka. Długotrwała niepewność. Poczucie zagłady. Irytacja. Silny wybuch gniewu w niedalekiej przeszłości. Strach. Uścisk strachu, zgaga, nadmiar soku żołądkowego wskazuje na stłumioną agresywność. Rozwiązaniem problemu na poziomie psychosomatycznym jest przekształcenie sił stłumionej agresji w działanie aktywnej postawy wobec życia i okoliczności. Wrzody żołądka i dwunastnicy. Mocne przekonanie, że masz wady. Boimy się, że nie jesteśmy wystarczająco dobrzy dla naszych rodziców, szefów, nauczycieli itp. Dosłownie nie możemy znieść tego, czym jesteśmy. Nieustannie staramy się zadowolić innych. Bez względu na to, jakie stanowisko zajmujesz w pracy, możesz doświadczyć całkowitego braku poczucia własnej wartości. Prawie wszyscy pacjenci cierpiący na wrzody mają głęboki wewnętrzny konflikt pomiędzy pragnieniem niezależności, które bardzo cenią, a potrzebą ochrony, wsparcia i opieki. troska wpojona od dzieciństwa. To ludzie, którzy starają się udowodnić wszystkim, że są potrzebni i niezastąpieni. Osoby z chorobą wrzodową charakteryzują się niepokojem, drażliwością, zwiększoną pracowitością i wzmożonym poczuciem obowiązku. Cechuje je niska samoocena, której towarzyszy nadmierna wrażliwość, nieśmiałość, drażliwość, zwątpienie, a jednocześnie zwiększone wymagania wobec siebie i podejrzliwość. Zauważono, że ci ludzie starają się zrobić o wiele więcej, niż w rzeczywistości mogą. Typową dla nich tendencją jest aktywne pokonywanie trudności w połączeniu z silnym lękiem wewnętrznym, hipochondrią. Stłumione poczucie zależności. Rozdrażnienie, oburzenie i jednocześnie bezradność wobec prób zmiany siebie, dostosowania się do cudzych oczekiwań. choroby. Długotrwałe niezdecydowanie. Niemożność rozpoznania pomysłów do późniejszej analizy i podjęcia decyzji. Utrata umiejętności pewnego zanurzenia się w życie. Strach przed porażką, aż do utraty wiary w siebie. Niestabilność pragnień, niepewność w osiągnięciu wybranego celu, świadomość nieprzezwyciężalności trudności życiowych Ci, że czas przejść do działania, określić swoje pragnienia i zacząć je realizować. Dziąsła: choroby. Brak jasnego podejścia do życia. Krwawiące dziąsła. Brak radości z podjętych decyzji. Choroby zakaźne. Osłabienie układu odpornościowego. Rozdrażnienie, złość, frustracja. Brak radości w życiu. Wyzwalacze goryczy to irytacja, złość, irytacja. Każda infekcja wskazuje na trwające zaburzenie psychiczne. Słaba odporność organizmu dotkniętego infekcją wiąże się z naruszeniem równowagi psychicznej. Osłabienie układu odpornościowego wynika z następujących przyczyn: – Brak miłości do siebie – Niska samoocena; , zdrada siebie, a co za tym idzie brak spokoju ducha; – Beznadzieja, przygnębienie, brak smaku życia, skłonność do samobójstwa; – Wewnętrzna niezgoda, sprzeczności między pragnieniami a czynami; – Układ odpornościowy jest powiązany z tożsamością, – naszą umiejętność odróżniania siebie od innych, oddzielania „ja” od „nie ja”. Mogą tworzyć się w pęcherzyku żółciowym, nerkach i prostacie. Z reguły pojawiają się u osób, które od dłuższego czasu noszą trudne myśli i uczucia związane z niezadowoleniem, agresją, zazdrością, zazdrością itp. Osoba boi się, że inni odgadną te myśli. Człowiek jest sztywno skupiony na swoim ego, woli, pragnieniach,doskonałość, zdolności i inteligencja.Cyst. Ciągle odtwarzasz w głowie żale z przeszłości. Nieprawidłowy rozwój Jelita: problemy Strach przed pozbyciem się wszystkiego, co przestarzałe i niepotrzebne. Osoba wyciąga pochopne wnioski na temat rzeczywistości, odrzucając wszystko, jeśli nie zadowala go tylko część. Drażliwość z powodu niemożności zintegrowania sprzecznych aspektów rzeczywistość. Krwawienie z odbytu (obecność krwi w wypróżnieniach). Złość i rozczarowanie. Apatia. Odporność na uczucia. Tłumienie emocji. Strach. Hemoroidy. Strach przed nie dotrzymaniem wyznaczonego czasu. Złość w przeszłości. Obciążone uczucia. Niemożność pozbycia się nagromadzonych problemów, skarg i emocji. Radość życia tonie w gniewie i smutku. Strach przed separacją. Musisz wykonywać pracę, której nie lubisz. Coś trzeba pilnie ukończyć, aby uzyskać pewne korzyści materialne. Niechęć do rozstania się z przestarzałymi myślami. Utknąć w przeszłości. Czasami w sarkazmie Zaparcie wskazuje na nadmiar nagromadzonych uczuć, pomysłów i doświadczeń, z którymi dana osoba nie może lub nie chce się rozstać, nie może zrobić miejsca na nowe. Tendencja do dramatyzowania jakiegoś wydarzenia z przeszłości, niemożność rozwiązania tej sytuacji (uzupełnij gestalt) Zespół jelita drażliwego Niemowlę, niska samoocena, skłonność do wątpliwości i obwiniania się, lęk, hipochondria. Irytacja, niecierpliwość, niezadowolenie z otoczenia. Zapalenie okrężnicy. Niepewność. Symbolizuje możliwość łatwego rozstania się z przeszłością. Strach, że coś odpuści. Niepewność. Wzdęcia. Strach przed utratą czegoś ważnego lub znalezieniem się w beznadziejnej sytuacji. Martwienie się o przyszłość. Niespełnione pomysły. Niestrawność. Zwierzęcy strach, przerażenie, niepokój. narzekanie i narzekanie. Strach. Zbyt chciwe podejście do życia. Strach. Odmowa. Uciekanie Błona śluzowa jelita grubego Nawarstwiające się, zagmatwane myśli zatykają kanały usuwania toksyn. Depczesz po lepkim bagnie przeszłości. Skóra: choroby. Odzwierciedla to, co dana osoba myśli o sobie, umiejętność docenienia siebie w obliczu otaczającego go świata. Osoba wstydzi się siebie i przywiązuje zbyt dużą wagę do opinii innych. Odrzuca siebie, tak jak odrzucają go inni. Niepokój. Strach. Stary osad w duszy. Grożą mi. Strach przed urażeniem. Utrata poczucia siebie. Odmowa wzięcia odpowiedzialności za własne uczucia. Ropień (wrzód). Niepokojące myśli o obelgach, zaniedbaniu i zemście. Silne pragnienie zrobienia wszystkiego źle. Niewypowiedziana gorycz. Opóźnione przekonania. Niechęć do rozstania się z przeszłością. Twoja przeszłość dominuje nad teraźniejszością. Pragnienia sprzeczne z charakterem. Niezadowolenie. Skrucha. Chęć wyjścia z sytuacji. Neurodermatitis. Pacjent z neurodermitem ma wyraźne pragnienie kontaktu fizycznego, stłumione przez powściągliwość rodziców, dlatego ma zaburzenia w narządach kontaktu. Gniew. Wewnętrzne wrzenie. Łuszczyca. Strach przed zranieniem, zranieniem uczuć i siebie. Odmowa wzięcia odpowiedzialności za własne uczucia. Trądzik. Brak porozumienia z samym sobą. Brak miłości własnej; Oznaka podświadomego pragnienia odepchnięcia innych, aby nie pozwolić sobie na wzięcie pod uwagę. (czyli za mało szacunku do samego siebie i akceptacji siebie i swojego wewnętrznego piękna) Czyrak. Specyficzna sytuacja zatruwa życie człowieka, wywołując intensywne uczucie złości, niepokoju i strachu. Szyja: choroba. Niechęć do spojrzenia na sprawę z innej strony. Upór. Brak elastyczności Udaje, że niepokojąca sytuacja w ogóle mu nie przeszkadza. Wyprysk Nie do pogodzenia. Załamania psychiczne. Niepewność co do przyszłości. Kości, szkielet: problemy. Osoba ceni siebie tylko za to, że jest przydatna dla innych. Zapalenie stawów. Krytyka, uraza Nie mogą powiedzieć „nie” i obwiniać innych za ich wykorzystywanie. Dla takich osób ważne jest, aby nauczyć się mówić „nie”, jeśli to konieczne. Osoba z artretyzmem to osoba, która jest zawsze gotowa do ataku, ale tłumi w sobie to pragnienie. Jest znaczącywpływ emocjonalny na mięśniową ekspresję uczuć, która jest niezwykle silnie kontrolowana. Pragnienie kary, obwinianie siebie. Stan ofiary Osoba jest wobec siebie zbyt surowa, nie pozwala sobie na relaks, nie wie, jak wyrazić swoje pragnienia i potrzeby. „Wewnętrzny krytyk” jest zbyt dobrze rozwinięty. Przepuklina krążków międzykręgowych. Poczucie, że życie całkowicie pozbawiło Cię wsparcia. Skrzywienie kręgosłupa. Niemożność pójścia z biegiem życia. Strach i próby trzymania się przestarzałych myśli. Nieufność do życia. Brak integralności natury. Brak odwagi przekonań Ból krzyża Niespełnione oczekiwania w sferze relacji interpersonalnych. Hipokryzja. Strach o pieniądze i przyszłość. Reumatoidalne zapalenie stawów. Niezwykle krytyczne podejście do manifestacji siły. Czując, że nakłada się na nich zbyt wiele, w dzieciństwie ci pacjenci mają pewien styl rodzicielski, mający na celu tłumienie wyrażania emocji z naciskiem na wysokie zasady moralne, można założyć, że tłumienie impulsów agresywnych i seksualnych było ciągłe. tłumione od dzieciństwa, a także obecność Nadmiernie rozwinięte superego tworzy nieadaptacyjny ochronny mechanizm mentalny - wyparcie. Ten mechanizm ochronny polega na świadomym przemieszczeniu do podświadomości materiału zakłócającego (negatywnych emocji, w tym lęku, agresji), co z kolei przyczynia się do powstania i nasilenia anhedonii i depresji. W stanie psycho-emocjonalnym dominują: anhedonia - chroniczny niedobór poczucia przyjemności, depresja - cały zespół doznań i uczuć, z których najbardziej charakterystyczna jest niska samoocena i poczucie winy, poczucie ciągłego napięcia reumatoidalne zapalenie stawów. mechanizm tłumienia zapobiega swobodnemu uwalnianiu energii psychicznej, wzrostowi wewnętrznej, ukrytej agresywności lub wrogości. Wszystkie te negatywne stany emocjonalne, utrzymując się przez dłuższy czas, mogą powodować dysfunkcję układu limbicznego i innych emotiogennych stref podwzgórza, zmiany w aktywności układu neuroprzekaźników serotoninergicznych i dopaminergicznych, co z kolei prowadzi do pewnych zmian w układzie odpornościowym i wraz ze stanem zależności emocjonalnej występującym u tych pacjentów napięcie mięśni okołostawowych (z powodu stale tłumionego pobudzenia psychomotorycznego) może służyć jako psychiczny element całego mechanizmu rozwoju reumatoidalnego zapalenia stawów. Plecy: choroby dolnej części ciała z powodu pieniędzy. Brak wsparcia finansowego. Strach przed biedą, niekorzystną sytuacją materialną. Zmuszony do robienia wszystkiego sam. Strach przed byciem wykorzystanym i nie otrzymaniem niczego w zamian. Plecy: choroby środkowej części. Poczucie winy. Uwaga jest skupiona na wszystkim, co było w przeszłości. „Daj mi spokój.” Przekonanie, że nikomu nie można ufać. Plecy: górna część ciała. Brak wsparcia moralnego. Poczucie, że nie jesteś kochany. Powstrzymywanie uczuć miłości Krew, żyły, tętnice: choroby. Brak ruchu myśli. Niemożność słuchania własnych potrzeb. Anemia. Brak radości. Strach przed życiem. Wiara we własną niższość pozbawia Cię radości życia. Tętnice (problemy). Problemy z tętnicami – niemożność cieszenia się życiem. Nie umie słuchać swojego serca i stwarzać sytuacji kojarzących się z radością i zabawą Miażdżyca. Napięcie. Odmowa zobaczenia dobra. Częsty smutek z powodu ostrej krytyki. Żylaki. Dezaprobata. Poczucie przytłoczenia i przytłoczenia pracą. Wyolbrzymianie powagi problemów Niezdolność do relaksu z powodu poczucia winy podczas odbierania przyjemności Nadciśnienie lub nadciśnienie (wysokie ciśnienie krwi) Pewność siebie - w sensie gotowości na zbyt wiele. Aż nie można wytrzymać. Istnieje bezpośredni związek między uczuciem niepokoju, niecierpliwości, podejrzliwością a ryzykiem nadciśnienia. Ze względu na pewność siebie, chęć wzięcia na siebie nieznośnego ciężaru, pracy bez odpoczynku, potrzeba?»