Postanowiłem napisać bardziej szczegółowo to, co powiedziałem korespondentowi gazety Metro. Dla mnie każde pytanie dotyczące pieniędzy nadal dotyczy „relacji z pieniędzmi” tej konkretnej osoby. A wtedy, moim bardzo subiektywnym zdaniem, nie da się wyciągnąć żadnego konkretnego wniosku; w ogóle można jedynie rzucić pewne hipotezy i schematy na temat tego, jak te relacje mogłaby budować jakaś, znowu fikcyjna osoba, bo nie ma konkretnej osoby. których analizę należy przeprowadzić. Na przykład rodzina rodzicielska może wpływać na relacje z pieniędzmi. Co więcej, bogactwo lub jego brak może wpływać w zupełnie innych kierunkach. Na przykład w rodzinie zawsze było dużo pieniędzy - jak ukształtują się relacje dzieci? Albo dzieci będą chciały oddzielić się od rodziców, a ich motywacją będzie samodzielne poszukiwanie i osiąganie dobrostanu, a wsparcie rodziców w postaci dobrego wykształcenia i kontaktów będzie dobrym początkiem i pomocą na drodze do startu. karierę lub odwrotnie, dziecko będzie infantylne i będzie liczyło na to, co już zarobiło. Rodzice, nie chcąc samodzielnie podejmować wysiłków w budowaniu kariery, mogą wydawać duże sumy, podejmować ryzyko, konkurować z rodzicami o tytuł dorosłe i samowystarczalne, ale jednocześnie takie nie są. Albo, jak to czasem widać na filmach, ojciec nie dorobił się uczciwie swojego kapitału, a dziecko całe to bogactwo uznało za „pieniądze to zło” i postanowiło porzucić świadczenia rodzicielskie, popadając w zupełną ascezę… chyba tylko w filmach... chociaż..Również brak pieniędzy w rodzinie może mieć wpływ na stosunek do pieniędzy - rodzice zawsze ciężko pracowali, liczyli każdy grosz, nie było ich stać na dodatkowe rzeczy dla dziecka, zarzucali im zakupami jeśli nagle im na to pozwolili, zawsze martwili się o przyszłość - najprawdopodobniej dziecko wpadnie w panikę w sobie, boi się utraty pieniędzy, bo dorastało w takiej atmosferze. Już od dzieciństwa towarzyszył mu strach przed biedą i wtedy pojawiały się takie przekonania – „grosz ratuje rubla”, „pieniądze kochają liczenie” itp., a do tego kary za brak wdzięczności i niszczenie tak trudno dostępnego mienia i proste artykuły gospodarstwa domowego. Jak dziecko poradzi sobie z pieniędzmi jako dorosły? Być może bardzo cenny. i można bać się ich zdobycia, bo gdy nie ma pieniędzy, jest to zrozumiałe, jest to naturalne, ale gdy się je ma, jest to niezwykłe i niepokojące. Strach przed ubóstwem jest strachem bardzo silnym. może przemienić i wpłynąć na życie człowieka dosłownie potajemnie. Także przekonania związane z pieniędzmi i dobrostanem, które otaczały dziecko i zostały zawłaszczone, to też są introjekty, w tym także wiedza finansowa – jeśli pieniędzy nie było, albo zawsze były – chodzi o to, żeby je policzyć, wycenić itp. A to wpływa też na ryzyko w samoocenie zarobkowej, bo jeśli ktoś ma niską samoocenę, to jego najbliższa strefa rozwoju wydaje mu się bardzo skromna i ograniczona, ma niską ocenę własnych mocnych stron i siebie jako osoby. całość, stąd brak wiary w siebie i możliwość osiągnięcia rezultatów. I odwrotnie, jeśli samoocena danej osoby jest nie na miejscu, ryzyko to jego drugie imię, ponieważ może zrobić wszystko i wszyscy są mu po prostu winni, jak może być tak wspaniały, popełnić błąd? Chciwość jest pochodną egoizmu, marnotrawstwo wręcz przeciwnie, ma raczej coś wspólnego z pychą. Krótko mówiąc, myślę, że tak._______________________________________________________________Zapraszam na terapię! Bardziej szczegółowe informacje zawsze można uzyskać ode mnie pisząc do mnie w wiadomościach prywatnych lub komunikatorach internetowych.