Istnieje niezliczona ilość perspektyw na to, jak przebiega proces dorastania i jak powinien wyglądać. Niezależnie jednak od opinii, należy wziąć pod uwagę kilka kluczowych kwestii. Jedną z tych kwestii jest kwestia tego, kiedy i jak oddzielić się od rodziców. Zwykle koncepcja „oddzielenia się od rodziców w odpowiednim czasie” odnosi się do konieczności przełamania zależności dziecka od opieki rodzicielskiej. To swego rodzaju symboliczne przejście z dzieciństwa do dorosłości. Jednak w tym procesie mogą pojawić się nieoczekiwane trudności zarówno dla dzieci, jak i rodziców. Z jednej strony zdarza się, że rodzice uznają, że ich dziecko jest już na tyle duże, że należy je odseparować. Może to być spowodowane zrozumieniem, że nadszedł czas, aby przygotować dziecko do samodzielnego życia. Jednak nie zawsze dziecko jest gotowe na ten krok, a taka separacja może być bolesna i traumatyczna. W przypadku, gdy rodzice próbują przyspieszyć proces separacji od siebie, dziecko może czuć się niezdolne i zależne. Może doświadczać presji i stresu, co z kolei może mieć wpływ na jego poczucie własnej wartości i pewność siebie. Z drugiej jednak strony zdarza się również, że rodzice są tak zajęci swoimi życiowymi interesami, że nie zapewniają mu odpowiedniego wsparcia i uwagi. swoim dorastającym dzieciom. W takim przypadku dzieci mogą czuć się opuszczone i niezaspokojone w swoich potrzebach emocjonalnych. Często takie dorosłe dzieci zaczynają później szukać w świecie zewnętrznym tego, czego nie otrzymały w dzieciństwie. Można to wyrazić jako poszukiwanie miłości, uwagi i zrozumienia. Jednak nie zawsze można to znaleźć w środowisku. A jeśli tak, pojawiają się trudności w akceptowaniu i przyswajaniu tych emocji, ponieważ świat wewnętrzny jest już dostrojony do innych rzeczywistości. W przypadku takich rodziców może pojawić się złożona dynamika relacji. Mogą w dalszym ciągu ingerować w życie swoich dzieci, nie będąc w pełni usatysfakcjonowani swoimi wyborami. Może to powodować konflikty i napięcia w związkach. Jednak pomimo różnych podejść i opinii, należy pamiętać, że proces dorastania jest indywidualny. W idealnej sytuacji rodzice powinni wziąć pod uwagę potrzeby i gotowość swoich dzieci, pomagając im w przejściu na nowy etap życia. W tym przypadku dzieci będą mogły poczuć wsparcie i gotowość do samodzielnego życia. Co ciekawe, ilustracja dorastania autorstwa rysownika Andrieja Popowa dość trafnie odzwierciedla złożoność tego procesu. Pokazuje, że dorastanie nie zawsze jest prostą i łatwą drogą, ale prowadzi do niezależności i samostanowienia.