Niemal w każdym momencie każdy z nas dokonuje takiego czy innego życiowego wyboru, dokonuje jakiegoś czynu, okazuje swoją wolę, tworząc w ten sposób osobistą historię. Jednak los człowieka kształtuje się nie tylko pod wpływem jego osobistego wyboru, ale także zależy od wpływu rodziny i klanu. Rodzina i klan przekazują człowiekowi zasady moralne, wzorce zachowań, strategie przetrwania, wybór zawodu, a także długi, nierozwiązane konflikty, tajemnice, choroby, irracjonalne lęki i przedwczesną śmierć. W ten sposób rodzina przekazuje informacje o wszelkich dramatycznych wydarzeniach, które miały miejsce w życiu jednego z członków rodziny i całej rodziny. Mogą to być nawet informacje o wydarzeniach o skali historycznej: wojnach, katastrofach, doświadczonej przemocy, represjach, ludobójstwie. Taka transmisja nazywa się transgeneracyjną i zachodzi bezpośrednio z nieświadomości przodków do nieświadomości potomków poprzez pole morfogenetyczne. L. Sheldrake uważał, że obrazami pola morfogenetycznego może stać się wszystko: informacja, uczucie, wzór zachowania. Co więcej, takie pola istnieją nie tylko u ludzi, ale także u zwierząt, roślin, a nawet kryształów. Również wraz z informacjami od przodków do potomków przechodzi syndrom pourazowy, który powstał w wyniku tych zdarzeń: „na potomka wpływa to, co dla rodzica oznaczało ranę”. (M. Terek, N. Abraham). Można powiedzieć, że przekaz międzypokoleniowy jest ucieleśnieniem koncepcji karmy rodzinnej (klanowej). Kto należy do członków rodziny (klanu)? Według B. Hellingera są to: - dzieci (w tym adoptowane lub zmarłe); - rodzice oraz ich bracia i siostry (w tym dzieci zmarłe, nieślubne lub pasierbowie); - dziadkowie (czasami do 5-7 roku życia); - niebędący krewnymi; zintegrowani z systemem (ci, którzy zrezygnowali ze swojego miejsca: np. byli partnerzy małżeńscy lub pozamałżeńscy rodziców, dziadków lub których udział przyniósł korzyści materialne członkom klanu: nianie, mamki, opiekunowie, darczyńcy itp.) itp. ., a także ofiary przemocy i morderstw popełnionych przez członków rodziny). Dlaczego dochodzi do transmisji międzypokoleniowej? Na przykład w czasach sowieckich często upiększano historię rodzinną z jednej strony, z drugiej zaś przemilczano pewne nieestetyczne fakty, a wraz z nimi wstyd i strach przed aresztowaniami, pogromami, czarnymi kraterami, wygnaniem i obozami , inne krzywdy i niesprawiedliwości społeczne . Innymi słowy, jeśli przodkowie ukryją jakąś ważną, czasem nieprzyjemną lub szokującą informację, to z pewnością znajdzie ona swojego adresata i będzie to jeden z potomków. F. Dolto wierzy, że „wszystko, co w pierwszym pokoleniu jest przemilczane, drugie nosi w swoim ciele”. W historii wielu rodzin „szkielety w szafie” i inne „duchy” są w ten sposób utrwalane i przekazywane z pokolenia na pokolenie. Ważne jest, aby zrozumieć, że dopóki ten archaiczny porządek pozostaje nieświadomy, zachowuje swoją siłę. Innym powodem przekazywania międzypokoleniowego jest pragnienie członków rodziny i klanów, aby zrekompensować zyski i straty, lub prościej, przywrócić sprawiedliwość poprzez zmianę. sumienie przodków. „Oznacza to, że to, co zostało zdobyte cudzym kosztem, zostaje opłacone własnymi stratami i to jest rekompensata”. (B. Hellinger) Jeśli chodzi o przestępców, czyli ludzi, którzy służyli jako kaci w czasach nazistowskich Niemiec, czy w NKWD w czasach sowieckich, to nie oni sami płacą za swoje okrucieństwa (z reguły), ale ich potomkowie. Dzieci, wnuki, a nawet prawnuki przestępców są bardzo podatne na samobójstwa. Czy w ten sposób system rodzinny przywraca sprawiedliwość ofiarom? Czy możliwe jest zniesienie prawa przekazu międzypokoleniowego i czy jest to konieczne? Należy tutaj rozważyć dwie kwestie. Po pierwsze, każdy człowiek w ciągu swojego życia musi stawić czoła „szkieletom” i „duchom”, które dziedziczy, a do tego konieczne jest poznanie i szanowanie historii swojej rodziny, jakakolwiek by ona nie była. Podstawą badania informacji otrzymanych od przodków może być konstrukcja drzewa genealogicznego (rodzinnego), a także przeprowadzenie układu".