„Musisz przebaczyć swoim rodzicom” to powszechny frazes stosowany w przypadku osób, które doświadczyły nieznośnego zachowania lub destrukcyjnych komunikatów swoich rodziców. Czym są destrukcyjne komunikaty? Na przykład: * „Nie myśl” (słowa rodziców mogą brzmieć tak: „Gdzie próbujesz uczyć swoich rodziców?”, „Nie bądź mądry”, „Myślenie nie jest twoją rzeczą” ”, „Nic nie rozumiesz”), * „Poczuj się komfortowo” (rodzice z niskiego poziomu energii mogli powiedzieć: „Jesteś najstarszy”, „Przynajmniej mnie nie zniszcz”, „Jeśli ty…, przyjmij moje dobre nastawienie”), * „Nie czuj” (rodzice nie rozumieją, jak postępować z dzieckiem, gdy jest niewytłumaczalne, gwałtowne, histeryczne, smutne - osoba z własnymi emocjami: wtedy dorośli powiedz „Chłopaki nie płaczą”, „Bądź cierpliwy!”, „Twoje emocje są zbyt jasne!”, „Nie masz prawa okazywać niezadowolenia”, „Ja lepiej wiem, co teraz czujesz / czego chcesz” itp. ), * „Nie dorastaj” (oparta na niezrozumieniu, jak żyć poza rodzicielstwem: „Dopóki jesteś mały, czuję się dobrze / czuję się młodo”), do nastolatka: „Byłeś dobrym dzieckiem, dlaczego teraz się tak zachowujesz?”, „Ale było ci tak wygodnie jako mała dziewczynka”)… Negatywne konsekwencje tych komunikatów zwykle pozostają do dorosłości i najczęściej nawet nie są uświadamiane , ale pozostawiają potężny nieświadomy ślad i niewidzialnie kontroluje życie. A co zyskujemy, gdy zmuszamy się do przebaczenia naszym rodzicom? Wezwanie do emocjonalnego przebaczenia jest równoznaczne z zaleceniem, aby zostawić w spokoju tę część siebie, która została urażona, a nadal cierpi. To tak zwane wewnętrzne dziecko, które nie może teraz pozwolić dorosłemu być, chcieć, odczuwać przyjemności z życia, radości, szczęścia i przejść do kolejnego etapu dorastania; wyrażać siebie, podążać za swoimi pragnieniami, a nie robić w nieskończoność tylko to, co konieczne lub sprawiać przyjemność naszym rodzicom, bliskim współpracownikom i przyjaciołom... W dorosłym życiu może to prowadzić do tego, że nie rozumiemy, czego chcemy lub życie wydaje nam się puste i pozbawione sensu Okazuje się, że przebaczenie może być równoznaczne z powstrzymywaniem emocji, zdrady i zwątpienia we własne uczucia, wspomnienia. Nie musisz przebaczać rodzicom! Masz prawo racjonalnie zrozumieć swoich rodziców, znaleźć wyjaśnienie ich zachowania i jeśli to możliwe, przebaczyć im. Jednocześnie rodzice są przez nas kochani, ale ludźmi niedoskonałymi. Do nich należy odpowiedzialność za to, co czuli i jak to wyrażali. Życie tą świadomością jest ściśle powiązane z jakością naszego życia. A na terapię u mnie możesz zapisać się telefonicznie +7 905 675 6637 oraz w komunikatorach.