Wiele osób z zaburzeniem osobowości z pogranicza (BPD) często zgłasza molestowanie i wykorzystywanie seksualne ze strony krewnych lub nieznajomych. Wykorzystywanie seksualne wiąże się z doświadczeniem seksualnym lub wykorzystywaniem seksualnym dziecka przez starszą osobę. Możliwe, że wykorzystywanie seksualne, w przeciwieństwie do innych rodzajów wykorzystywania, jest szczególnie powiązane z BPD [4]. Odsetek pacjentów z BPD, którzy doświadczyli przemocy seksualnej, jest bardzo zróżnicowany od próbki do próbki, wahając się od 26-71% (Perry, Herman, 1993), a nawet sięga 91% (Zanarini i in., 1997). Dane z Paryża (1994) wskazują, że chociaż w niektórych badaniach ogólna częstość występowania wykorzystywania seksualnego w dzieciństwie wśród pacjentów z BPD sięga aż 70%, większość z tych badań nie uwzględniała ciężkości wykorzystywania. W jego badaniu przyjrzano się parametrowi ciężkości molestowania i stwierdzono, że 30% osób doświadczających przemocy z BPD doświadczyło poważnego wykorzystywania seksualnego w dzieciństwie. Spośród wszystkich czynników psychospołecznych wykorzystywanie seksualne w dzieciństwie jest uważane za najbardziej specyficzne w etiologii BPD. Wykorzystywanie seksualne w dzieciństwie u osób z BPD jest popełniane nie tylko przez rodziców. Ludzie zgłaszali wspomnienia wykorzystywania seksualnego przez rodzeństwo, dziadków lub innych członków rodziny [5]. Skutki wykorzystywania seksualnego u osób z BPD są alarmujące, gdy porównuje się objawy BPD u osób, które doświadczyły przemocy w dzieciństwie i u osób, które nie doświadczyły przemocy. Stwierdzono, że wykorzystywanie seksualne w dzieciństwie jest silnie powiązane ze zwiększonym ryzykiem prób samobójczych u osób z BPD [6]. Ofiary wykorzystywania seksualnego mają wyższy wskaźnik prób samobójczych w wieku dorosłym niż inne osoby (Edwall, Hoffmann i Harrison, 1989; Herman i Hirschman, 1981; aż 55% ofiar podejmuje wielokrotne próby samobójcze. Co więcej, kobiety, które w dzieciństwie doświadczyły przemocy seksualnej, wykazują poważniejsze (pod względem konsekwencji) zachowania samobójcze (Wagner i in., 1989). J. Bryer i wsp. (1987) odkryli, że molestowanie w dzieciństwie (zarówno seksualne, jak i fizyczne) przewiduje zachowania samobójcze w wieku dorosłym [4]. Krótkoterminowe skutki wykorzystywania seksualnego obejmują strach, lęk, depresję, agresję, złość i wrogość oraz zaburzenia seksualne nieodpowiednie zachowanie. Długoterminowe konsekwencje obejmują utrzymującą się depresję i stany lękowe, niską samoocenę, trudności w nawiązaniu relacji opartych na zaufaniu z innymi, samookaleczenie i samobójstwo, ponowną wiktymizację, poczucie izolacji i napiętnowania, nadużywanie substancji psychoaktywnych, zespół stresu pourazowego. Często trudne doświadczenia wypierają i zniszczyć znane właściwości psychologiczne niezbędne do życia. Następuje utrata przyjemnych, zmysłowych doznań. Spada zdolność werbalnego opisywania swoich uczuć, tworzenie symboli i wyobraźnia [1]. Przemoc seksualna w takiej formie, w jakiej występuje w naszym społeczeństwie, jest jednym z najbardziej oczywistych przykładów jawnego nieuznawania przez te osoby doświadczeń dziecka. dookoła niego. W typowym scenariuszu wykorzystywania seksualnego ofierze mówi się, że molestowanie lub stosunek seksualny jest „normalny”, ale dziecko musi zachować to w tajemnicy. Inni członkowie rodziny rzadko przyznają się do wykorzystywania seksualnego, a jeśli dziecko skarży się na sprawcę, ryzykuje, że nie uwierzy mu lub zostanie za to obwinione (Tsai i Wagner, 1978). Trudno sobie wyobrazić poważniejszy przypadek zniekształcenia emocjonalnego u małego dziecka. Podobnie molestowanie jest często przedstawiane dziecku jako akt miłości lub po prostu normalne zachowanie ze strony osoby dorosłej. Niektóreklinicyści sugerują, że tajemnica wykorzystywania seksualnego może być czynnikiem najbardziej bezpośrednio związanym z późniejszym rozwojem BPD (Jacobson i Herald, 1990) [4]. Oczywiście dzieci są najbardziej niechronioną i bezbronną grupą społeczną. Z winy dorosłych nie tylko znajdują się w strefach zagrożenia, ale także stają się ofiarami przemocy seksualnej [1]. Niektórzy autorzy zwracają szczególną uwagę na zjawisko zaburzeń fizycznych i emocjonalnych w miniserialu „Czułość”. kobiety

Wstęp: Kino głębokie – to także terapia O aktorach. Absolutnie uwielbiam Victorię Isakovą! Wyrafinowane, kobiece, ale potrafią być tak różne. Evgeny Tsyganov, Konstantin Khabensky – piękni na swoich zdjęciach. A dziewczyny: Ingeborga Dapkunaite (Bóg, po prostu bogini!), Julia Peresild, Ravshana Kurkova, Anna Mikhalkova – dziewczyny to po prostu bomba. Reżyserka Anna Melikyan powiedziała: „Ta historia „Tenderness” ma uzdrawiającą tabletkę” – spojrzałem. I zrozumiałam dlaczego... Po prostu „Elena Iwanowna” żyje w każdej kobiecie. Czasem dziwny, marzycielski, czasem zagubiony, ale jakże kochany i zrozumiały. Ten miniserial nie opowiada o tym, jak kobieta szuka swojego księcia (jak pisały niektóre recenzje), ale o tym, jak ta Kobieta szuka drogi do siebie, odkrywając ciemne, bolesne zakątki swojej duszy, ale nie cofa się. Główny bohater ma mnóstwo cierpliwości i siły. Wprowadzenie: Pozwólcie, że przedstawię Wam bliżej bohaterkę: Elena Iwanowa to „dyrektor finansowy odnoszący sukcesy”, ale tak naprawdę to kobieta kontrolująca, czasem arogancka, niezbyt pewna siebie, którą lektor nazywa czasem „ Kiedy koleżanka nazywa ją „niefajną”, a nasza bohaterka szuka kogoś, kto udowodni coś przeciwnego – problem zostaje rozpoznany, nie da się od niego uciec, nie da się żyć jak dawniej, nie da się tego zrozumieć. żyć w nowy sposób. Więc na terapii - klientka rozumie, że nie da się tak dalej żyć. Potem poznaje bohatera Jewgienija Cyganowa, ich spotkanie jest tak śmieszne, że chciałam krzyknąć: „Przestań z tym horrorem!” zauważcie, że pierwszy odcinek został nakręcony w 2018 roku i była wtedy przerwa. Pamiętam ten posmak w 2018 roku, wiecie, ogarnęło mnie takie poczucie samotności, że chciało mi się płakać. I wstyd, wstręt do tego, co się dzieje, przez to, co ludzie są gotowi zrobić, żeby „zaćmić” to poczucie samotności i nie zauważyć... Kolejne odcinki oglądałem na kwarantannie :) Wiadomo, to jest śmiech przez Gula w gardle Trzeba oddać hołd, z humorem wszystko w serialu jest w porządku, mimo swojej głębi – jest lekkie, a jeśli nie za dużo myśleć – wręcz zwiewne, niczym kroki naszej bohaterki po schodach. ulice Petersburga po spotkaniu ze swoją „Czułością”. Jednak szczyt bólu – beznadzieja – pojawia się, gdy Elenaivanna postanawia tak żyć, jakby nie była sama. Wyobraża sobie, jak jej książę (Cyganow) eskortuje ją do pracy, jak jest w pobliżu. Dobrze, że trwa to tydzień. Kolejna próba ucieczki od samotności nie powiodła się. Na tle tego odcinka jej ból staje się po prostu nie do zniesienia. Ale pamiętam, jak szczerze śmiałem się z odcinka, w którym Elena Iwanowna zebrała radę kobiet - przyszły jej przyjaciółki, wypiły trochę wina, uzbroiły naszą bohaterkę. , naładował ją siłą i energią. Tu na pewno chodzi o życie, tak działa wsparcie. Pomimo tego, że każdy z nich ma inne metody :)) W tym momencie Elena Iwanowna staje się delikatniejsza, jakby zaczynały się w niej zmiany, pojawiała się nadzieja i lekkość. Kobieca energia to święte bogactwo - jestem tego pewna)) Na sesjach często jestem pytana, jak stać się bardziej kobiecą, seksowną lub lekką, skoro nikt tego nie uczył w dzieciństwie. Jak dorosła kobieta może zrozumieć, jak się zachować, co w sobie zmienić? Odpowiedź kryje się w odcinku, w którym nasza bohaterka „przymierza” nowe „role” (opiekuje się dziećmi, stara się zwrócić na siebie uwagę mężczyzn na ulicy, angażuje się w inne rzeczy)? praktyki duchowe, joga, spacery na randkach) to najlepszy sposób na „przymierzenie”, szpiegowanie i uczenie się na doświadczeniach innych kobiet. I tylko w ten sposób, metodą prób i błędów, możesz znaleźć „własne”. Tak, tak, nie powinieneś przymierzać sukienek)) Jest kolejny niesamowity odcinek w serialu, w którym głodna Elenaivanna.