Od autora: Niewłaściwe nawyki żywieniowe zagrażają przede wszystkim zdrowiu i wpływają na długość życia. Pozostawienie zaburzeń odżywiania bez leczenia może prowadzić do poważnych powikłań. We współczesnym społeczeństwie szczupła sylwetka nadal uważana jest za piękną i stanowi kryterium młodości oraz udanego, szczęśliwego życia. Jednak szczupła sylwetka to także dobre zdrowie. Niewłaściwe nawyki żywieniowe przede wszystkim zagrażają zdrowiu i wpływają na długość życia. Pozostawienie zaburzeń odżywiania bez leczenia może prowadzić do poważnych powikłań. Główne rodzaje zaburzeń odżywiania Istnieją 3 główne rodzaje zaburzeń odżywiania: 1. Jadłowstręt psychiczny (jadłowstręt psychiczny) W przypadku tej patologii osoba wyobraża sobie siebie w zniekształconej formie, z nadwagą, nawet jeśli w rzeczywistości jego waga jest optymalna. . Zazwyczaj tacy ludzie fanatycznie odmawiają jedzenia i ćwiczeń. Wyrabiają w sobie nawyk odmawiania jedzenia w obecności innych osób, katastrofalnie tracą na wadze, a nawet mogą umrzeć z głodu. 2. Bulimia psychiczna W przeciwieństwie do anoreksji, osoby cierpiące na bulimię psychiczną zjadają duże ilości jedzenia. Następnie chronią swój organizm przed napływającymi kaloriami za pomocą środków przeczyszczających, lewatyw, leków moczopędnych; wywoływanie wymiotów lub wykonywanie ćwiczeń fizycznych. Często ukrywają te działania i odczuwają wstyd i wstręt do swojego zachowania. Napięcie i negatywne emocje mijają dopiero, gdy żołądek znów staje się pusty. 3. Niekontrolowane kompulsywne objadanie się (napadowe objadanie się) Osobno występują zaburzenia odżywiania, którym towarzyszy niekontrolowane spożywanie dużych ilości pokarmu. Różnica polega na tym, że osoba z tego typu zaburzeniami nie stara się pozbywać jedzenia i napływających kalorii. Kto cierpi na zaburzenia odżywiania? Według Narodowego Instytutu Zdrowia Psychicznego zaburzenia odżywiania częściej dotykają młode dziewczęta i kobiety. Jednocześnie mężczyźni i młodzi ludzie są również podatni na to zaburzenie. Około ¼ przypadków anoreksji u dorastających dzieci to chłopcy. Kompulsywne objadanie się jest zjawiskiem powszechnym zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn. Przyczyny zaburzeń odżywiania. 1. Pewne czynniki psychologiczne i cechy osobowości mogą odgrywać rolę w rozwoju zaburzeń odżywiania. Niska samoocena, poczucie bezradności i niezadowolenia, niezadowolenie z własnego wyglądu itp. mogą być czynnikiem wyzwalającym różne typy patologii. Anoreksja wiąże się z perfekcjonizmem; osoby impulsywne są podatne na bulimię. 2. Czynniki genetyczne mogą być również czynnikami ryzyka rozwoju tej patologii. 3. Początkiem rozwoju patologii mogą być również wszelkiego rodzaju specyficzne sytuacje - przyjaciele i krewni stale naśmiewają się z ich sylwetki, sporty lub inne zajęcia, którymi interesuje się dana osoba, wymagają pewnych standardów ciała (gimnastyka, balet itp.). .); negatywne doświadczenia lub sytuacje traumatyczne, w tym także doświadczenia pozytywne. Kliniczne objawy NPP. - Pacjenci z anoreksją cierpią na dysfunkcję wszystkich narządów i układów organizmu, co prowadzi do anemii, zaparć, osteoporozy, chorób układu sercowo-naczyniowego, nerwowego i innych. - W przypadku bulimii często obserwuje się zapalenie migdałków, próchnicę, krwawienie z dziąseł i zawał mięśnia sercowego. - U osób cierpiących na kompulsywne objadanie się może rozwinąć się nadciśnienie, cukrzyca i inne choroby związane z otyłością. - Zaburzeniom odżywiania często towarzyszą zmiany stanu psychicznego, w tym depresja, stany lękowe, nadużywanie alkoholu i narkotyków. Jak psycholog może pomóc w rozwiązaniu problemu Psycholog wspólnie z innymi specjalistami (dietetykiem, endokrynologiem, specjalistą ds. żywienia)., 61 (3): 348-358.