Od autora: publikacja nr 6, 2006. w czasopiśmie „Nieznany Świat” (Charków) Jeśli chcesz poznać swoje przeszłe życie, spójrz na swoje obecne warunki. Jeśli chcesz poznać swoje przyszłe życie, spójrz na swoje obecne działania. Padmasambhava Bardzo niewiele osób wie, że oprócz wydarzeń z osobistej historii biograficznej, na nasze zachowanie i pojawiające się sytuacje życiowe wpływa proces naszych biologicznych narodzin i pamięć komórkowa zawierająca informacje o przeszłych wcieleniach.!! Wielu mogło zapoznać się z tymi ważnymi historie zapisane w głębinach nieświadomości, dzięki psychotechnice „Terapii Reinkarnacji”, która jest skutecznie wykorzystywana przez psychologów i psychoterapeutów o orientacji transpersonalnej.!! Nie ma naukowych dowodów na istnienie przeszłych wcieleń, ale nie ma też dowodów na ich nieobecność. Doświadczenia przeszłych wcieleń (inkarnacji) to osobiste doświadczenie człowieka w nietypowych stanach świadomości, składające się ze scen, wydarzeń, wyraźnych i logicznie zakończonych epizodów, w których doświadcza on siebie w innej formie (w innym ciele, o innym wyglądzie), w innym czasie (w przeszłości). Jednocześnie człowiek czuje, że jest tą samą indywidualną istotą zarówno w doświadczeniu (w czasie przeszłym), jak i w obecnym istnieniu (w czasie teraźniejszym). Doświadczenia takie zaliczane są do kategorii transpersonalnych (ponadindywidualnych lub duchowych). Wchodząc w kontakt z tak nowym doświadczeniem, człowiek ma szansę pozbyć się swoich lęków i niepokojów, depresji i obsesji oraz nauczyć się patrzeć na nie obojętnie, bezstronnie. Istnieje szereg technik, które pozwalają zapoznać się ze swoimi przeszłymi wcieleniami. Można je z grubsza podzielić na dwie kategorie. Do pierwszej zaliczają się techniki, w których doświadczenia przeszłych wcieleń ujawniają się spontanicznie, tj. nie są programowane z góry - są to oddychanie holotropowe, swobodne oddychanie i psychotechniki zorientowane na ciało. Druga kategoria obejmuje metody, które pozwalają na celowe wywołanie tych doświadczeń: różne medytacje i wizualizacje kierowane, stany transu i hipnozy. Wykorzystywanie niezwykłych stanów świadomości do celów rytualnych, religijnych i leczniczych sięga czasów starożytnych. W całej historii ludzkości uzdrawianie było przeprowadzane w taki sposób, że uzdrowiciel, pacjent lub oboje znajdowali się w zmienionym stanie świadomości. Stosowano różnorodne techniki: grę na bębnach, śpiew, taniec, ćwiczenia oddechowe, medytację. Najbardziej kompletny zestaw tych technik stosowany jest w odrodzeniu holotropowym. Termin „holotropowy” oznacza „dążenie do pełni” lub „zmierzanie do pełni bytu”. Proces odrodzenia (odrodzenia) opiera się na specjalnej technice oddychania. Podczas odrodzenia holotropowego dość potężna siła nasyca ludzkie ciało, zostaje ono oczyszczone i uzdrawiane, a ta sama siła usuwa wszelkie blokady na ścieżce, które pojawiają się podczas sesji. Ta energiałączy osobę z mocą duchową. W wielu tajemnicach wtajemniczenia odnajdujemy elementy przypominające przebieg ciąży i porodu. Po przejściu takich rytuałów ludzie zostali wyleczeni ze strachu przed śmiercią, a kobiety łatwiej rodziły. Uwolniony od głęboko zakorzenionych lęków, człowiek patrzy na świat w nowy sposób, doznania stają się jaśniejsze, a w odpowiedzi na zmianę stanu wewnętrznego odradzają się okoliczności zewnętrzne, życie zmienia się w najbardziej magiczny sposób. W dzisiejszych czasach, dzięki metodom terapii transpersonalnej, człowiek, pogrążając się w zmienionym stanie świadomości, ma możliwość ponownego przeżycia swoich biologicznych narodzin i uporania się z głęboko zakorzenionymi problemami, odnowienia się wewnętrznie. Naturalnym pytaniem jest, dlaczego tego rodzaju doświadczenie może być potrzebne? Badania przeprowadzone przez terapeutów porodowych i inne osoby pokazują silny związek między rodzajami doświadczeń porodowych a określonymi cechami osobowości. Cechy naszego urodzenia wpływają na nasze życie i zachowanie w sytuacjach krytycznych. Matka, która w czasie ciąży odczuwa ciągły niepokój, przekaże część tego niepokoju swojemu nienarodzonemu dziecku. Może to predysponować dziecko do lęku. W rezultacie dziecko może zareagować negatywnie nawet na najłatwiejszy poród. Z kolei dziecko, które w łonie matki przeżyło bardzo spokojny okres i wie, że jest oczekiwane i kochane, łatwiej zniesie nawet dość trudny poród, a poza tym charakter matki zmniejszy prawdopodobieństwo trudnego porodu. narodziny. Przyczyna niepokoju matki zwykle nie znika po porodzie, a życie dziecka w takiej rodzinie wzmocni i pogłębi ślad pozostawiony przez problematyczny poród. Zatem skrypt urodzeniowy danej osoby znajduje odzwierciedlenie w wielu aspektach jego życia i zakorzenionych cechach osobowości. Sposób w jaki się rodzimy staje się naszą taktyką życiową. Przyjrzyjmy się więc możliwym skutkom typowych opcji porodu. Poród naturalny Poród naturalny definiuje się jako poród, podczas którego wszystko przebiega zgodnie z oczekiwaniami i wymagana jest minimalna interwencja medyczna. Wiele elementów naturalnego porodu może mieć bardzo głęboki wpływ na dziecko. Jasne światło, hałas, zmiany temperatury, brutalne traktowanie przez personel medyczny – z tego powodu świat może wydawać się noworodkowi okrutny i nieprzyjazny. Suszenie, ważenie i badanie przed przekazaniem matce może dezorientować i przerażać. Przecięcie pępowiny, zanim przestanie pulsować, odwrócenie jej do góry nogami i lanie może być niezwykle bolesne i sprawić, że noworodek będzie zdezorientowany i zdezorientowany tym, co się dzieje i dlaczego jest traktowany w ten sposób. Bardzo rzadko dzieci rozumieją, że krzywda, jaką wyrządzają im dorośli, jest wynikiem niewiedzy lub nierozwiązanych problemów samego dorosłego i nie ma nic wspólnego z samym dzieckiem. Dzieci prawie zawsze obwiniają siebie. To samo, tylko na bardziej prymitywnym poziomie, dotyczy noworodka. Nawet najbardziej normalny poród bez kochającej rodziny może położyć podwaliny pod niepewność, strach, poczucie winy i nieufność w życiu. Cierpienie, jakie przynosi pierwszy oddech, może nauczyć dziecko podejrzliwości wobec życia. Przyjemność i ból są ze sobą powiązane od urodzenia, a w przyszłości człowiek może instynktownie obawiać się cieszenia się życiem, ponieważ natychmiast pojawi się ból. Naturalny poród bez komplikacji zapewnia ważne korzyści emocjonalne. Dzieci urodzone naturalnie znacznie łatwiej akceptują życie i mają bardziej otwarty charakter. Wszystko przychodzi im o wiele łatwiej niż ludziom, których urodzenie predysponowało do postrzegania życia jako walki. Przedwczesny poród Dzieci rodzą się przedwcześnie z różnych powodów, zarówno fizycznych, jak i emocjonalnych. Lęki matki, w tym strach przed utratą dziecka, mogą być czynnikami powodującymi przedwczesny poród, a to pozostawi głęboki ślad w psychice noworodka. Najczęściej wcześniaki umieszczane są w inkubatorze zaraz po urodzeniu. Takie dzieci mogą dorosnąćpoczucie odcięcia od pełnego uczestnictwa w życiu. Często opisują to uczucie jako przebywanie za szklaną ścianą. Przerwana więź z matką prowadzi do dość trudnych i napiętych relacji z dzieckiem. Może to zwiększyć poczucie izolacji i opuszczenia. Ponieważ bardzo trudno jest im przebić się przez tę energetyczną szklaną ścianę, takie dzieci mogą dorastać same. Bliskość, której pragną, może prowadzić do strachu przed przebywaniem w ograniczonej przestrzeni. Potrzeba intymności i trudność w jej utrzymaniu prowadzą do poważnych trudności emocjonalnych. Szybki poród Za szybki poród uważa się, jeśli od początku skurczów matki do narodzin dziecka minęło mniej niż 6 godzin. Osoby urodzone szybko są bardzo niecierpliwe i mają trudności w zdobywaniu nowych umiejętności, ponieważ oczekują, że każdy będzie w stanie zrobić wszystko doskonale bez wcześniejszego okresu szkolenia. Jeżeli wydarzenia nie rozwiną się szybko, sytuacja nie będzie już prawidłowo oceniana i wkrótce zostanie porzucona. Często nie osiągają rezultatów z powodu braku cierpliwości i wytrwałości, ale od czasu do czasu odnoszą duże sukcesy w sprawach, w których konieczna jest szybka reakcja. Długi poród Powolny poród oznacza, że ​​wyjście jest zablokowane przez długi czas i dziecko musi walczyć, aby się wydostać. Dlatego w przyszłości ma skłonność do spóźniania się na spotkania lub tak bardzo martwi się, że się nie spóźni, że przychodzi znacznie wcześniej. Osoby urodzone z długim stażem często czują, że same nic nie mogą zrobić, że potrzebują pomocy. Strategia jest następująca: „Muszę walczyć, aby przetrwać”. Dlatego walka staje się jednym z najważniejszych elementów i często towarzyszy jej poczucie nieszczęścia i przygnębienia, myśli, że niewiele można osiągnąć bez pomocy z zewnątrz. Wiele osób rozwija nieograniczoną cierpliwość. Niespieszą się i pozwalają sobie na poświęcenie tyle czasu, ile jest to konieczne, na wykonywane zadania. Dzieci „Misborn” firmy Breech Birth mają piękne, prawie okrągłe głowy, ponieważ nie zaciskają się mocno podczas porodu, co często się zdarza wbrew temu, czego się od nich wymaga, i niekoniecznie są buntowniczy lub świadomie nieposłuszni, często znajdują właściwą drogę życiową dopiero w wieku 35–40 lat, a czasem nawet później. Mają poczucie, że wykonują niewłaściwą pracę lub podążają drogą donikąd. Podczas gdy inni ludzie zostawiają ich w drodze na szczyt, „źle urodzeni” są rozpraszani przez różnego rodzaju inne zajęcia, albo po to, by opóźnić „dotarcie tutaj”, albo po prostu dlatego, że nie potrafią tego zrobić dobrze. Często mają wrażenie, że robią wszystko na odwrót. Nawet mając odpowiednią dla siebie karierę, odrzucają ją, a jednocześnie próbują znaleźć coś innego, wychodząc z założenia, że ​​jest na pewno coś lepszego. Wydaje się, że mają trudności z ustaleniem jednego kierunku. Planowane cesarskie cięcie Planowane cesarskie cięcie staje się coraz bardziej powszechne dla wygody matek i lekarzy. Takie porody są najczęściej konieczne ze względu na problemy z poprzednim porodem lub z powodu innych trudności, które mogłyby narazić matkę i dziecko na ryzyko. Dziecko urodzone przez cesarskie cięcie nie musi się męczyć, nie zachodzi twórczy proces porodu. Nie ma naturalnego sygnału od dziecka, że ​​to właśnie ten moment, kiedy wychodzi w świat. Data urodzin i termin w dużej mierze zależą od harmonogramu szpitala, a czasem także matki. Następuje bardzo szybkie przejście z wnętrza macicy do świata zewnętrznego. Dlatego taki poród może prowadzić do bierności i braku pewności siebie dziecka. „Sam nie powinienem tego robić” – dziecko jest podświadomie pewne siebie. Trafia do świata, w którym jego matka pod wpływem znieczulenia nie jest w stanie od razu zareagować na jego pojawienie się. Czuje się całkowicie opuszczony i jako dorosły zakłada, że ​​nie jest w stanie przejąć inicjatywy ani nic zrobić.samodzielnie, bez zgody innych osób. Istnieje także strach przed rozstaniem z matką. A jeśli w dodatku dziecko nie zostało od razu przystawione do piersi matki, bo oboje byli pod wpływem znieczulenia, to takiej osobie bardzo trudno będzie rozstać się z matką, gdy nadejdzie czas. Nieplanowane cięcie cesarskie Nieplanowane cięcie cesarskie ma inne konsekwencje niż planowane. Poród rozpoczął się w normalny sposób i w czasie wybranym przez dziecko. Ale wtedy coś idzie nie tak, sytuacja matki lub dziecka staje się niebezpieczna i konieczna jest specjalistyczna interwencja. Dziecku i matce, bez względu na to, jak bardzo się starali, nie udało się doprowadzić do narodzin. Ale próbowali. Nieplanowane cesarskie cięcie może mieć bardzo pozytywne konsekwencje, ponieważ doświadczenie dziecka w procesie twórczym wskazuje, że w naprawdę trudnych sytuacjach zostanie uratowane. Ktoś musi chronić zarówno matkę, jak i dziecko. Chociaż ludzie urodzeni w ten sposób muszą walczyć, aby osiągnąć to, czego chcą, w głębi duszy wiedzą, że w końcu ktoś na pewno im wyciągnie pomocną dłoń. Potrafią mieć w życiu ogromne szczęście. Jedną z charakterystycznych cech dzieci i dorosłych urodzonych przez cesarskie cięcie jest chęć fizycznych przejawów uczuć: uścisków, głaskania. Dzieje się tak dlatego, że nie muszą przechodzić przez kanał rodny, gdzie ich ciała będą masowane przez skurcze macicy. Niektóre wręcz przeciwnie, nie przyzwyczajone do takiego kontaktu i nie doświadczywszy go przy porodzie, mogą wręcz go unikać. Najbardziej traumatyczny zarówno dla matki, jak i dziecka jest poród za pomocą pęsety. Ze względu na kruchość czaszki noworodka jest to zabieg potencjalnie niebezpieczny dla noworodka i istnieje korelacja pomiędzy użyciem kleszczyków a występowaniem późniejszych bólów głowy. Dziecko rodzi się zszokowane i będzie potrzebować dużo wsparcia i pocieszenia. Osoby urodzone z użyciem kleszczyków mogą być powolne. Śmiertelna sytuacja wymagała działania ze strony drugiej osoby, aby zapewnić jej przeżycie. A jednocześnie przyniosło im to jeszcze więcej bólu i traumy. W przyszłości tacy ludzie będą czekać i czekać, aż wydarzy się coś, co zmusi ich do działania, a wtedy odmówią jakiejkolwiek pomocy. Doświadczyli pomocy jako bólu i wolą pozostać i znosić ból, niż prosić o pomoc. Uważają, że nie mogą ufać innym. Poród stymulowany W przypadku sztucznej stymulacji poród nie jest powodowany przez dziecko, ale przez hormon regulujący czynność macicy. Stymulacja jest przeprowadzana z różnych powodów, czasami z bardzo poważnych powodów medycznych, ale w każdym przypadku dziecko rodzi się przed terminem. Nie ma wzajemnej regulacji, nie ma kompromisu między matką a dzieckiem, tak niezbędnych dla zdrowych relacji i poczucia własnej wartości dzieci. Może to również skutkować brakiem kompromisu w relacjach dorosłych i trudnościami w dostosowaniu się do stylu życia i potrzeb innych osób. Osoba sztucznie stymulowana może nalegać, aby partner podejmował decyzje, przejmował inicjatywę i namawiał ją do działania. Wywoływanie porodu oznacza poród na prośbę innej osoby. Ci ludzie rzadko sami dokonują wyborów. A kiedy podążają za wyborem innej osoby, często pojawia się złość i irytacja, nawet jeśli wynik jest zadowalający. Złość może wypływać na zewnątrz lub rozprzestrzeniać się do wewnątrz, prowadząc do depresji lub innych problemów. Pępowina Czasami w łonie matki pępowina owija się wokół szyi dziecka, blokując siłę życiową w gardle. Podczas porodu niemowlęta mogą zaplątać się w pępowinę, co powoduje niebieską skórę. Jest to sytuacja potencjalnie zagrażająca życiu. Według systemu wschodniego czakra gardła jest ośrodkiem twórczym; gdy jest zablokowana, nie możemy wyrazić siebie. Człowiek może całkowicie poświęcić się temu, co kocha, prawie to ukończyć, ale od sukcesu dzielą go dwa krokiodmówić, gdy pępowina zostanie przecięta po urodzeniu szybciej, niż płuca mogą zacząć funkcjonować, a dziecko oddycha samodzielnie, jest to podwójny cios, ponieważ uwolnienie pępowiny jest postrzegane jako groźba unicestwienia. Stopniowe uwalnianie dziecka od pępowiny zmniejsza ryzyko i urazy. Osoby urodzone z pępowiną owiniętą wokół szyi są często bardzo powściągliwe. Nie potrafią samodzielnie nalegać, a w związkach czują się uwięzieni w nieszczęśliwych sytuacjach, z których nie widzą wyjścia. Siła życiowa jest ograniczona. Boją się odsłonić gardła i lubią nosić wysokie kołnierze i szaliki dla ochrony i wygody. Kiedy zachorują, pierwszą rzeczą, jaką robią, jest ból gardła. Aborcja Aborcja Medycyna wątpi, czy malutki kilkutygodniowy płód może odczuwać ból, ale przykłady pokazują, że jest inaczej. Można założyć, że świadomość istnieje od samego początku i nie zależy od funkcjonowania fizycznego mózgu. Jeżeli kobieta próbowała dokonać aborcji i z jakichś powodów jej się to nie udało, wówczas w wyniku tego przebiegu rodzi się dziecko wydarzenia czuje się odrzucony. Czuje się niekochany, niechciany, niegodny i zakłada, że ​​nie powinno go tu być. Istnieje tendencja do autodestrukcji i nienawiści do siebie. W wieku dorosłym pojawia się tendencja do tworzenia destrukcyjnych relacji, w których odgrywa się rolę ofiary. Zaufanie jest dla tych ludzi dużą kwestią. Przyciągają osoby, którym nie mogą ufać, i tym samym utwierdzają w początkowym przekonaniu, że są niechciane i niegodne wsparcia, miłości i szacunku, aby życie mogło toczyć się dalej radośnie i swobodnie, trauma porodowa, która obejmuje groźbę zagłady doświadczanej w życiu wewnątrzmacicznym oraz. wszystkie trudności okołoporodowe muszą zostać całkowicie usunięte z układu komórkowego organizmu. W przeciwnym razie negatywne blokady pamięci zawsze będą utrudniać przepływ siły życiowej. Wszystkie te przykłady pokazują, jak czas spędzony w łonie matki i warunki, w jakich odbywa się poród, mogą pozostawić głębokie ślady w naszej psychice. Drugą metodą pozwalającą na zapoznanie się z przeszłymi doświadczeniami jest wykorzystanie kontrolowanej wyobraźni - jest to regresywne odrodzenie (którego popularniejsza nazwa to „Powrót do poprzednich wcieleń”). Terapeuci prowadzący szkolenie kierują podróżą, ale nie ingerują w jej przebieg. Tematy pojawiające się podczas takich sesji często dotyczą pamięci przodków lub rasy. Przeszłe wcielenia mogą nas odwiedzić i mieć szkodliwy wpływ na nasze zachowanie i nasze relacje. W tym przypadku pamięć o zdarzeniu, które miało miejsce ponad 200 lat temu, pozostała w pamięci układu psychofizycznego ze wszystkimi emocjami i doznaniami cielesnymi. Ponowne przeżycie scenariusza z poprzedniego życia, który był traumatyczny i niedokończony, nie wywołuje w nas traumy, ale usuwa wpływ tych doświadczeń na nasze obecne sytuacje życiowe. Często nawet nie zdajemy sobie sprawy, że to powstrzymuje nas od życia tak, jak chcemy. Nasze frustracje, nieszczęście, brak sukcesów mogą wydawać się niewytłumaczalne. Kiedy jednak pamięć o takich traumatycznych wydarzeniach z poprzednich wcieleń dociera do świadomości, pozwala to na mentalne i fizyczne uwolnienie pamięci ciała i układu komórkowego. Kiedy epizod zostanie ponownie przeżyty i zakończony, osoba wyraźnie czuje, że coś minęło i to na lepsze. Sytuacja pozostaje jedynie wspomnieniem, bez ładunku emocjonalnego i bez bloku energetycznego kontrolującego życie. Dlatego zapoznanie się z sytuacjami z poprzednich wcieleń nie wyrządza szkody, a wręcz przeciwnie, przynosi ogromne korzyści. To faktycznie przyspiesza i ukierunkowuje bieg obecnego życia. Choć negatywne aspekty przeszłości są pogrzebane głęboko w nieświadomości, mogą utrudniać rozwój osobisty, zagłuszać potencjał twórczy i blokować energię. Mogą sprawić, że ktoś będzie nieśmiały, zgorzkniały, okrutny, a nawet głupi, w zależności od rodzaju doświadczenia. Niedokończone sprawy w poprzednim wcieleniu również są dość powszechne.przyczyną nieznanych lęków i fobii. Terapeuci są także astrologami, dlatego też istnieje szereg ważnych obserwacji dotyczących horoskopów „podróżników”. Wiele osób dochodzi do ponownych narodzin, gdy ich horoskopy „aktywuje” jedna z wyższych planet: Uran (nagłe, nieoczekiwane zmiany), Neptun (rozpuszczenie starej ścieżki w przyszłość, wyrzeczenie się) lub Pluton (drastyczne zmiany, porzucenie przestarzałej obraz siebie). Niektóre warunki planetarne pozwalają szybko uzyskać pożądaną informację, inne pod wpływem Saturna (planety ograniczeń) opóźniają ten proces, aby ludzka świadomość mogła dostosować się do tego, co się dzieje. Tego rodzaju adaptacja może wymagać kilku sesji tego rodzaju. Przy każdym rodzaju odrodzenia odkrywcy przestrzeni wewnętrznej znajdują się na zupełnie nowym terytorium. Odnajdują się w najbardziej niezwykłych krajach i okolicznościach, nie tracąc kontaktu ze światem, w którym się znajdują. W dowolnych obrazach zmysłowych przeszłość może połączyć się z teraźniejszością, przytłaczając falą znajomych doświadczeń, a człowiek nie tylko pamięta przeszłość, ale także na nowo przeżywa każde uczucie związane z wydarzeniem z dawnych czasów, jakby to się działo ponownie. Granice między przeszłością a przyszłością zacierają się, każda komórka ciała wypełniona jest rzeczywistością innych miejsc i czasów, kiedy nasz duch żył w innych ciałach. Instruktorzy prowadzący tego typu treningi mają wystarczające doświadczenie w tej technice, aby skutecznie poruszać się po wewnętrznym „”. badacza kosmosu, aby w przypadku napotkania trudności mógł szybko i skutecznie udzielić niezbędnej pomocy i wsparcia. Konieczne jest, aby „podróżnik” miał wystarczający zapas czasu i odłożył na bok swoje myśli o bieżących sprawach i problemach. Od tego w dużej mierze zależy skuteczność procesu relaksacji i zanurzenia. Z tego powodu szkolenia odbywają się w weekendy. Miejsce nurkowe jest ciche i spokojne. Nie ma tu obcych, przypadkowych osób, w obecności których osoba zanurzona czuje się napięta i nie może się zrelaksować. Zadaniem osoby zanurzonej jest jak największe zaufanie procesowi, pozwolenie mu, aby sam się prowadził, a nie wprowadzanie w niego żadnych postaw, co powinno być, a czego nie powinno być, jakie uczucia i emocje można okazywać, a czego nie, co można powiedzieć, a czego nie można powiedzieć. Facylitatorzy tworzą wspierające środowisko i nie wnoszą do procesu własnej oceny, pełniąc rolę „bezstronnych obserwatorów”. Zapewniają wsparcie psychologiczne i emocjonalne bez angażowania osób zaangażowanych w proces. W każdy możliwy sposób zachęca się do wyrażania uczuć i emocji, ale jeśli tak się nie dzieje, nie ma potrzeby wykonywania tego na siłę. Praca odbywa się z blokadą ciała, napięciem mięśni i bólem. Nasze ciało posiada pamięć; na swoim poziomie zapamiętuje prawie wszystkie negatywne doświadczenia (doświadczenia związane z porodem, uraz fizyczny itp.). Na ciele znajdują się strefy, za pomocą których aktywowana jest pamięć o przeszłych wcieleniach. Każde przeżycie może wystąpić na kilku poziomach: cielesnym, emocjonalnym, mentalnym i przenośnym. Im więcej poziomów jest zaangażowanych, tym bardziej efektywny jest proces. Umiejętnością instruktora jest umiejętność pomocy nurkowi w użyciu jak największej ich liczby. Jednocześnie „badacz” ma swobodę wyboru, czy zaakceptować określone doświadczenia, czy nie. Po zakończeniu procesu „podróżnik” rysuje to, co widział, czuł lub po prostu wyraża na papierze swój stan emocjonalny i fizyczny. Oto mały wybór rysunków wykonanych podczas szkoleń (Rysunek można obejrzeć na stronie http://www.reincarnation.net.ua/index.php?option=com_content&view=article&id=6&Itemid=6 Jeśli jesteś otwarty). aby głębiej zgłębić swoją duszę, możesz nawiązać kontakt z wieloma przeszłymi wcieleniami, których pamięć może pomóc ci zrozumieć prawdziwe trudności i rzeczywiście przywrócić twórczy potencjał, który nie objawił się jeszcze w pełni. Każdy prawdopodobnie będzie tego chciał: treningu dzieje się - i życie.