Moc przebaczenia. Przebaczenie to wielka moc związana z miłością. Przebaczyć oznacza skorygować, niejako uwolnić to, co zostało napięte, zniekształcone, rozdarte. Często w związku z tematem przebaczenia pojawiają się pytania i zdumienie: - dlaczego mam przebaczać? Jak mogę wybaczyć, jeśli ufasz osobie, otwórz swoją duszę, ale on nawet o tym nie myśli. Ważne jest dla niego coś innego, Twoje nie interesuje go. A wtedy nadal może boleć. Przebaczenie to trudna rzecz. Jak trudno jest przebaczyć, szczególnie w przypadku czynów, które zrujnowały Ci życie. Ale szczerze mówiąc, jeszcze bardziej bolesna jest świadomość, że chcesz przebaczyć, jest to konieczne i słuszne, ale to nie wychodzi. Pozostaje tylko poprosić Boga, aby zmiękczył twoje serce i pomógł ci przebaczyć. Człowiek, choć jest koroną natury, nadal jest istotą niedoskonałą. Często popełniamy błędy, nasze działania i nasze myśli nie zawsze są dobre: ​​my i nasi bliscy obrażamy innych ludzi, obrażamy bliskich. Uraza szkodzi zdrowiu, niszczy dobre relacje i przyjaźnie. Pycha i złośliwość zwiększają cierpienie i oddzielenie od ludzi! Omar Chajjam, poeta i filozof, wiele wersetów poświęcił przyjaźni jako jednej z głównych przyjemności życia dostępnych człowiekowi... A na starość gwałtownie zmienił zdanie i zaczął pisać, że lepiej żyć w samotności, w izolacji, z dala od ludzi i komunikacji. Każdy człowiek jest obarczony ukrytym i oczywistym niebezpieczeństwem: może obrażać, wyśmiewać, dewaluować wiarę, zazdrości, zwodzić i zaszczepiać fałszywe idee. Swoim negatywnym przykładem odbierz nadzieję na jasne jutro. „Miej dzisiaj mniej przyjaciół, prostaku, skąp się w spowiedziach, nie słuchaj pochlebnych kłamstw. Ale patrz mądrze – a od razu zobaczysz: Ten, w który wierzyłeś, jest twój zdrajca, wróg! Zrozumiałem: samotność jest lepsza niż przyjaciele, Aby nie widzieć w ludziach dobra ani zła, Aby ściśle zrozumieć własną duszę, - Tylko wtedy ludzie będą wśród surowych sędziów. ” (Omar Khayyam) . Być może wielu z nas często myślało, że wolałoby prowadzić odosobniony tryb życia – w odległej wiosce, wysoko w górach lub nad brzegiem jeziora, gdzieś z dala od zła, ludzkiego okrucieństwa i niesprawiedliwości… Ale mimo wszystko trzeba żyć wśród ludzi nie ma od tego ucieczki. Życie bez obrażania się i czynienia zła to cała nauka. Uraza to uczucie znane każdemu człowiekowi i czasami zdarza się, że bardzo trudno się go pozbyć i wybaczyć osobie, która cię obraziła. Tylko nieliczni rozumieją, że trzeba przebaczyć sobie, bo przebaczenie jest rozwiązaniem wszystkich problemów, jest wzrostem wibracji energetycznych i przejściem na nowy, doskonalszy etap rozwoju duchowego. Dlaczego tak trudno nam przebaczyć? Powiedzieć „przebaczam” to nie to samo, co przebaczyć. Prawdziwe przebaczenie daje w zamian stan spokojnego pokoju w duszy. Co można zrobić, aby nie zrobić sobie krzywdy ani sobie, ani innym? Tak, tylko przebaczenie otwiera drogę do uzdrowienia w tej sytuacji. Zwykle na pierwszym miejscu stawiamy siebie, nasze emocje, naszą zranioną dumę, nasze „ja”. W tej chwili myślimy o sobie, o wyrządzonej nam zniewadze, o naszym cierpieniu. Ale jeśli na chwilę przeniesiesz swoją uwagę na osobę, która cię obraziła i spróbujesz zrozumieć, co ją skłoniło do tego, to możemy zobaczyć, że najczęściej kryje się za tym jakiś rodzaj mentalnej ludzkiej słabości, duchowej słabości, jakiś rodzaj osobistej niewystarczalności, czyli tego, że tej osobie brakuje tego, czego być może tak bardzo mu brakuje – spokoju ducha, pewności siebie, spokoju, a może po prostu brakuje mu miłości. Przebaczenie jest najbardziej zaradnym i produktywnym kierunkiem naszej duszy; pozwala nam uzdrowić relacje, które z powodu naszej słabości uległy pogorszeniu, gdy człowiek broni się jako jednostka, staje się to dla niego łatwiejsze03.2022