Od autora: Raport został zaprezentowany w dziale "Psychosynteza. Wersja wschodnia w psychologii praktycznej i poradnictwie". W ramach Międzynarodowego Kongresu „Krajowe tradycje i innowacje w psychoterapii, psychologii praktycznej i konsultacyjnej”, Moskwa, 17-19 października 2014 r. Chciałbym zwrócić Państwa uwagę na kilka moich przemyśleń i obserwacji na temat tego, jak zasady teoretyczne i praktyczne metody psychosyntezy przedstawiono w Tarocie, który ugruntował się w praktyce psychologicznej, a ich związek z psychologią został od dawna udowodniony. Jednak na początek myślę, że wskazane jest zwrócenie uwagi na historię pochodzenia Tarota, ponieważ w Rosji był on ostatnio stosowany w psychoterapii. Struktura Tarota jest następująca: 22 karty - Wielkie Arkana oraz 56 kart - Dwór (lub karty figurowane: paź, rycerz, królowa i król) oraz Małe Arkana (as i karty od 2 do 10). Wszystkie są podzielone na cztery kolory: różdżki, puchary, miecze, pentagramy Według niektórych założeń pierwsza wzmianka o Wielkich Arkanach pochodzi z XVI wieku i wtedy właśnie powstały. Inni badacze sięgają ich historii aż do starożytnego Egiptu, gdzie służyły kapłanom jako księga mądrości, którą szyfrowali na złotych tablicach symbolami Tarota, zrozumiałymi tylko dla wtajemniczonych. Następnie w tajemniczy sposób płyty te przedostały się do Europy. Można przypuszczać, że talia Tarota nabrała mistycznego znaczenia, służąc przedstawieniu podstawowych zasad filozofii metafizycznej, która od dawna przedstawia ludzką egzystencję jako ograniczony zbiór standardów. sytuacjach w naturalny sposób ze sobą powiązanych. Dlatego użycie takiego filozoficznego „alfabetu” do wróżenia może wynikać z faktu, że symbole kart przedstawiały pełny obraz wszystkich możliwości ludzkiego życia. Z tego samego powodu Tarot może być również wartościowy pomocy psychologicznej, wystarczy wybrać psychologiczne odpowiedniki symboli Tarota. Pierwsze dokumentalne wskazówki dotyczące możliwości powiązania map i ludzkich losów sięgają XVI wieku. Niektórzy poeci tamtych czasów, opisując gwiazdy w wierszach pochwalnych, porównywali ludzi z Wielkimi Arkanami Tarota. Zjawisko uniwersalności symboliki kart dobrze odzwierciedlił Carl Gustav Jung, który zauważył, że symbolika Tarota pokrywa się z Tarotem. opracowany przez niego system archetypów. Dlatego w praktyce psychologicznej można wykorzystać obrazy zapożyczone z Tarota, aby zidentyfikować stan osoby za pomocą określonej zasady. Pozwala to nie tylko opisać kondycję danej osoby, ale znając cechy danego archetypu, przewidzieć mocne i słabe strony danej osoby, które następnie można poddać analizie. W rzeczywistości przypomina to, co robili poeci XVI wieku. Wynika z tego, że symbolika Tarota, ze względu na swoją archetypową naturę, jest wielopoziomowa i ma wiele możliwości zrozumienia: filozofowie widzą w niej jedno znaczenie, a wróżki drugie. Godnym uwagi badaczem Tarota poprzez psychologię był Hayo Banzhaf, który opisuje system Wielkich Arkanów Tarota w następujący sposób: „Dwadzieścia dwa Wielkie Arkana to dwadzieścia dwa oddzielne wątki, z których żaden nie powtarza się drugi, a po posortowaniu wydzielone liczbami tworzą wyraźny, logiczny ciąg dalszy. Wielkie Arkana reprezentują symboliczne kamienie milowe (bardzo ważne, kluczowe wydarzenia) na ścieżce życia danej osoby, a klucz do takich symboli leży w głębi ludzkiej duszy.” Porównując podstawowe idee psychosyntezy i Tarota, można wyciągnąć następujące podobieństwa . W Psychosyntezie wykorzystuje się wiele metod oddziaływania psychologicznego, których celem, jak pisał Roberto Asagioli: „Przede wszystkim jest rozwój i doskonalenie osobowości, co odpowiada „osobistej” fazie rozwoju człowieka, a następnie harmonizacja relacji jednostki z „ja” i coraz pełniejsze zjednoczenie z nim, co odpowiada fazie „duchowej” psychosyntezy”. Wielkie Arkana Tarota, moim zdaniem, odpowiadają właśnie „„ osobisty"i „duchowe” poziomy psychosyntezy. Arkana od głupca do rydwanu reprezentują obowiązkową szkołę życia, przez którą każdy przechodzi z różnym powodzeniem - że tak powiem, pomagają one osobie przeprowadzić osobistą psychosyntezę. Na tym etapie rozwoju „człowieka czeka długa i trudna podróż, która wiąże się z przekształceniem zwyczajnych cech osobowości, przebudzeniem ukrytych możliwości, wzniesieniem świadomości na nowe poziomy, a także „w nowym, wewnętrznym kierunku działania ”, te same idee wyrażone przez Assagioliego kończą się we mnie i w Tarocie. Jednocześnie pozostałe Arkana Wielkie pomagają zrozumieć lekcje, jak napisał H. Banzhaf: „...które wymagają od człowieka wyższego poziomu samoświadomości i wizji”, tj. zachodzi duchowa psychosynteza. W jaki sposób zasady i metody psychosyntezy znalazły swoje odzwierciedlenie w systemie Tarota? Przyjrzyjmy się niektórym z nich. W Psychosyntezie Assagioli formułuje zasadę osiągania kontroli nad różnymi elementami osobowości w następujący sposób: „Dominuje nas wszystko, z czym się utożsamiamy. Możemy zdominować i kontrolować wszystko, z czym się zdezidentyfikowaliśmy.” W systemie Tarota proces deidentyfikacji zachodzi samoistnie, w sposób naturalny. Na przykład, jeśli zaprosisz osobę, aby powiązała uczestników niepokojącej go sytuacji z Dworem Arkanów, to bardzo szybko zaczyna ona rozumieć, że na przykład Królowa Mieczy, którą koreluje ze swoją osobą, nie jest nim samym , że jest to po prostu rola, która jest mu narzucona przez sytuację. A wtedy łatwiej jest uciec się do innej roli i zachowań odpowiadających tej roli, i robić to bardziej świadomie. Co więcej, każda karta Court Arcana zawiera określony ładunek energii. Psychosynteza wykorzystuje medytacyjną metodę pracy ze świętymi symbolami, która polega na tym, że człowiek najpierw odkrywa znaczenie interesującego go symbolu, następnie zastanawia się nad tym znaczeniem, a następnie medytuje nad symbolem, łącząc jego znaczenie ze swoim życiem Podczas pracy z Tarotem oferowana jest ta sama procedura, tylko z określoną kartą. Medytacja na karcie np. z Wielkich Arkanów prowadzi osobę do zrozumienia istoty problemu na nowym poziomie świadomości, otrzymując ładunek energii niezbędny do nauczenia się tej lekcji. W psychosyntezie obowiązuje zasada rozpoznawania obecności subosobowości. Zasada ta implikuje, że osobowość jest w niej podzielona na wielu mieszkańców, pewne subosobowości, którymi są: „formacje psychologiczne, podobne do istot żywych, współistniejące we wspólnej przestrzeni naszej osoby. osobowość. Każda subosobowość prowadzi swój własny styl życia i ma swoje własne motywy działania, często różniące się od stylu i motywów innych subosobowości, co prowadzi je do konfliktów Psychosynteza. Każde Arkana Dworu, podobnie jak subosobowości pełnią swoją rolę w społeczeństwie, zawierają swoje własne cechy percepcji i refleksji nad Światem. Niosą inny ładunek energetyczny i mogą, zderzając się ze sobą, zaprzyjaźnić się i wplatać intrygi na dworze. Ponadto w psychosyntezie, aby pomóc osobie uzyskać integralność osobistą, stosuje się metodę zrozumienia jego prawdziwego Ja - identyfikacji lub stworzenia jednoczącego Centrum. Aby tego dokonać, jak napisał R. Assagioli: „Konieczne jest poszerzenie świadomości osobistej aż do jej przekształcenia w świadomość Jaźni; musisz dotrzeć do gwiazdy, podążając za jej promieniem; musisz zjednoczyć niższe „ja” z Wyższą Jaźnią. W Tarocie osoba wykonuje tę pracę za pomocą takich Arkanów, jak Rydwan, Wisielec i Koło Fortuny. Te Arkana na różnych poziomach świadomości pozwalają osobie znaleźć centrum poprzez duchowe zrozumienie Świata i Jaźni. W tym miejscu chciałbym również wspomnieć, że oprócz technik medytacyjnych, inne metody psychoterapeutyczne, na przykład Symboldrama, doskonale łączą się z Tarotem. Jedna z niemieckich psychoterapeutek, Eva Maria Nietzsche, opracowała metodę pracy z każdym z Arkanów Wielkich.