U zarania psychoterapii Zygmunt Freud postrzegał przyczynę objawów nerwicowych jako działanie wypartych traum z dzieciństwa. Konsekwencje traumy traktowano jako element obcy, sztucznie wprowadzony do ogólnie zdrowej psychiki człowieka. Jednak w miarę zdobywania doświadczenia psychoanalitycy doszli do innego wniosku. Źródłem objawów wydawał się być charakter jako całość. Te. właśnie to, z czym człowiek się utożsamia, jest przyczyną destrukcyjnego zachowania dla niego samego i innych! Do takiego wniosku doszedł szczególnie Alfred Adler. Uważał, że charakter neurotyczny kształtuje się jako kompensacja wytworzonego w dzieciństwie poczucia niższości. Niestety Adler nie pozostawił nam swojej typologii charakteru. Ale taką próbę podjęli zwolennicy Adlera. Któregoś dnia natknąłem się na typologię postaci opracowaną przez izraelską neoadleriankę Nirę Kefirę (patrz książka Billa Ridlera „The Power of Your Choice”). Typologia wydawała mi się niekompletna, ale sam pomysł i schemat opisywania typów był bardzo ciekawy. Po kilkudziesięciu latach własnej praktyki psychoterapii i innych form pomocy psychologicznej osobom w różnym wieku i klasach społecznych, opracowałam własną typologię charakterów, która kompensuje poczucie niższości. Typologia ta będzie przydatna psychologom w pracy z klientami. Jeśli nie jesteś psychologiem, możesz użyć go do autodiagnozy, aby zrozumieć swoje mocne i słabe strony. Ponieważ poczucie niższości jest w naszej kulturze nieuniknionym skutkiem socjalizacji, każda osoba może znaleźć się w jednym z powyższych typów, chociaż każdy z opisanych typów otrzymuje pewne bonusy od otaczających go ludzi (korzyść wtórna), ogólnie rzecz biorąc, jest neurotykiem charakter nakłada na człowieka duże obciążenie: prowadzi do zniszczenia relacji, tłumi samorealizację, utrzymuje właściciela w ciągłym napięciu. Dlatego sensowne jest wyłączenie wymuszonego wyzwalania charakteru, a do tego trzeba przezwyciężyć poczucie niższości. Życie zaczyna się poza korytarzami neurotycznego charakteru! Krótkie dekodowanie schematu opisu charakteru: Cel: ostateczny stan, do którego człowiek dąży i który kompensuje jego poczucie niższości. Dlatego podejmuje różne działania. Cel nie zostaje zrealizowany. Oznacza: Typowy zestaw technik, których dana osoba używa, aby osiągnąć swój cel ochronny. Styl zachowania, który pozostaje stały w różnych sytuacjach życiowych. Częściowo zrealizowany, człowiek utożsamia się ze sobą, swoim charakterem, swoją indywidualnością. Oceniam siebie na podstawie: Zewnętrznych warunków niezbędnych do utrzymania wysokiej samooceny, która wypiera głęboko zakorzenione przekonanie o własnej osobie. Punkt ten odzwierciedla zależność komfortu wewnętrznego człowieka od okoliczności zewnętrznych. Tak naprawdę uważam siebie za: Przekonania o własnej bezwartościowości, bezradności, niegodności związane z poczuciem niższości. Te cechy, z powodu których dziecko (jego zdaniem!) zostało odrzucone przez rodziców. Nie są świadomi. Czego staram się unikać: Sytuacje, które prowokują do aktualizacji poczucia niższości. Ludzie wybierają mnie: Zachowanie, które kompensuje poczucie niższości i chroni przed odrzuceniem, ma momenty atrakcyjne dla innych. Jest to premia (korzyść wtórna), którą dana osoba otrzymuje wraz z ulgą, osłabieniem poczucia niższości. Dlatego osoba nie zrezygnuje ze starego stylu zachowania, dopóki nie będzie pewna, że ​​​​nie straci swojej dawnej atrakcyjności dla innych. Skutki uboczne: Typowymi problemami, które pojawiają się u osoby w związku z jej stylem zachowania, są skutki uboczne. To problemy, z którymi dana osoba przychodzi na psychoterapię, aby je rozwiązać. Częściowo zdałem sobie sprawę Z czego jestem niezadowolony w życiu: Odpowiedź na pytanie: „Na co narzekasz?” Z reguły jest to jeden z negatywnych skutków ubocznych, ale sformułowany przez osobę w taki sposób, aby ukryć swoją odpowiedzialność i swoje niedociągnięciaNie lubię ludzi wokół mnie: Na podstawie odpowiedzi na to pytanie można dokładniej określić typ charakteru. Wpadam w kłopoty, ponieważ: słaby punkt, wewnętrzna sprzeczność w stylu kompensacji, cechy ludzkiej egzystencji nieuchronnie naruszają ten styl kompensacji. Typologia stylów kompensowania poczucia niższości. Dążenie do wyższości Cel: Być znaczącym, zdobyć pierwsze miejsce, być najlepszym, zwycięzcą, zyskać podziw i sławę. Oznacza: brać udział w zawodach z każdym godnym przeciwnikiem, aż do zwycięstwa, udowodnić, że jestem twardszy niż ludzie wokół mnie, pokonać przeciwnika, udowodnić, że jest gorszy, zadać porażkę i osiągnąć zwycięstwo za wszelką cenę. Oceniam siebie na podstawie: o ile jestem lepszy od otaczających mnie ludzi. Tak naprawdę uważam się za siebie : Jestem gorszy od innych, bez osiągnięć i zwycięstw jestem niczym. Czego staram się unikać: Porażek, bycia gorszym od innych. Ludzie wybierają mnie, gdy: Istnieje potrzeba rozwiązania trudnego problemu, poradzenia sobie z przeciwnikiem, wygrania zawodów , kiedy potrzebujesz lidera, który poprowadzi. Skutki uboczne: Ludzie wokół mnie często czują się ode mnie gorsi i w odpowiedzi próbują mnie upokorzyć. Życie zamienia się w ciągłą walkę, nie możesz odpocząć i zrelaksować się, bo wtedy przewagę przejmą Twoi konkurenci. Trudno jest pracować w zespole. Z przełożonymi toczy się walka o wyższość i ciągłe poniżanie tych na dole. Rywalizacja przenosi się na relacje z płcią przeciwną. Znaczące relacje ulegają zniszczeniu na skutek ciągłych prób udowadniania swojej wyższości i poniżania partnera. Często relacje osobiste poświęcane są na rzecz kariery jako dziedziny, w której trzeba osiągnąć doskonałość. Czego nie lubię w innych: Wady i słabości. Z czego nie jesteś zadowolony w życiu: Arogancja konkurentów, lepszych dupków, gorszych owiec. , fakt, że jeszcze niewiele osiągnąłeś, wpadam w kłopoty, ponieważ: Nie da się utrzymać pozycji wyższości. Zawsze znajdzie się ktoś lepszy i silniejszy. Dążenie do doskonałości Cel: Uzyskać aprobatę władz, być ważnym, znaczącym, skutecznie pełnić role społeczne, spełniać standardy grupy odniesienia. Oznacza: Wykazanie się kompetencjami. wykonaj zadanie doskonale; być bardziej kompetentnym niż inni; nie przestawaj się rozwijać i ulepszać; wyglądać idealnie, robić wszystko dobrze. Zaprezentuj swoje osiągnięcia (przechwalanie się). Wskazuję innym na ich wady. Oceniam siebie na podstawie: Jak dobrze spełniam przyjęte w społeczeństwie standardy, jak dobrze poradziłem sobie z „egzaminem” życiowym (postrzegam życie jako egzamin), na ile trudne problemy potrafię rozwiązać. , o ile lepsze są moje wyniki niż ostatnim razem, jak bardzo wzbudziło to podziw innych, zwłaszcza tych u władzy. Właściwie uważam się za: Niewystarczająco inteligentnego, kompetentnego. Czego starasz się unikać: Demonstracji swojej niekompetencji, błędy, porażki, bycie nieistotnym, nieważnym, niska ocena. Ludzie wybierają mnie, gdy: konieczne jest wykonanie jakiegoś trudnego zadania, bo... wiedzą, że dam z siebie wszystko i dokończę swoją pracę. Proszą mnie o radę, bo... Zawsze jestem bardzo kompetentny. Wybierają mnie, żeby wyglądać fajnie obok mnie, a także dlatego, że wiedzą: zaopiekuję się bliskimi, aby pokazać, że jestem dobrym mężem (żoną), rodzicem, przyjacielem, pracownikiem itp. Skutki uboczne: Ludzie wokół Często czuję się wobec mnie gorszy, a oni mają dość dopasowywania się do mnie lub próbują mnie upokorzyć. Ciągłe uczucie napięcia i zmęczenia (życie jest jak test). Przemęczenie spowodowane chęcią pokazania, że ​​potrafię wykonać trudną pracę lepiej niż inni. Unikanie nowych sytuacji, strach przed błędami, trudności w nauce (w końcu na początkowych etapach nauki zawsze pojawiają się błędy). Snobizm, ocenianie otaczających ludzi i wydarzeń według kryteriów zewnętrznych, zewnętrzne oznaki doskonałości. Zniszczenie znaczących relacji z powodu chęci udowodnienia za wszelką cenę, że masz rację i masz rację. Z czego nie jesteś w życiu zadowolony: Przeciążenie, ciągłe napięcie. Czego nie lubięotoczenie: Ich niski poziom rozwoju. Bo trzeba podjąć się podstawowych zadań, z którymi inni sobie nie poradzą. Irytuje mnie głupota i niekompetencja otaczających mnie osób. Wpadam w kłopoty, ponieważ: nie da się uniknąć błędów i być kompetentnym we wszystkich sprawach. Błędy i niepowodzenia są nieuniknione. Cel: zadowolić innych, zdobyć aprobatę, przychylność. Oznacza: okazywać troskę, uważnie słuchać, rozpoznawać pragnienia partnera i je zaspokajać, zgadzać się, poddać się. Oceniam. siebie na podstawie: czy udało mi się zadowolić, jak bardzo ludzie mnie przyciągają. Tak naprawdę uważam się za: Nieważną, nie godną miłości, nieatrakcyjną. Czego starasz się uniknąć: Odrzucenia i krytyki, konfliktu, agresji inni. Ludzie wybierają mnie: ponieważ jestem wrażliwa, taktowna, nie obrażam ich, zaspokajam ich pragnienia, poddaję się, poddaję się, daję się wykorzystywać. Skutki uboczne: Ciągłe napięcie w celu zrozumienia pragnień innych i zaspokoić je. Irytacja spowodowana rezygnacją ze swoich pragnień, nawyków i wyrażania siebie na rzecz zadowolenia innych. Poczucie winy, że nie udało mi się dotrzymać wszystkich obietnic, które złożyłem. Nadmierny wysiłek wynikający z dotrzymywania wszystkich obietnic. Niemożność obrony swojego zdania, swoich interesów. Podatność na wyzysk. Z czego jestem niezadowolona w życiu: To, że moja troska o ludzi nie jest doceniana. Ponieważ często jestem wykorzystywany. Muszę robić to, czego nie chcę, aby zadowolić innych. Czego nie lubię w innych: Nieuprzejmość i okrucieństwo. Niewdzięczność. Wpadam w kłopoty, ponieważ: Nie da się zadowolić wszystkich. Cel: Bezpieczeństwo. Zdobywanie znaczenia bez groźby odrzucenia Oznacza: Tajemnicę, tajemnicę, ostrożność. Oceniam siebie na podstawie: Jak bardzo jestem zainteresowany. Tak naprawdę uważam się za: Nieważnego, nieciekawego, niezdolnego do stworzenia niczego wartościowego unikać: przejmij inicjatywę, aby nie zostać odrzuconym, upokorzonym, wyśmiewanym, krytykowanym. Ludzie mnie wybierają: A także dlatego, że jestem spokojny i cichy. Pozwalam im robić ze mną, co chcą. Skutki uboczne: Często jestem zostawiany sam, ponieważ... nikt nie angażuje się w rozwiązywanie moich zagadek. Nie przyciągają mnie ludzie, których lubię. Nie wyrażam otwarcie swoich opinii, pomysłów, upodobań, przez co czuję się niespełniona. Znaczące relacje ulegają zniszczeniu, bo mój partner ma dość mojego chłodu i beznamiętności. Z czego jestem niezadowolona w życiu: tego, że nie jestem zauważana, braku spełnienia. Czego nie lubię u innych: Agresywności, krytyki, a także faktu że zmuszają mnie do przejęcia inicjatywy i wzięcia odpowiedzialności Wpadam w kłopoty, ponieważ: Moja strategia unikania odrzucenia prowadzi do samotności, tj. do całkowitego odrzucenia. W relacjach z innymi wrażliwość jest nieunikniona. Pragnienie dominacji. Cel: Przejąć władzę, mieć władzę nad innymi. Oznacza: zastraszanie, agresywną presję, uderzanie w bolesne punkty psychiczne wroga. Oceniam siebie na podstawie: Jak bardzo jestem podporządkowany i na ile kontroluję sytuację. Tak naprawdę uważam się za: Niewystarczająco wpływowego, niewystarczająco silnego. Czego starasz się unikać: Zależności, kontroli od innych, nieprzewidywalności życia. Ludzie wybierają mnie: Ponieważ są do tego zmuszeni. Bo kontroluję podział dóbr życiowych i mogę im te świadczenia zapewnić, bo przy mnie mogą czuć się bezpiecznie i pewnie. Potrafię przejąć rolę lidera, zaprowadzić porządek, zmobilizować wszystkich do pracy i poprowadzić zespół do ważnego dla wszystkich celu. Skutki uboczne: Ludzie wokół mnie walczą ze mną, buntują się przeciwko mojej tyranii, czuję się przeciążony tą niemożnością brać pod uwagę wszystkie dane i kontrolować wszystkie istotne parametry, wszystkie działania swoich podwładnych. Panika, jeśli coś pójdzie nie tak, jak się spodziewałem. Samotność, dystans od ludzi, aby nie stać się bezbronnym itp. kontrolowane. Zwiększonykonflikt. Zniszczenie znaczących relacji, poświęcenie ich kontroli, dowód swojej siły i mocy. Z czego nie jesteś w życiu zadowolony: Uzależnienie od okoliczności, innych ludzi, tego, że nie mogę robić wszystkiego, czego chcę o innych: Opierają się moim decyzjom, kwestionują moją opinię, starają się kwestionować mój autorytet, starają się mnie kontrolować. Wpadam w kłopoty, ponieważ: nie da się kontrolować wszystkiego i być najsilniejszym. Życie na pewno przynosi niespodzianki, znajdzie się ktoś silniejszy ode mnie. Nadmierna kontrola. Cel: Kontrolować zachowanie innych i sytuację. Oznacza: Manipulację, grę na słabościach psychologicznych, chęć wciśnięcia życia w przewidywalny scenariusz siebie w oparciu o: Jak dużą kontrolę mam nad innymi i nad sytuacją. Tak naprawdę uważam się za: Słabego, bezradnego. Czego staram się unikać: Utraty kontroli, przywiązania emocjonalnego, niespodzianek, poczucia bezsilności. Ludzie wybierają mnie: Ponieważ ja potrafi kalkulować rozwój wydarzeń i kontrolować proces osiągania rezultatów. Jestem dobrym przywódcą, potrafię zmusić wszystkich do pracy bez stosowania bezpośredniej przemocy. Skutki uboczne: Ludzie wokół mnie nie ufają mi i są oburzeni, że zostali wykorzystani. Samotność, dystans do ludzi, aby nie dać się kontrolować itp. wrażliwy. Ciągłe napięcie: odgrywanie ról, analizowanie innych osób w celu wywołania pożądanej reakcji, obliczanie opcji, tłumienie swoich uczuć, aby nie wpaść pod wpływ innych i nie stracić kontroli nad sytuacją. Z czego jestem w życiu niezadowolony: Fakt że nie można po prostu być sobą, odpocząć i dobrze się bawić. Mój własny brak wolności. Czego nie lubię u innych: Emocjonalność, nieprzewidywalność, próby kontrolowania mnie. Wpadam w kłopoty, ponieważ: Nie da się mieć wszystkiego pod kontrolą, życie jest pełne niespodzianek. Wszystko tajemnicze staje się jasne, są tacy, którzy rozwiązują moje plany i demaskują moje manipulacje. Protest. Cel: Wolność, niezależność od władzy innych i od okoliczności. Znaczy: Walka z niesprawiedliwością, udowodnienie, że nikt nie może mnie kontrolować, negatywizm. zrób odwrotnie), „nie zmusisz mnie” – zwykle mówię wyzywającym lub oburzonym tonem. Oceniam siebie na podstawie: Na ile jestem niezależny, udało mi się udowodnić innym, że nie mogą mnie kontrolować tak naprawdę uważam się za: Słabą i zależną. Czego staram się unikać: Obowiązków, ograniczeń, zależności. Ludzie wybierają mnie: Ponieważ wydaję się silna i zdolna do obrony swoich praw, a także sprawiedliwych. Skutki uboczne: Samotność, dystans do ludzi żeby się nie narazić itp. kontrolowane. Odmowa zobowiązań (bo ograniczają moją wolność), nieumiejętność współpracy, pracy w zespole, założenia rodziny. Ludzie wokół mnie są rozczarowani, bo jestem tylko oburzony, ale tak naprawdę nie jestem w stanie poprawić sytuacji. Czego nie lubię w innych: Chęć zniewolenia innych wśród najbardziej agresywnej części ludzi i niewolnicze pragnienie. być im posłusznym wśród innych. Z czego nie jestem zadowolony w życiu: Niesprawiedliwość społeczeństwa, życia. Bo nie mogę robić wszystkiego, co chcę. Brak wolności Wpadam w kłopoty, ponieważ: Życie w społeczeństwie wiąże się ze współzależnością. Cel: Nie doświadczać napięcia, stresu, bezpieczeństwa. Oznacza: demonstrację bezsilności, niekompetencji, choroby, sabotażu udało mi się zredukować koszty, siłę i zasoby, aby osiągnąć rezultaty, jak mało wysiłku wkładam. Tak naprawdę uważam się za: Niezbyt silnego, zdolnego i skutecznego. Czego starasz się unikać: Napięcie, niepokój, konflikt, presja, obowiązki. Ludzie wybierz mnie: Ponieważ jestem, niczego od nich nie wymagam, jestem dobroduszny i beztroski. Skutki uboczne: Ludzie wokół mnie często się denerwują, ponieważ nie spełniam ich żądań i nie przyjmuję zobowiązań. Trudno mi osiągać swoje cele z powodu lenistwa. Trudno wiedzieć, czego naprawdę chcę. Wstydzę się rozwiązywania konfliktów +79045022750