Rezonuje ze mną definicja wolności jako samostanowienia człowieka w stosunku do granic jego wirtualnych możliwości w oparciu o odzwierciedlenie tych granic (E. I. Kuzmina) D. Bugenal za najważniejszą cechę wolności uważa zdolność do odmienności i oznacza zdolność do życia. Według R. Maya człowieka ogranicza ciało, choroba, kontrola społeczna i wiele innych, ale wolność człowieka to umiejętność świadomego przeciwstawiania się ograniczeniom. Zasobem w życiu człowieka staje się świadomość i oddzielenie obiektywnych ograniczeń wewnętrznych i zewnętrznych, czyli tego, czego nie można zmienić od sytuacji i możliwości, które można i trzeba zmienić, świadomość konsekwencji swoich wyborów i działań, zrozumienie swoich prawdziwych pragnień i aspiracje. Jednak bardzo często obszar niekontrolowany i strefa ograniczeń nie są zbyt dobrze od siebie oddzielone, co może prowadzić do całkowitego poczucia impasu, bezradności, niemocy, beznadziei lub możemy nie zauważyć tego, co niekontrolowane, popadając w wszechmoc. Nie możemy zatem polegać na naszych rzeczywistych możliwościach. Oddzielamy bezsilność i siłę. Dlatego bardzo ważne jest oddzielenie i zróżnicowanie nieprzezwyciężalnych darów i ograniczeń.❤Nieprzezwyciężalne dary istnienia, niekontrolowane zasoby, nieuchronności (na przykład historia lub system rodzinny rodzicielski lub zależność ukochanej osoby itp.). Przetwarzaj rzeczy nie do odparcia – przeżyj uczucia z nimi związane i wypracuj wewnętrzną pozycję wobec nieuchronności, a mianowicie faktu, że pewnych rzeczy nie da się przyspieszyć ani cofnąć, zaakceptowania własnej bezsilności. Jeśli tak pozostanie, to znaczy, że dalej walczę, coś powstrzymuję, wlewam w to swoją energię, bardzo się czegoś boję i służę temu strachowi, zatrzymując życie. Na przykład boję się zmierzyć z przemijaniem wszystkiego na tym świecie, strachem przed stratą lub faktem, że dzieci prędzej czy później dorosną i rozdzielą się. Być może kryje się za tym głębszy strach – samotność, strach przed intymnością w związku małżeńskim, strach przed śmiercią itp. Niekontrolowane dane można tak naprawdę tylko zaakceptować. I trzeba je oddzielić od ograniczeń, które mogą stać się miejscem, w którym można odzyskać kontrolę ❤ Przyjrzyjmy się ograniczeniom (ślepym zaułkom): 🌿 To coś przestarzałego: - stare przekonania na swój temat; - stare nawyki, metody, które już nie działają, - porozumienia, zasady w rodzinie, które należy zrewidować. Jeśli wsłuchasz się w swoje uczucia, gdy o nich myślisz lub mówisz, następuje w nich zatrzymanie energii, zamęt, gwałtowność, może pojawić się zamieszanie. 🌿Są to punkty wzrostu, w których brakuje doświadczenia lub wiedzy, która nie stała się jeszcze doświadczeniem. Mogą to być części wyparte, przerażające, na przykład agresja. 🌿Brak zasobów zewnętrznych/wewnętrznych: Zewnętrzne (o zaufaniu i poleganiu na innych): wsparcie, zauważenie, wspólne doświadczenia, szacunek dla uczuć, pragnień, wyborów itp. Wewnętrzne (o pewności siebie): Prawo do własnego czasu, pragnień, odpoczynku, wypoczynku, aktywności zawodowej, komunikacji. Poleganie na tożsamości. 🌿Zranione, subtelne miejsce, w którym znajduje się moja strefa nieprzekraczalna, w której nie jestem w stanie nawiązać kontaktu ze sobą i innymi z powodu silnego wstydu i strachu, bólu, niepewności, dewaluacji, samotności. To mogła być zraniona, porzucona część mnie, w której zostałam zaatakowana i pozbawiona wsparcia ze strony bliskich. Im bardziej prawdopodobne jest, że ukryjesz swoją bezbronność i odizolujesz się, pozbawiając się możliwości czerpania zasobów ze świata. Pozostając w ślepym zaułku, bezsilności, zamęcie, unikając pewnych doświadczeń, zatrzymuję życie. 🍒3. Jak z tym pracować? Zróżnicowanie danych niekontrolowanych i stref ograniczeń pozwala bardzo wyraźnie skupić się na tym, co jest kontrolowane, przywracając mu energię i aktywność. Sortowanie podstawowe pozwala najpierw po prostu zauważyć rzeczy, które masz pod kontrolą. Następnie podejdź bliżej.