Pierwszą część można przeczytać tutaj Przepaść między rodzicami a dziećmi: droga do zrozumienia i przezwyciężenia (Część 1) (b17.ru )W miarę jak dorastasz i zyskujesz niezależność, zależność zanika, a rodzice mają coraz mniej powodów, aby ingerować w życie starszego dziecka. Ale jednocześnie dzieci nie mają również prawa żądać opieki, ochrony, wsparcia materialnego, pomocy przy wnukach czy w pracach domowych. Relacje są idealnie odbudowane. Przechodzą w kategorię relacji między dorosłymi, którzy nie są od siebie zależni. Rzeczywistość może być jednak inna. Przyjrzyjmy się kilku typowym sytuacjom: Rodzice, którzy nie dali wystarczająco dużo (opieki, miłości, uwagi) Dzieci takich rodziców odczuwały w dzieciństwie samotność, krytykę siebie, porównywanie z innymi, brak uwzględnienia w swoim otoczeniu. zyje. Od najmłodszych lat uczą się samodzielności, ponieważ ich potrzeby nie są zaspokajane. Jako dorosłe dzieci takich rodziców albo wciąż starają się zasłużyć na miłość (pomocą, prezentami, dyplomami czy innymi osiągnięciami). Albo wycofują się, nie utrzymują kontaktu z rodzicami i w ogóle nie proszą o pomoc, nawet gdy jest ona pilnie potrzebna. Ale jeśli jej wtedy nie udzielili, trudno im teraz jej oczekiwać i żądać. Nie będzie już możliwości powrotu do przeszłości i zdobycia tego, czego brakowało. Można się z tego powodu smucić, płakać i w końcu porzucić nierealistyczne oczekiwania. W rzadkich przypadkach możesz opłakiwać rodziców, że nie było ich we właściwym czasie, że nie było intymności, miłości ani czegoś innego. Jednak w większości przypadków rodzice nie mają na to środków i będą musieli przeżywać żałobę samodzielnie lub przy wsparciu psychologa. Proces żałoby wymaga czasu i wewnętrznego wysiłku. Ale wtedy zasoby zostaną uwolnione, aby móc realizować swoje cele bez spędzania całego życia na udowadnianiu rodzicom, że jesteś dobry i godny miłości. A po uporaniu się ze skargami z dzieciństwa możesz budować relacje z rodzicami na nowym poziomie, bez zbędnych emocji. Ponadto zadaniem dorastania będzie nauczenie się dawania sobie miłości, troski i akceptacji, które otrzymałeś w dzieciństwie. Naucz się szukać pomocy i wsparcia u osób, które mogą i są gotowe pomóc. Możesz zapisać się na konsultację lub zadać pytanie za pośrednictwem wiadomości osobistych (b17.ru) lub Psychologa/Praktyka gier Iriny Borisowej (vk.com).)