„Kryzysy niszczą złe firmy. Dobre firmy przetrwają kryzysy. Wielkie firmy stają się lepsze po kryzysach”. Andrew GroveGłówną ideą książki Przeszkoda jako ścieżka, z której zaczerpnąłem wiele pomysłów, jest wykorzystanie przeszkód jako paliwa. Znajdź pozytywy i zamień niefortunną okoliczność w szansę na wzrost i rozwój. Nie chodzi o to, aby „wierzyć w najlepsze”, ale o bycie kreatywnym i przedsiębiorczym podczas pokonywania przeszkód. Każda przeszkoda stwarza szansę na poprawę sytuacji. Kiedy mamy cel, przeszkody uczą, jak do niego dojść – torują drogę „Wszystko, co boli, poucza”. Benjamin Franklin Dobre czasy są bardzo relaksujące. A gdy jest to trudne, chcąc nie chcąc, należy zachować czujność. Przeszkód należy nie tylko się spodziewać, bo są nieuniknione, ale także powitać je jako szansę na rozwój. Sekrety przekształcania przeszkód w możliwości: 1. Dyscyplina percepcji Znaczenie kontrolowania emocji i podejmowania decyzji tylko z chłodną głową. Ważne jest, aby postrzeganie sytuacji było całkowicie pod naszą kontrolą. „Możemy zostać uwięzieni, oczernieni, odebrani nam majątek, ale nie możemy kontrolować naszych myśli, naszych przekonań i naszych reakcji.” Kiedy stajemy przed przeszkodą, która na pierwszy rzut oka wydaje się nie do pokonania, musimy spróbować: - uspokoić się. „Człowiek nie potrzebuje odwagi, ale panowania nad nerwami i opanowania. Można to osiągnąć jedynie poprzez praktykę”. Teodora Roosevelta. Techniki oddychania kwadratowego lub brzusznego będą bardzo przydatne – dodam od siebie – do kontrolowania emocji i zachowania spokoju. Jest do tego cały arsenał technik uziemiających, jeśli jesteś zainteresowany, mogę napisać o nich więcej. Bardzo ważna jest tutaj także praca z myślami. Na przykład o dekatastrofizacji. Pisałam o tym wcześniej pod #alarm. Warto zadać sobie pytanie: czy muszę się z tego powodu bać? Odpowiedź brzmi: nie, ponieważ nie wnosi to nic konstruktywnego do problemu. - Bądź obiektywny. „Nie pozwól, aby pierwsze wrażenie cię zmartwiło; po prostu powiedz: poczekaj chwilę, zobaczę, kto to jest i co reprezentuje. Sprawdzę”. Epiktet, starożytny grecki filozof stoicki. Jak często nie widzimy tego, co faktycznie jest, ale to, co naszym zdaniem powinno tam być? Aby zachować obiektywizm, stoicy zaproponowali ćwiczenie zwane „wyrażeniami pogardliwymi”. Celem jest opisanie przedmiotu lub sytuacji bez upiększeń, w istocie bez upiększeń. Na przykład Marek Aureliusz opisywał luksusowe lub drogie przedmioty, nie używając pięknych eufemizmów: pieczone mięso to martwe zwierzę, dobre wino to sfermentowany sok winogronowy. Jako terapeuta CBT sugerowałbym również spisanie sytuacji na papierze – same fakty i później wróć do tego co napisałeś. Z reguły emocje opadają i pojawia się bardziej trzeźwe podejście do wydarzeń. Na dzisiaj zakończę temat percepcji, dodam w następnym poście, że osobiście zmiana pomaga mi zachować spokój i obiektywizm, szczególnie obserwując Natura. Dziś udało mi się obejrzeć wschody i zachody słońca, na szczęście dzisiaj na Sołowkach było absolutnie czyste niebo! Ogólnie rzecz biorąc, jest to rzadkie zjawisko zimą. Podzielę się z Wami zdjęciami zimnego Morza Białego i tego samego zimnego błękitnego nieba. Niech kontemplacja takiego „zimnego” piękna pomoże Ci zachować spokój umysłu, jak radzą stoicy). Napisz, jak rezonują z Tobą te zalecenia dotyczące percepcji w obliczu trudności #cpt#cptpsychologist#stoiczna mądrość