Dzieciństwo to najważniejszy okres w życiu człowieka, w którym kładzione są podwaliny pod jego przyszły dobrostan emocjonalny i psychiczny. Jednak nie każde dzieciństwo jest idylliczne i wiele dzieci doświadcza różnych form urazów psychicznych, które mogą mieć długoterminowe konsekwencje w dorosłości. W tym artykule przyjrzymy się różnym typom traumy psychicznej z dzieciństwa i dowiemy się, jak mogą one wpłynąć na dorosłe życie danej osoby. Rodzaje traumy psychicznej z dzieciństwa: Przemoc fizyczna: Przemoc fizyczna polega na celowym wyrządzaniu dziecku krzywdy przez opiekuna. Może to obejmować uderzanie, uderzanie, kopanie lub jakąkolwiek inną formę przemocy fizycznej. Dzieci doświadczające przemocy fizycznej mogą pozostawić blizny fizyczne i psychiczne, które utrzymują się do dorosłości. Przemoc emocjonalna: Przemoc emocjonalna obejmuje ciągłą krytykę, upokorzenie, odrzucenie i agresję werbalną. Może to podważyć poczucie własnej wartości i samoocenę dziecka, prowadząc do trudności w tworzeniu zdrowych relacji i radzeniu sobie ze stresem w wieku dorosłym. Wykorzystywanie seksualne obejmuje każdą formę kontaktu seksualnego z dzieckiem bez jego zgody. Długoterminowe konsekwencje wykorzystywania seksualnego mogą obejmować poważną traumę emocjonalną, problemy z zaufaniem oraz trudności z intymnością i seksualnością w wieku dorosłym. Zaniedbanie ma miejsce, gdy opiekunowie nie zapewniają dziecku fizycznej i emocjonalnej opieki oraz wsparcia, którego potrzebuje. Zaniedbane dzieci mogą doświadczyć poczucia opuszczenia i bezwartościowości, co może mieć wpływ na ich zdolność do ufania i tworzenia relacji z innymi w dorosłym życiu. Wpływ na dorosłość: Problemy ze zdrowiem psychicznym: Trauma z dzieciństwa może znacznie zwiększyć ryzyko rozwoju takich zaburzeń psychicznych, jak depresja , lęk i zespół stresu pourazowego (PTSD) w wieku dorosłym. Schorzenia te mogą pogarszać ogólną jakość życia i funkcjonowania danej osoby. Problemy z przywiązaniem: Trauma może zakłócać tworzenie bezpiecznych więzi z opiekunami, prowadząc do trudności w tworzeniu zdrowych relacji. Dorośli, którzy doświadczyli traumy z dzieciństwa, mogą doświadczać trudności z intymnością, zaufaniem i komunikacją w swoich związkach. Poczucie własnej wartości i szacunek do samego siebie: Przemoc emocjonalna i zaniedbanie mogą znacząco wpłynąć na poczucie własnej wartości i samoocenę dziecka. Może to prowadzić do negatywnego obrazu siebie, który utrzymuje się w wieku dorosłym, utrudniając osiągnięcie osobistych celów i aspiracji. Nadużywanie substancji psychoaktywnych: Niektórzy ludzie sięgają po substancje psychoaktywne, aby poradzić sobie z bólem emocjonalnym spowodowanym traumą z dzieciństwa. Nadużywanie substancji może stać się problemem trwającym całe życie, powodując dalsze pogorszenie zdrowia psychicznego i fizycznego. Zdrowie fizyczne: Stres i niepokoje emocjonalne związane z traumą z dzieciństwa mogą również wpływać na zdrowie fizyczne. Badania wykazały, że trauma z dzieciństwa może zwiększać ryzyko rozwoju chorób przewlekłych, takich jak choroby serca i cukrzyca, w wieku dorosłym. Ponowne doświadczanie i ponowna wiktymizacja: Bez interwencji osoby, które przeżyły traumę z dzieciństwa, mogą nieświadomie odtwarzać podobne traumatyczne sytuacje lub angażować się w ryzykowne zachowania. narażając je na ryzyko ponownej wiktymizacji. Leczenie i uzdrawianie. Ważne jest, aby zrozumieć, że skutki traumy z dzieciństwa nie są nieuniknione. Dzięki odpowiedniemu wsparciu i interwencji ludzie mogą leczyć i budować satysfakcjonujące życie. Możliwości leczenia mogą obejmować terapię (np. poznawczo-behawioralną lub opartą na traumie), grupy wsparcia i, jeśli to konieczne, leki. Wniosek Trauma z dzieciństwa