"Zemsta jest jak stawka obosieczna" Musina Vera Petrovna. W kontynuacji artykułu Zemsta na mężu: zemsta za znęcanie się, zgodnie z obietnicą, sama omówię zemstę, a także przedstawię opinie czytelników, którym jestem wdzięczna za cenne przemyślenia. Zacznę od trafnego definicję zemsty, którą podała Daria Viktorovna Lyapkalo: Zemsta jest jednym ze sposobów reagowania na uczucia, uzyskania zadośćuczynienia za wyrządzone szkody. Wielu kolegów psychologów zgodziło się co do zemsty, co ogólnie wyrażała Tatyana Skibo: Tak nie ma miejsca tak celowego wyrządzania szkody. Myślę, że jest to destrukcyjne dla tego, kto się zemści. A złość i urazę można wyrazić w sposób przyjazny dla środowiska. Bardzo interesująca wydała mi się opinia Tatiany Wasiljewnej Urenskiej: Zemsta niesie w sobie bardzo potężną energię twórczą lub destrukcyjną, której źródłem jest głęboka trauma emocjonalna. Żona oskarża męża, uważając go za odpowiedzialnego za jej szczęście, uruchamia się prawo przyczyny i skutku: to, co się dzieje, powraca. To utrata energii, poważna choroba. Duma Niektórzy psychologowie uważają, że chęć zemsty ma pełne prawo do istnienia i jej realizacji i może pomóc wyrazić gniew, przynieść ulgę, poczucie triumfu sprawiedliwości. Na przykład Dina Aleksandrowna Oksenyuk pisze: Zemsta, moim zdaniem. ma dwa mechanizmy formowania: 1. Mszczę się, bo w czymś „namieszałem” 2. Mszczę się, by przywrócić porządek na świecie. Wydaje mi się, że oba mechanizmy niemal zawsze zachodzą jednocześnie. Osobiście nie mam nic przeciwko zemście. W przypadku, gdy zemsta jest konstruktywna Kirsanowa Irina Władimirowna: Pragnienie zemsty ma prawo istnieć, wydaje mi się to całkiem naturalne. A czasami tak, przynosi ulgę. Wydaje się, że usuwa to statystyczne wyładowanie z duszy, ale Eudaimonia, która podzieliła się swoim doświadczeniem życia w poczuciu zemsty, wcale nie postawiła sobie za cel złagodzenia swojego stanu poprzez zemstę. Pisze: Z własnego doświadczenia mogę powiedzieć, że ja osobiście nawet nie miałam takiego zadania – złagodzić swój stan poprzez zemstę. Bo zemsta wcale tego nie ułatwia. Złudzeniem jest myśleć, że tak działa satysfakcja. Dla mnie był to sposób na odejście tak głośno, że aż ziemia zadrżała ze świadomości, że nie da się mi tego zrobić, a moje kosztowności zostały zwrócone jednoznacznie i w sposób jednoznaczny. bardzo rygorystyczna forma zwrotu. Chodzi tu także o wściekłość, jako skupione uczucie co do siły zadanego mi bólu, a także o skrajną nietolerancję na podłość, czyli Eudaimonia zemściła się, aby sprawca zrozumiał, że nie można jej tego zrobić ( i co w zasadzie oznacza, że ​​TEGO nie można robić z innymi ludźmi), a także po to, aby zwrócić adresatce wyrządzoną jej krzywdę i „odzwierciedlić” w nim ból, jakiego doświadczyła Darii Parfenova szczególnie zauważyła, że ​​\u200b\u200bprzed zemstą musisz to zrobić. Dobrze o tym pomyśleć, aby później nie odczuwać „strasznie bolesnego” poczucia winy i wstydu: Zemsta to danie, które należy podawać na zimno. Musisz dać sobie czas na ochłonięcie, aby to nie emocje kontrolowały osobę, ale emocje tej osoby. W ten sposób możesz uchronić się przed innymi uczuciami: poczuciem winy, wstydem, żalem Daria Władimirowna Siergiejewa bardzo słusznie zauważyła: Czasami zemsta jest dla człowieka jedynym sposobem na przywrócenie sprawiedliwości zaakceptowanej przez jego psychikę, a najważniejsze tutaj nie jest złamanie. drewna, co jeszcze bardziej pogorszy psychikę. I to prawda, trzeba się zemścić, żeby nie zepsuć „problemów psychologicznych” i żeby nie zepsuć się w ramach kodeksu karnego. pochłonięty zemstą do tego stopnia, że ​​lądujesz za kratami. Bardzo ważna kwestia, na którą chcę zwrócić uwagę: zazwyczaj ten, kto zamierza się zemścić, nie rozważa możliwości pozostania w związku. albo małżeństwo ze swoim sprawcą, ale bohaterka naszej historii, Olga, poczuła ogromną potrzebę zemsty na mężu wtedy, gdy się tego nie spodziewał, gdy był ufny i otwarty, aby poczuł, jak bolesne jest to. Twoja najbliższa osoba Cię uderza. Jednocześnie zdecydowała się pozostać z nim w związku małżeńskim, stawiając mu warunek „wyodrębnienia się” z alkoholizmu, który spełnił. To)