Oto zalecenia, które przekazałam matce dziecka z ADHD. Dzieci z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej mogą sprawiać trudności w zakresie dyscypliny i wychowania. Jak być? Jak budować komunikację z dzieckiem: 1. Nie karć, nie karz dziecka, nie bojkotuj go po cichu. Nie pokazuj, jakie to dla Ciebie trudne, opanuj się i zamiast krytykować, wyjaśnij mu zasady zachowania. Nie „jesteś bardzo zły”, ale „jesteś bardzo dobry, ale teraz zachowałeś się źle, powinieneś był to zrobić”. W przeciwnym razie ryzykujesz wywołanie u niego nieprzyjemnego poczucia winy i wstydu oraz obniżenie samooceny2. Ze względu na niestabilny układ nerwowy dziecka, zaleca się, aby nie kierować się swoimi emocjami i nie karmić dziecka niekontrolowanymi emocjami. Reaguj spokojnie i rozsądnie na ataki niekontrolowanej agresji lub histerii. Ważne jest, aby pokazać dziecku, że rozumiesz jego uczucia, dlaczego tak się zachowuje, że go kochasz, nie umniejszając przy tym jego przytłaczających emocji. Pokaż także, że jego zachowanie nie jest okropne, ale po prostu nie do przyjęcia w tej sytuacji, niebezpieczne. Nie karć, nie karz dziecka, nie bojkotuj go po cichu. Nie pokazuj, jakie to dla Ciebie trudne, opanuj się i zamiast krytykować, wyjaśnij mu zasady postępowania. Nie „jesteś bardzo zły”, ale „jesteś bardzo dobry, ale teraz zachowałeś się źle, tak powinno być”. W przeciwnym razie ryzykujesz wywołaniem u niego nieprzyjemnego poczucia winy i wstydu oraz spadkiem samooceny 🌻Kocham Cię i rozumiem, akceptuję Twoje emocje, nie pozwalam Ci na to, nie dlatego, że Cię nie kocham , ale ponieważ nie mam takiej możliwości, chcesz 🌻3. Pozwól dziecku wyrzucić z siebie negatywne emocje. Negatywność kumuluje się w każdym, nawet w dziecku. Jeśli pozwolisz dziecku krzyczeć, zostawiać kamienie, bić kijem w ziemię tam, gdzie nie ma ludzi, to stopniowo nauczy się panować nad swoimi emocjami. Ponadto w takich przypadkach należy wyjaśnić, że można bić ziemię, ale nie ludzi, zwierząt i roślin.4. Daj jasne instrukcje, tłumacząc wszystko krótko i jasno: nie „idź do kuchni, weź miotłę, przynieś ją do swojego pokoju i zamiataj nią podłogę”, ale po prostu „zamiataj miotłą podłogę w swoim pokoju”. Zacznij od prostych zadań - w ten sposób nauczysz go prawidłowego rozkładania siły. Nie zapomnij pochwalić dziecka za każdym razem, gdy uda mu się wykonać zadanie. 5. Stwórz w rodzinie spokojną atmosferę psychologiczną, stwórz plan dnia i ściśle go przestrzegaj. Idąc do przedszkola, nie spiesz się z dzieckiem na spacer, kiedy je. Naucz się jasno działać według z góry zaplanowanego planu i nie zmieniaj go w locie. Częściej spaceruj na świeżym powietrzu6. Wprowadź stopniowe zasady. Raz na 2-3 tygodnie skróć czas spędzony na telefonie, komputerze, nie drastycznie, o 20-30 minut, przykładowo: 🍀 dziecko spędza około 8 godzin dziennie na telefonie i komputerze, co oznacza, że ​​wprowadzasz ograniczenia: nie. ponad 7 godzin 30 minut. Spróbuj zmniejszyć go do 3 godzin dziennie. Następnie ustal limit czasu korzystania. Początkowo ustal niezbyt rygorystyczne ramy, od 8:00 do 21:00, a następnie zmniejszaj je co tydzień, staraj się, aby na 2 godziny przed snem dziecko nie korzystało z telefonu, komputera. , czy nawet telewizor (tzn. wszystkie urządzenia emitują z ekranów tę samą niebieską barwę, która jest taka sama jak światło słoneczne dla ciała). Skonfiguruj kontrolę rodzicielską w swoim telefonie, aby ograniczyć przepływ nierzetelnych i nieodpowiednich do wieku informacji. W przypadku komputera możesz skorzystać z programu Witigo Parental Filter, za jego pomocą możesz chronić swoje dziecko przed nieprzyzwoitymi treściami, scenami przemocy, grami, filmami nieodpowiednimi dla jego wieku, a także ustawić godziny, w których będzie ono umie posługiwać się komputerem Warto pamiętać, że to Twoje dziecko, ono Cię kocha i jego niekontrolowane zachowanie nie jest oznaką niechęci do Ciebie, nie zachowuje się tak celowo i nie na złość..❤️