Od autora: Szkic komiksowy, mam nadzieję, że jest obrazowy, zrozumiały i przystępny. Miłej lektury. Narodził się człowiek... Otworzył oczy... Oto matka, oto ojciec. Wszystko w porządku. Wszystko jest w porządku i tak jest w każdej rodzinie. Tak tak! Kiedy w każdej rodzinie rodzi się dziecko, postrzega on swoją rodzinę jako właściwy i jedyny standard. Rozumiem, że to, co zgromadzili moi rodzice, jest jak Krzywa Wieża w Pizie oczami Picassa. I nie jest jasne, na czym ta konstrukcja jest wspierana. Ale to trwa i żyje. I nawet jeśli dziecko otworzy oczy i zobaczy swoją matkę, babcię, prababcię, dziecko uzna ten budynek za taki, jaki powinien być. No i tak po prostu – narodził się AP! Masz już okulary, które noszą wszyscy Twoi bliscy. A ci, którzy tego nie robią – nie rozmawiamy i nie komunikujemy się z tymi bliskimi, a nawet nie dzwonimy i nie piszemy do nich w święta. I mówimy sobie – jest ekscentrykiem, albo wprost – dupkiem, mimo że jest ojcem lub dalszym krewnym. Cóż, nie pasuje do naszej struktury w Pizie - niszczy ją! NIEMOŻLIWE! Nie pozwolimy, żeby to wszystko zostało zniszczone i przekażemy to w dziedzictwie! Na pewno przekażemy to dalej, sami będziemy cierpieć, ale przekażemy to naszym dzieciom!!! Tak jak ja płakałam w poduszki, tak Ty, moja ukochana i jedyna córko, będziesz płakać, bo taki jest nasz wizerunek i w ogóle niesiemy to za sobą, karmę i nie opieramy się! Bądź cierpliwy, tam... później... będzie łatwiej. No cóż, mówię o dorosłych. A co z dzieckiem? No cóż, jak już dziecko się zbuntowało, zrzuciło swoje szaro-brązowo-malinowe okulary w kolorze smażonego ciasta, no, dwa, no, czy to naprawdę możliwe, że skoro cała rodzina nosi na nosie tę nędzę (w swojej rodzinie), wtedy nie udowodnią dziecku, że Tobie też to pasuje, a raczej życiu. I w końcu rodzina zbiera swoje żniwo! hurra! Dziecko otrzymało spadek. Spadek przyznawany jest na około od 5 do 7 lat. Ci, którzy będą mieli więcej szczęścia, otrzymają go w wieku 12 lat. Później już to nie działa i to jest dobra wiadomość. Ale nie o to chodzi, chodzi o to, że dziecko jest tak przyzwyczajone do okularów porodowych, że już ich nie czuje, są jak ubrania, wydają się. być tam, a oni nie przeszkadzają. Weźmy na przykład czerwoną przezroczystą linijkę i spójrz na czerwony tekst – nie widzisz go? A! To samo! Tak właśnie jest z okularami porodowymi. A teraz wyobraźcie sobie, że rama drzwi jest pomalowana na kolor okularów porodowych!? Co się stanie? Sprawię Ci radość - wydarzy się wydarzenie - BANG! Ale powód będzie za kulisami, bo wtedy patrzyliśmy wszystkimi oczami! I nic nie widzieli! I to prawda! Człowiek nie widzi! I znowu BUM! HUK! HUK! Tak, jak bardzo jest to możliwe? Życie uderza cię tak mocno! Życie jest bolesne! Życie jest nie do zniesienia!!! HUK! Cóż, ile jest możliwe? Cóż, jest kilka opcji: - unikaj tego miejsca, ale jak Życie pokazało, takich kątów i ościeży jest wiele, zarówno w pracy, jak i w domu - rób BANG-BANG, aż okulary się rozbiją - spróbuj rozważyć przyczynę; i nie szukaj iluzorycznego wyjaśnienia swoich niepowodzeń. Cóż, każdy doda własne opcje. Co zrobiłeś z dziedzictwem swoich przodków?