Słodkie zarówno dla dorosłych, jak i dla dzieci, łagodzi przebieg stresu. Insulina wytwarzana przez trzustkę stymuluje produkcję serotoniny, czyli „hormonu szczęścia”, który reguluje stany lękowe i zmniejsza lęk. Każdy zapewne zna to od siebie, a efekt „przechwytywania” stanów złożonych jest również znany wielu (oczywiście nie jestem wyjątkiem) Teraz o dzieciach.1. Pobudliwość nerwowa jest różna u różnych dzieci ze względu na temperament i wrażliwość.2. Ponadto u każdego dziecka występują różne stresujące sytuacje. Podstawowa – rodzina rodzicielska lub ci, z którymi dziecko mieszka (mogą to być dziadkowie, rodzeństwo, nianie), średnia – szkoły, przedszkola, kluby, placówki oświatowe. Jeśli dziecko wychowuje się w rodzinie, w której często dochodzi do konfliktów, gdzie jest matka a tatusiowie mają odmienne poglądy na temat edukacji i są ciągni w różne strony, gdzie dorośli nie wiedzą, jak negocjować, głośno się kłócą lub wręcz przeciwnie, nie odzywają się tygodniami, jego ochota na słodycze będzie w naturalny sposób dość duża. Jeśli tak się stanie nie ma oczywistego stresu, ale jest nuda, a rodzic daje słodycze. Jeśli odwrócisz uwagę dziecka i dokończysz pewne rzeczy, możesz nabrać nawyku i zjeść to. Jednak nuda jest pożyteczna, jest formą ponownego uruchomienia mózgu, a gdy włącza się instynkt poszukiwania, dziecko staje się w stanie zapewnić sobie rozrywkę. Przecież wszyscy wiemy, jak dzieci mogą bawić się kamieniami i kijami)) Ważne jest, aby nie mylić nudy z brakiem uwagi. Jeśli nie poświęca się wystarczającej uwagi, może to być stresujące dla dziecka. Czasami słodycze w tym przypadku można łatwo zastąpić uściskami, łaskotkami, komplementami i innymi słodkimi słodkościami)) Lub poprzez pytanie: co Cię teraz dręczy? To prawda, że ​​\u200b\u200bjest to przeznaczone dla osób starszych i potrafiących wyjaśnić, co się dzieje. A w przypadku młodszych będziesz musiał zgadywać przyczyny, ale może to być również rodzaj ciekawej gry detektywistycznej, która wypełni dziecko uwagą)) Jeśli chcesz ponownie przemyśleć swoje podejście do słodyczy, nie byłoby to możliwe Czy złym pomysłem jest zwracanie uwagi na okoliczności, w których dziecko tak bardzo to przyciąga? Czy da się to czymś zastąpić, czy można usunąć jakiś stres ze swojego życia i życia swojego dziecka? Życząc słodkiego życia, nawet bez słodyczy. Psycholog, który uwielbia zarówno gotować, jak i jeść ciasta! wszelkiego rodzaju i paski)) Na zdjęciu moje rękodzieło i jedno z wielu moich zainteresowań))