Sens życia….? Oczywiście każdy człowiek zadaje sobie to pytanie okresowo na różnych etapach swojego życia. I na różnych etapach życiowej drogi otrzymuje różne odpowiedzi, bo zmienia się rozumienie podstawowych wartości, zmienia się światopogląd. Po raz pierwszy to pytanie pojawiło się w mojej głowie, kiedy miałem 7-8 lat... Może wcześniej, ale to właśnie ten okres utkwił mi w pamięci. Pytanie to pojawiło się wraz z pojawieniem się lęku przed śmiercią. Zdałem sobie sprawę, że ludzie umierają, moi rodzice kiedyś umrą, moi bliscy i ja... Nastał strach i panika. Jeśli wszystko się kiedyś skończy, po co żyjemy? Dlaczego żyję? Potem bałam się samych myśli i nikomu ich nie wyrażałam, ale po prostu je odpychałam i starałam się o tym nie myśleć. W związku z tym było wiele obaw, wątpliwości i zwątpienia. Już jako nastolatka pisałam, szukając wyjaśnienia Boga i sensu życia człowieka. Na początku znalazłbym odpowiedź – służyć Bogu. Dlatego na tym etapie martwiłem się i bardzo cierpiałem - z powodu nieodwzajemnionej miłości, problemów rodzinnych. Ale potem pojawiła się dysharmonia, wiele rzeczy wydawało mi się nielogicznych. Pojawiły się pytania – po co Bóg stworzył człowieka i zesłał go na ziemię, skoro życie na ziemi nic nie znaczy, to czy lepiej porzucić wszelkie ziemskie przyjemności i pójść do nieba? Dlaczego Bóg stworzył Ziemię - tylko po to, by cierpieć? To chęć zrozumienia i urzeczywistnienia sensu życia doprowadziła do wiedzy ezoterycznej. Zacząłem uczęszczać na seminaria, wykłady i czytać książki. Warto zaznaczyć, że założenie rodziny nie było wówczas w moich planach; nie widziałam w tym sensu życia, bo... Nie widziałam szczęścia i radości moich rodziców i starszej siostry, którzy żyli jak rodzina. Nie chciałam cierpieć, więc świadomie odsunęłam ten problem na wiele lat. Następnie zaangażowałem się w biznes deweloperski – marketing sieciowy. Przyszedłem bardziej po wiedzę niż pieniądze. W tamtym czasie nie było nic poza szkoleniami, pracowaliśmy nad pomysłem. Podążałem za ludźmi i filozofią. Dla mnie pojawił się jasny sens życia - stale się rozwijać, doskonalić swoje cechy charakteru i pomagać w tym innym ludziom. W procesie prowadzenia biznesu ukształtowała się filozofia, że ​​pieniądze są efektem rozwoju. Dlatego za wszelką cenę chciałem zarabiać duże pieniądze i stale się rozwijać. Co więcej, były to pieniądze „szlachetne” – zarabiasz pomagając innym się rozwijać i zarabiasz pieniądze. Na tym etapie zbudowałam pewność siebie, nauczyłam się prezentować i promować siebie, cenić siebie i swoje wysiłki, cenić innych ludzi i nauczyłam się zarabiać pieniądze. Inną kwestią jest to, czy osiągnięto to wielkim wysiłkiem, stosując i trenując siłę woli. I wcale nie była świadoma siebie jako Kobiety i nie rozwinęła się w tym kierunku. Dlatego nie doświadczyłem kobiecego szczęścia. Wyidealizowałam ludzi, którymi podążam i model, jako jedyny słuszny dla rozwoju człowieka i szczęśliwego życia. I nie była to tylko moja idealizacja, była ona szeroko rozpowszechniona w tym systemie. Zatem zgodnie z prawami życia, jak je dzisiaj rozumiem, system „umarł”. To był dla mnie trudny etap, ponieważ... umarły moje ideały, przez jakiś czas panowało poczucie, że zatracono sens życia. Ale to właśnie ta sytuacja pokazała mi konsekwencje idealizacji. Na świecie nie ma „panaceum” na szczęście; istnieje wiele ścieżek i metod i wszystkie są prawidłowe na swój sposób. Tylko poprzez świadomość jedności sytuacji, systemów, ludzi itp. zdajesz sobie sprawę z integralności świata. Bardzo pomogły książki A. Niekrasowa, jego filozofia i światopogląd. Zaczęłam zdawać sobie sprawę, jak ważne jest postrzeganie siebie nie tylko jako Człowieka i Osobowości, ale także jako Kobiety. Dusza odpowiedziała, ponieważ Dusza zawsze czuje Prawdę. Wiele sobie uświadomiłem i nadal zdaję sobie sprawę. Dzięki temu zaczął się wyłaniać bardziej holistyczny światopogląd. W oparciu o to, jak na różnych etapach zmieniało się zrozumienie sensu życia, zmieniły się także moje sny. Jako dziecko marzyłam o byciu stewardessą – najwyraźniej miałam chęć oderwania się od ziemi. Kiedy byłem młody, marzyłem o byciu silnym i pewnym siebie; wierzyłem, że to właśnie uczyni mnie szczęśliwym. W biznesie marzyłam o zarabianiu pieniędzy i pomaganiu za to innym ludziom. Potem zacząłem marzyć o rodzinie,!