Od autora: Nie oddzielaj stanu swojej pamięci od ogólnego stanu swojej psychiki. Jedną z najczęstszych skarg somatycznych moich klientów są skargi na pogorszenie pamięci, zapominanie i trudności w zapamiętywaniu. Pół wieku wielomilionowych badań mózgu prowadzonych przez najlepszych naukowców na świecie nie pozwoliło zidentyfikować pełnej części mózgu. mózg odpowiedzialny za pamięć Dziś teoretycy przyjęli hipotezę, że pamięć ta nie jest dokładnym urządzeniem rejestrującym. Co to daje psychologowi w pracy? - Zrozumienie, że nasza pamięć jest integralną częścią holistycznego mechanizmu mentalnego i jeśli w tej chwili nasz prymitywny, gadzi mózg pracuje nad programem samoobrony przed traumatycznym wydarzeniem, czy to stresem, traumą, czy jakimkolwiek innym kryzysem, wówczas wszelkie wysiłki kory nowej wymuszą zapamiętywanie lub zapamiętywanie siebie, zostaną zablokowane na niższym poziomie aktywności mózgu. I powinniśmy być tylko wdzięczni za tak wyjątkową zdolność naszego mózgu. W ten sposób osoby po traumie mogą odpocząć od niekończących się poszukiwań wyjścia z kryzysu lub rozwiązania traumatycznej sytuacji. W takiej sytuacji bardzo ważne jest, aby zachować ostrożność. Należy rozumieć, że u osoby medycznie zdrowej wszelkie zaburzenia pamięci mają najczęściej charakter psychosomatyczny. Dlatego należy walczyć nie z objawem, ale z problemem psychologicznym osoby, która go generuje. Pamiętaj, że trauma, która nie zostanie rozwiązana poprzez mechanizm samoregulacji psychiki, przy każdej okazji powróci wielokrotnie silniejsza. Dbaj o siebie!