Od autorki: Ach, to jest ten odwieczny strach rodziców: „Jak mogę rozpieszczać swoje dziecko...”! Wiele razy słyszałam coś w stylu: „Nie rozpieszczaj go!”, „Nie baw się!”, „Jakie masz rozpieszczone dziecko!” itp. Co oznacza „rozpieszczać”? Postanowiłem zajrzeć do słownika Uszakowa, który wyjaśnia znaczenie słowa „rozpieszczać”1 – rozpieszczać, rozpieszczać nadmierną troską i pobłażliwością. Sprawiaj przyjemność uwagą i prezentami. 2 - Rozbój, rozbój na autostradzie. I, jak rozumiem, strach rodziców leży gdzieś pomiędzy interpretacją nr 1 a interpretacją nr 2: Zepsuję dziecko, a stanie się dzieckiem. złodziej autostrady. Skręć w prawo? Swoją drogą, całkiem niezły zwrot. Tylko ja mam sugestię. Ale spójrzmy jeszcze na pierwszą definicję słowa „PAMPER”, aby nie doszło do drugiej wersji. Bardzo często rodzice boją się rozpieszczać MIŁOŚCIĄ, ale czy jest to „rozpieszczanie, rozpieszczanie nadmierną troską i pobłażaniem”. . Sprawianie przyjemności uwagą i prezentami” = MIŁOŚĆ Wcale nie, przyjaciele. I w tym błędnym przekonaniu rodziców leży źródło problemów. Dzieci potrzebują naszej miłości, nasza miłość daje im poczucie bezpieczeństwa, bezpieczeństwa, przyswajają sobie przez naszą miłość ideę, że świat, cały ŚWIAT je kocha i akceptuje, świat jest dobry, docenia dziecko i pomaga mu wzrastać, dojrzewać, stać się kimś wyjątkowym. W komentarzach możesz dodać ze swojego doświadczenia swoje zrozumienie, czym jest MIŁOŚĆ dla dziecka. I tu pojawia się pytanie: jak w praktyce przekazać tę miłość dziecku? Proponuję wspólnie wyjaśnić, które z przekazów rodzicielskich, sformalizowanych w słowie lub działaniu, kształtują u dziecka przekonanie, że jest kochane – poczucie bezpieczeństwa – „jestem blisko”, „jestem z tobą” – poczucie bezpieczeństwa - „Będę Cię chronić, nie bój się”, „Nie opuszczę Cię” - poczucie, że jesteś kochany - „Kochanie, jaka jesteś cudowna”, „chodź, przyjdę przytulić cię”, „jeść” itp., - poczucie, że akceptuję cię takim, jakim jesteś - „jesteś wyjątkowy”, „poczekam, aż ci się uda”, „zróbmy to razem”, „co jesteś niesamowitym dzieckiem”, uczucie, świat jest dobry – „wszystko będzie dobrze”, „czeka cię cudowne życie”, - poczucie, że jesteś wartościowy - „interesuję się tobą”, „pomogłeś ja”, „gdyby nie ty, nie dałbym sobie rady”, „zatrzymam twój prezent”, „jak wspaniale sobie poradziłeś!” – poczucie, że świat pomoże ci dorosnąć – „popatrz ile ciekawych rzeczy jest wokół!”, „Zróbmy to…”, „spróbuj, pomogę!”, - poczucie, że świat pomaga ci dorosnąć - „dziś radzisz sobie lepiej, a jutro będzie będzie absolutnie cudownie!”, „uda ci się!”, „jesteś świetny!”, „spróbuj jeszcze raz”, „poczekam, wszystko robisz dobrze”, „wierzę, że możesz to zrobić sam” w Tobie”, poczucie, że świat wierzy, że jesteś wyjątkowy – „Nie znam już tak cudownych dzieci”, „to wyjątkowy rysunek, dziękuję”... I wiele, wiele więcej, wyrażających się nie tylko słowami wiary w dziecko, wsparcia, ale też w konkretne działania. Główna idea takiej relacji z MIŁOŚCI brzmi: „Jesteś dla mnie ważny. Jestem tobą zainteresowany. Potrzebuję cię. Cieszę się, że cię mam. Chcę coś z tobą zrobić. Jesteś przydatny. Dobrze zrobiony. Wszystko będzie dobrze. Wierzę w Ciebie. Poradzisz sobie. „Jestem blisko” A to niewielka część tego, co można przekazać poprzez rodzicielską MIŁOŚĆ. Czy można się tym zepsuć? Poważnie? Ponieważ jesteś wartościowy, interesujący i kochany, czy jest szansa na upadek? Pospiesz się! Nie spotkałem w życiu ani jednej osoby (i nie czytałem o tym też w książkach), która uciekałaby od takiego podejścia w rabunki, uzależnienia i inne okropności. Ale ROZPRĘŻANIE... - tak... Wróćmy do pierwszej definicji PAMPERINGU. Rozbierzmy to na części, kawałek po kawałku. Jaki przekaz dziecko może odczytać za każdym działaniem PAMPERINGU - rozpieszczania - „nie jesteś do prawdziwego życia, jesteś tylko do czułości”, „jesteś słaby i wymagasz nadmiernej opieki”, „nie wytrzymasz trudów życia”, - rozpieszczać NADMIERNĄ troską - „sam sobie nie poradzisz, przeżyję twoje życie za ciebie”, „sam rozwiążę wszystkie twoje problemy, bo jesteś niekompetentny”, - pobłażaj - „rób, co chcesz, Nie obchodzi mnie to”, „Ja.