Człowiek ma potrzeby już od wczesnego dzieciństwa. Człowiek się starzeje i jego potrzeby rosną/zmieniają się. Jeśli w okresie niemowlęcym dziecko potrzebowało minimalnego zestawu: jedzenia, snu i matki w pobliżu, to dorosły ma znacznie więcej potrzeb. W dzieciństwie potrzeby dziecka zaspokajane są przez rodziców, potem ono dorasta i uczy się zaspokajać siebie. Kiedy w dzieciństwie potrzeby dziecka nie były zaspokajane (np. chciał się bawić, ale jego mama była zajęta i nie mogła poświęcić czasu). do niego), dziecko decyduje, że coś jest z nim nie tak, jeśli jego matka odmawia), zwłaszcza dzieci poniżej 3-4 roku życia, kiedy nie ma myślenia i logiki, a jedynie wielkość i egocentryzm. Potrzeba więc nigdzie nie znika, jest gromadzona w jakimś niewidzialnym pojemniku i czeka na odpowiedni moment, aby ją zrealizować. W ten sposób dziecko rozumie, że ludzie tacy jak on nie są akceptowani (w ten sposób budowane są jego fantazje) i uczy się „wygodnie” rodzicom, aby zyskać akceptację i uznanie. Tak więc człowiek dorasta i ma jakby 2 twarze: Prawdziwe Ja (to samo dziecko, które zostało odrzucone i przeżyło traumę) i Fałszywe Ja (osoba w masce, którą założył, aby uzyskać dla siebie warunkowe korzyści ). I tak osoba dorasta biologicznie, ale psychicznie utknie w wieku, w którym nie nastąpiło wyładowanie (dziecko zostało ranne, jego wielkość w sobie została naruszona). I tak dorosły może nawet nie zdawać sobie sprawy, że żyje w nim małe dziecko, które cierpi i pragnie uwagi oraz zaspokojenia swoich dziecięcych pragnień. Często są to pragnienia troski, miłości i bezpieczeństwa, w środku narasta napięcie, które wymaga uwolnienia. Tak rodzi się konflikt wewnętrzny, gdy dorosły chce, ale w środku jest jakby zakaz. To bardzo jasne, kiedy myśli i pomysły dotyczą jednej rzeczy, a działania dotyczą drugiej. Na przykład: kobieta pragnie związku i małżeństwa, mówi o tym, chodzi na randki, ale jednocześnie zawsze wybiera żonatych mężczyzn lub kogoś. która nie jest gotowa na ślub. Narasta frustracja i nieporozumienie, dlaczego tak się dzieje. Często do zaspokojenia tych potrzeb potrzebna jest inna osoba, aby osoba mogła wejść w relacje współzależne, wykazać się nadmierną kontrolą wobec partnera, znaleźć się w okrutnej sytuacji lub zostać ratownikiem trzy scenariusze: Sam zgniły, zaoraj się, aby osiągnąć to, czego chcesz. Aby zdewaluować swoje pragnienia, jeśli się nie udało, oznacza to, że tak naprawdę nie chciałeś. Sprawdź, dlaczego istnieje wewnętrzny zakaz realizacji swoich potrzeb. Co wybierasz? Jaki jest twój scenariusz? Zapisz się na konsultację korzystając z linku ➔ Umów się na wizytę ______________________________________________________ Twój psycholog Larisa Degtyar Telefon - +7 (926) 782-13-57 Mój kanał telegramowy https://t.me/degtyar_psy