Od autora: Michajłowska Violetta Wasiliewna i Kachanowicz Marina Lwowna W zachowaniu człowieka istnieją dwie funkcjonalnie powiązane strony: motywacyjna i regulacyjna. Incentive zapewnia aktywność i kierunek zachowań, a regulacja zapewnia elastyczność i stabilność zachowań w różnych warunkach. Procesy, właściwości i stany psychiczne zapewniają głównie regulację zachowania. Jeśli chodzi o stymulację, czyli motywację, wiąże się ona z motywacją i motywami. Motywacja to proces zachęcania do aktywności i komunikacji w celu osiągnięcia celów osobistych lub celów organizacyjnych. Innymi słowy, motywowanie oznacza wytworzenie atrakcji lub potrzeby, która zachęca osobę do działania w określonym celu [4, s. 93]. Współczesne społeczeństwo wpaja funkcjonariuszom organów ścigania potrzeby, postawy, priorytety, wartości i interesy, które są niezbędne na tym etapie rozwoju. Co z kolei zmienia strukturę i treść sfery motywacyjnej. Kształtowanie się osobowości profesjonalisty następuje na tle poważnych przemian społeczno-ekonomicznych i politycznych w społeczeństwie, które bezpośrednio wpływają na sferę motywacyjną osobowości funkcjonariuszy organów ścigania. 3, s. 120]. Głównymi przejawami motywacji zawodowej są umiejętność planowania i organizowania swoich działań; umiejętność pokonywania przeszkód pojawiających się w wykonywaniu obowiązków zawodowych; inicjatywa; umiejętność samokontroli na wszystkich etapach aktywności zawodowej; twórcze podejście do wykonywanej pracy[2, s. 63]. Optymalna struktura motywacji zawodowej to taka, w której dominują motywy pozytywne; motywy społeczne, zawodowe, poznawcze, motywy samorealizacji są dość mocne, stabilne i zrównoważone. Wiodącymi motywami działania są motywy zorientowane na przyszłość, czyli dalsze samokształcenie, samodoskonalenie. Na podniesienie poziomu motywacji wpływają takie czynniki, jak: satysfakcja z procesu pracy, świadomość rozwoju zawodowego, radość z opanowywania nowych sposobów wykonywania obowiązków zawodowych, duma z sukcesów własnych i zbiorowych [5, s. 42] Osłabienie motywów może wiązać się ze zmianą satysfakcji z zawodu, świadomością trudności w opanowaniu wiedzy, złożoności działań zawodowych, niepewnością w pomyślnym wykonaniu obowiązków zawodowych, co można wyrazić „rotacją”. personelu [1, s. 27]. Badanie motywacji zawodowej przeprowadzono na podstawie wydziału bezpieczeństwa Ministerstwa Spraw Wewnętrznych obwodu moskiewskiego w Mińsku. W celu organizacji badania utworzono 2 grupy badawcze, każda licząca 25 osób. Do pierwszej grupy zaliczano pracowników o stażu pracy do 5 lat, do grupy II – od 5 do 10 lat. Do przeprowadzenia badań jako narzędzia diagnostyczne wybrano następujące metody: 1. Pięcioczynnikowy kwestionariusz osobowości „Wielka Piątka” (R. McCrae i P. Costa)2. „Diagnostyka tendencji multimotywacyjnych w „koncepcji Ja” (S.M. Petrova)3. Metody diagnozowania cech ważnych zawodowo: - „Metodologia określania odporności na stres i adaptacji społecznej” Holmesa i Rage’a – „Metodologia określania stabilności neuropsychicznej, ryzyka nieprzystosowania do stresu „Prognoza”.” – „Test radzenia sobie” R. Łazarz W Przeprowadzone badania praktyczne wykazały, że funkcjonariuszy organów ścigania ze stażem pracy do 5 lat charakteryzuje: - średni poziom ekstrawersji i dobrej woli; - niski poziom świadomości, otwartość na nowe doświadczenia; - dominacja; motywacja do pracy, moralna, altruistyczna; - wysoki i progowy poziom tolerancji na stres - wysoki poziom stabilności neuropsychicznej i regulacji zachowania, odpowiednia samoocena i postrzeganie rzeczywistości - radzenie sobie konfrontacyjnie, akceptacja odpowiedzialności, ucieczka-unikanie;.