Od autorki: Pisanie o seksie jest trudne, a jeszcze trudniej o nim rozmawiać. Kiedy sam podjąłem ten temat na reportaż, żałowałem tego tysiąc razy. Trudno było znaleźć odpowiednie słowa, aby wypowiedzieć się przed tak dużą publicznością. SEKS. POSIADAJ I CIESZ SIĘ! Zatem test na szczęście małżeńskie jest dość krótki i prosty: odejmij liczbę kłótni od liczby stosunków seksualnych. Jeśli różnica jest dodatnia, jesteś szczęśliwy w swoim małżeństwie. Dobra, wartościowa rozmowa o życiu nigdy nie nastąpi jeśli pominiesz temat rodziny i relacji seksualnych. Dlatego zapraszam Was dzisiaj, drodzy uczestnicy tej wysokiej jakości konferencji, abyście „o tym” porozmawiali poważnie, głęboko filozoficznie, egzystencjalnie i skierowali swoją twórczą energię seksualną na uświadomienie sobie odpowiedzialności za swój wkład w relację z drugim człowiekiem, za swoje myśli, pragnienia, uczucia i zachowania. Słowo egzystencjalizm tłumaczy się jako powstawanie, powstawanie. Filozofia egzystencjalna i terapia postrzegają człowieka nie jako zamrożonego, ale jako stale zmieniającego się i wyłaniającego. W każdej minucie człowiek może wybrać, czy chce być seksowny, mądry, emocjonalny, odważny, piękny i zdrowy, czy odwrotnie. Rodzina to związek mężczyzny i kobiety, którzy oficjalnie sformalizowali swój związek, zjednoczeni w celu nawiązania i dalszego rozwoju zdrowych relacji seksualnych, intymności emocjonalnej i duchowej, powiązań społecznych, wymiany wiedzy i umiejętności, komfortu fizycznego, osiągania celów materialnych dobre samopoczucie I NARODZINY DZIECI, naturalny i cudowny produkt rodziny, dar dla świata. Jeśli w rodzinie nie ma stosunków seksualnych przez dłużej niż jeden lub dwa miesiące bez uzasadnionego powodu, wówczas rodzina przestaje istnieć jako związek i zamienia się w bycie sąsiedzkim. Seks jest formą miłości, relacją, w której ludzie wchodzą w bliski kontakt emocjonalny, fizyczny, społeczny i duchowy, podczas którego następuje wymiana energii. Ostatecznym celem i znaczeniem tego aktu twórczego jest prokreacja – stworzenie głównego cudu na Ziemi – człowieka. Celem pośrednim jest uzyskanie przyjemności fizycznej. Seks to szerokie pojęcie. Obejmuje uczucia, spojrzenia, dotyk, słowa i znaczenia. Czy można powiedzieć, że ludzie uprawiają seks, jeśli patrzą na siebie i odczuwają intensywne podniecenie emocjonalne i fizyczne? Tak. Czy możemy powiedzieć, że ludzie uprawiają seks, jeśli tańczą i czują wzajemne przyciąganie? Tak. Wszystko, co robimy z radością i przyjemnością, można nazwać seksem i miłością, nic więc dziwnego, że ludzie mają na myśli to samo, mówiąc „uprawianie seksu” i „uprawianie miłości”. Cztery wymiary, w których człowiek istnieje jednocześnie, można przedstawić jako cztery połączone naczynia wypełnione energią życiową lub energią miłości. Jest rozdzielany pomiędzy statki zgodnie z potrzebami i pragnieniami danej osoby. To człowiek wybiera, gdzie, kiedy i w jaki sposób zostanie skierowana jego energia. Aby energia została skierowana pod właściwy adres, konieczne jest jasne i jasne zrozumienie i świadomość swoich prawdziwych pragnień, a nie fałszywych. Energia seksualna jest częścią energii miłości; osoba kieruje ją do obiektu swojego podniecenia seksualnego. I właśnie tu wiele osób doświadcza, jak mówią, awarii programu odpowiedzialnego za rozpoznawanie swoich uczuć; jednym z objawów uzależnienia jest niewiedza, brak wiedzy o swoich uczuciach i pragnieniach. Osoba nie zawsze może poprawnie rozpoznać w sobie podniecenie seksualne, chociaż wydawałoby się to łatwiejsze. Jest to najczęściej charakterystyczne dla kobiet, które mylą podniecenie seksualne na przykład ze strachem lub uczuciem głodu, albo ze wstydem, urazą, zazdrością, niepohamowanym zainteresowaniem nauką, jakimś biznesem, osobą itp. Mężczyznom łatwiej jest dostrzec swoje podniecenie seksualne; organizm tak wyraźnie pokazuje, czego chce, że nie sposób zignorować tego sygnału. Jeśli to właśnie miał na myśli Freud, mówiąc o zazdrościkobiet do męskiego penisa, trudno się z nim nie zgodzić. Chociaż mężczyźni często mylą swoje podniecenie z innymi uczuciami i nie zwracają uwagi na sygnały swojego ciała. Kiedy pojawia się takie zamieszanie w uczuciach, osoba kieruje energię na niewłaściwy obiekt, nie osiąga satysfakcji i doznaje rozczarowania. Jeśli człowiek jest młody, pełen energii, ale nie ma aktualnie partnera, może świadomie skierować swoją energię seksualną na zaspokojenie innych potrzeb. Brak intymnych relacji nie jest śmiertelny. Zarówno kobieta, jak i mężczyzna mogą żyć bez seksu i całkiem pomyślnie, jeśli mają pełny kontakt ze swoimi prawdziwymi uczuciami i pragnieniami. Ale jeśli tak się nie stanie w związku mężczyzny i kobiety, w związku pojawia się niezgoda, albo zamieniają się w powolne, albo przybierają formę otwartego konfliktu, co pomaga, ale nie na długo, ponieważ prawdziwe uczucia i pragnienia są trudne do rozpoznania bez profesjonalnej pomocy psychologicznej. Słyszałam takie stwierdzenia: „ta woda to orgazm dla żołądka”, „ta muzyka to orgazm dla duszy” itp. Osoba, która doświadcza orgazmu w życiu, koniecznie doświadcza go w relacjach seksualnych. Nie może być inaczej. Dlatego każdej kobiecie, która narzeka na brak orgazmu, można powiedzieć: „spróbuj tak ułożyć swoje życie, abyś mogła z niego doświadczyć orgazmu, a wtedy na pewno pojawi się on w seksie”. Powszechnie przyjmuje się, że za orgazm kobiety odpowiedzialny jest mężczyzna. Jest to niebezpieczne błędne przekonanie. Pociąga za sobą wiele konfliktów i stawia człowieka, jak to się mówi, „poniżej cokołu”. To, za co jest odpowiedzialny, to erekcja. Chociaż istnieje również powszechne błędne przekonanie, że za erekcję mężczyzny odpowiedzialna jest kobieta. Prowadzi to również do niskiej samooceny u kobiet. Dokładają wszelkich starań, aby zapewnić mężczyźnie takie emocje! Zakładały szpilki, zakładały niewygodne, obcisłe spodnie, krótkie i obcisłe spódniczki, malowały oczy i usta tak, żeby było je widać na milę, zapominając o sobie, własnym komforcie i zdrowiu. Brak erekcji jest skutkiem niezdrowego trybu życia. Jaki sens zrzucać winę na mężczyznę za impotencję, gdy ten po prostu potrzebuje pomocy lekarskiej i psychologicznej? W procesie tym biorą udział dwie osoby i obie strony muszą ponosić odpowiedzialność. Obowiązkiem kobiety jest odczuwać i definiować swoje prawdziwe pragnienia wobec mężczyzny oraz wyrażać te pragnienia. Kiedy mężczyzna zrobi coś dla kobiety, staje się ona dla niego cenna i na pewno wywoła podekscytowanie. Kiedy kobieta mówi mężczyźnie o swoich pragnieniach wobec niego, żąda ich spełnienia i dostaje to, czego chce, jest świadoma swojej seksualności i chce podziękować mężczyźnie za jego działania. Intymność i orgazm są darem kobiety dla mężczyzny za słyszenie i dla siebie za to, że potrafi mówić tak, aby on słyszał. Więc szczęście osiadło w domu. Powszechnie przyjmuje się, że dorośli wiedzą wszystko lub prawie wszystko o seksie. Niestety, tak nie jest. I życie to potwierdza. W relacjach seksualnych, jak w każdym innym, na przykład w życiu codziennym czy w pracy obowiązują zasady, których przestrzeganie prowadzi do sukcesu. Ale nie są one badane specjalnie; uważa się, że nie wymaga to dużej inteligencji. W rzeczywistości, jak każdy inny, kontakt seksualny ma swoje etapy i niezbędne warunki prowadzące do wysokiej jakości relacji intymnych. Dam ci przykład. Dziewczyna robi wszystko, czego chce od niej młody mężczyzna: na pierwszej randce przychodzi do jego domu, daje mu wszystko, o co prosi, a nawet gotuje jego ulubione danie. Wie na pewno, że dobrze się z nią bawił. Trwa to kilka miesięcy. Wszystko wydaje się być w porządku, ale coś jest nie tak. Źle wygląda, jest bardzo smutna i w końcu zwraca się o pomoc do psychologa. Okazuje się, że nie było między nimi nic poza seksem. Faza zalotów była całkowicie nieobecna, nie poznali się, nie poznali się właściwie. W rezultacie pasja uniemożliwiła nam rozeznanie osoby, poznanie jej uczuć, zainteresowań, talentów i paryzrywa, nie osiągając nigdy intymności duchowej, bez czego kontakt mężczyzny i kobiety zostaje zerwany, nie jest pełny, nie jest wysokiej jakości. Czasami siła wzajemnego przyciągania jest tak silna, że ​​pomimo szybkości, z jaką para nawiązała relację seksualną, pozostają ze sobą na długo, a czasem na całe życie. Można się z nimi cieszyć, ale można też im współczuć, gdyż konflikty zaczynają się już na samym początku życia małżeńskiego i mogą nigdy się nie zakończyć. Młody mężczyzna z naszej historii nie zasłużył na taki prezent, nie miał czasu, aby docenić dziewczynę, lub, ściślej, dziewczyna nie miała czasu, aby stać się tak cenną dla siebie i mężczyzny, że chciał dowiedzieć się więcej o niej. Pragnienie seksu z kobietą staje się dla mężczyzny zachętą do zaspokojenia jej pragnień. Mężczyzna chce być u stóp kobiety. Ale nie każda kobieta jest na to gotowa i ona sama staje się niewolnicą jego pragnień, ofiarą, a mężczyzna nieuchronnie staje się tyranem. Wchodzą w relację „ofiara-tyran”. Jest to z pewnością zależna, nieautentyczna relacja, na którą cierpią oboje. Ofiara jest nadmiernie opiekuńcza, kłania się, sprawia przyjemność, pochyla się i pozwala wytrzeć sobie stopy. Tyran czuje zawstydzenie, strach, irytację, pogardę, wstręt i konkluduje: „No, jak można być tak głupim?! Ona na mnie nie zasługuje” i w końcu ucieka przed swoją ofiarą. Podział ludzi na ofiary i tyranów jest bardzo arbitralny. W rzeczywistości każdy człowiek jest zarówno ofiarą, jak i tyranem. Nikt nie zmuszał tej dziewczyny do wejścia na siłę w intymny związek ot tak na miejscu, nie dowiadując się niczego o tej osobie, nikt nie zmuszał młodego mężczyzny do zaciągnięcia pierwszej napotkanej dziewczyny do swojego łóżka. Na pierwszy rzut oka może się wydawać, że mężczyzna w tych związkach otrzymuje więcej niż kobieta: seks tyle, ile chcesz i żadnych wzajemnych zobowiązań. Tak naprawdę mężczyzna traci szansę na podbój kobiety, osiąganie wysokich wyników w życiu i bycie zwycięzcą nie tylko w łóżku. A najważniejsze jest, aby mieć z nią nie tylko kontakt fizyczny, ale prawdziwą intymność duchową, kiedy mężczyzna jednocześnie potrzebuje i powinien mieć kobietę, bo włożył w nią tyle emocji, wysiłku, czasu, pieniędzy, że stała się najcenniejsza, kochanie, dla niego jedyna. Jeśli mówimy, że w zwykłym życiu potrzebujemy szczerości i otwartości, to w seksie jest to po prostu konieczne. Kobiety często skarżą się na uczucie, że ktoś je obserwuje podczas seksu. Tym kimś jest on sam. Zamiast odpocząć i dobrze się bawić, boją się, że stanie się coś złego. Strach sprawia, że ​​niejako „wychodzą” z własnego ciała, a nie są tu i teraz w swoim ciele, powiedziałbym, że dezerterują, zdradzają siebie i człowieka wymyślonym przez siebie strachem. I jakie to nudne! Przecież o wiele przyjemniej jest bezpośrednio uczestniczyć w wydarzeniach, które są tak interesujące pod każdym względem. Zwykle dzieje się tak z kobietami, które chcą wszystko kontrolować. Można je rozumieć: strach przed bólem, chorobami ginekologicznymi, mężczyznami, ciążą itp. Ale czy warto pozbawiać się przyjemności intymności z ukochanym mężczyzną w naszych czasach, gdy pojawia się mnóstwo zaleceń lekarskich i psychologicznych, jak o siebie dbać? Przyczyną takiego zachowania mogą być postawy rodzicielskie, traumy z dzieciństwa, które pozostawiły strach w duszy dziecka. Oceńcie sami, jeśli babcia splunie, gdy zobaczy pocałunek na ekranie telewizora, to jak dzieci zareagują na pocałunki. A co jeśli matka zamknie chłopcu oczy, gdy na ekranie pojawią się sceny seksu? Teraz chodzi do seksuologów, psychologów i rozwiązuje swoje problemy seksualne, zamiast po prostu umawiać się z dziewczyną. W ten sposób manipuluje sobą i innymi. Mężczyźni również dobrze radzą sobie ze strachem podczas seksu, a ich zachowanie często przeraża kobiety, a w niektórych przypadkach nawet staje się niebezpieczne. Pamiętaj tylko o zachowaniu maniaków seksualnych. Całą swoją energię kierują w stronę zniszczenia i zniszczenia. Możliwość wystąpienia takich zaburzeń i chorób leży w nieautentyczności, nieautentycznościsposób ich istnienia. Groza kobiety, prawda i szczerość zmuszają je do takiego zachowania. Podam też przykład z życia jednej młodej kobiety. Wieczorem kłóci się z mężem i zostawia go spać w innym pokoju. Mąż twierdzi, że żona celowo się z nim kłóci, żeby nie uprawiać seksu, ona się z tym nie zgadza i twierdzi, że naprawdę ją obraził. Również wydało mi się, że jej argumenty były nieprzekonujące. I do czego w końcu doszliśmy? Po prostu bała się odmówić mężowi seksu i naprawdę chciała przeczytać swoją ulubioną książkę. Jej prawdziwym pragnieniem było po prostu pobyć sama i poczytać, ale nie miała odwagi powiedzieć o tym mężowi. Okazuje się, że aby robić to, co chcesz, musisz zorganizować kłótnię i obrazić się. Taki złożony łańcuch manipulacji sobą i mężem, aby osiągnąć swoje pragnienia. Cały labirynt składa się z kłamstw i fałszu. Wszystko to zatruwa relacje, czyni je nieszczerymi, nieautentycznymi. Miłość umiera, mówiąc poetycko. W jednej z piosenek pojawiają się następujące słowa: „Nie tylko ty mnie obrażasz. Teraz ranisz miłość. Zastąpiłbym słowo „obrażać” słowem „zabić”. To byłoby słuszne. A wszystko po to, żeby przeczytać książkę? Czy nie byłoby łatwiej powiedzieć, że chcesz pobyć sama i poczytać książkę, nie obawiając się, że Twoje pragnienia mogą nie spodobać się Twojemu mężowi? Jeśli pragnienie jest prawdziwe, nie będzie w stanie zrujnować waszego związku, a jedynie uczyni go zdrowszym, ponieważ szanujecie siebie i uczycie mężczyznę, aby zwracał uwagę nie tylko na swoje pragnienia, ale także na wasze, ponieważ pragnienia seksualne nie zawsze się pokrywają. Podaję tutaj przykład, kiedy kobieta nie pragnie intymności, ale zdarza się i to dość często, że mężczyzna nie chce tak dużo i tak często, jak chciałaby kobieta. Nie rozumie, dlaczego mąż ją zdradził. Przecież miał już wszystkiego dość – mówi mi, sugerując jej aktywność seksualną. To właśnie go odepchnęło. Gdyby pragnienia seksualne tej kobiety były szczere, mężczyzna nigdy by jej nie zdradził. Poczuł fałsz i uciekł od tego fałszu. Mamy tu do czynienia z uzależnieniem od seksu, a nie z prawdziwymi pragnieniami seksualnymi. Strach o swój wygląd i odrzucenie swojego ciała są zawsze przyczyną dysharmonii w relacjach ze sobą i z innymi ludźmi, zarówno w seksie, jak i w życiu codziennym. Niektórzy uważają się za zbyt szczupłych, inni za grubych, mężczyźni martwią się wielkością swojego penisa, a kobiety wielkością piersi, osoby wysokie cierpią z powodu rzekomo nadmiernego wzrostu, osoby niskie ze swojej krótkości itp. Przyczyną takiego zachowania są kary fizyczne stosowane w dzieciństwie, krytyka i ocena rodziców, rówieśników, wychowawców i nauczycieli. Dziecko konkluduje: jeśli moje ciało jest bite i wyśmiewane, to znaczy, że jest brzydkie i nie można go podziwiać, a tym bardziej kochać. Strach, wstyd, poczucie winy i uraza stają się wiernymi towarzyszami tych dzieci i przechodzą wraz z nimi z dzieciństwa w dorosłość. A potem jest tylko odrzucenie Twojego ciała i Twoich pragnień, problemów seksualnych, emocjonalnych i społecznych. Jest tylko jedno wyjście – zaakceptować swoje ciało takim, jakim je stworzyła natura. Jak? Traktuj go spokojnie i spokojnie, bez wojen, jak przyjaciela, z którym będziesz żyć razem przez resztę życia. Ciało odwdzięczy się, jeśli powiesz sobie, że dobrze jest też spojrzeć na siebie w lustrze i zobaczyć w nim swoje piękne ciało, a nie potwora z kłami. Ciało ludzkie nie może być brzydkie, jest nienaturalne w swojej naturze. Gdy tylko nastąpi moment spotkania, kontaktu z Twoim ciałem, zaczną się niesamowite przemiany, stanie się ono, że tak powiem, „posłuszne”. Ciało zareaguje na zdrowe leczenie wyzdrowieniem, stanie się ładniejsze dzięki Twoim czułym dotykom, zdrowemu jedzeniu, ruchom i oddechowi. Wyobraź sobie przez chwilę, że Twoje ciało jest Twoim najbliższym i najbardziej niezawodnym przyjacielem, który zawsze jest przy Tobie. Jeśli będziesz go ciągle gwałcił, wzbudzał strach, krytykował, zareaguje chorobą, ale jeśli zaakceptujesz swoje ciało i uczucia, które pojawiają się w twojej duszy, wówczas wszystkie twoje wysiłki w kwestiach stosunków seksualnych, utraty wagi, przybrania na wadze,powrót do zdrowia i nabycie nowych umiejętności zostanie nagrodzony sukcesem. Zatem ciało ludzkie, bez względu na to, jak wygląda, jest rzeczywistością, którą należy zaakceptować. Rodzą się w nim różne uczucia, nie zawsze przyjemne, to też jest rzeczywistość. A człowiek wybiera: zaakceptować, uświadomić sobie tę rzeczywistość, powiedzieć sobie prawdę lub żyć w iluzjach i cierpieć. W stosunkach seksualnych mężczyzny i kobiety wyróżnia się zachowania rodzicielskie, dziecinne, bierno-uległe i agresywne. Prawie całkowicie pokrywa się to z ich zachowaniem w życiu. Podobnie jak w życiu, tak i w seksie zachowanie może być autentyczne i fałszywe, fałszywe. O wiele łatwiej jest to rozpoznać w seksie niż w życiu, bo ciało nie kłamie i nie pozwala oszukać. Jeśli bawisz się w seks, to także w życiu. Zachowanie rodziców ma swoje zalety i wady. Dobrze jest, gdy się tobą opiekują, bawią, uczą, ale źle, gdy troska zamienia się w kontrolę i karę. Strach wzmacnia zachowania rodzicielskie i zamienia je w fałszywe, zależne zachowania. Boją się utraty autorytetu, kontroli, władzy, szukają partnerów o dziecinnych, zależnych zachowaniach, czasem młodszych od siebie wiekiem i znajdują ich. Przeciwieństwa naprawdę się przyciągają. Ich relacje w życiu codziennym przypominają relacje rodzica i dziecka. Wiadomo, że prędzej czy później znudzi im się takie zachowanie, bo partnerka zachowująca się rodzicielsko w seksie nie jest na co dzień tatą ani mamą i nie powinna brać odpowiedzialności za drugą osobę. A partner zachowujący się dziecinnie w seksie na co dzień nie jest córką ani synem i musi zrozumieć, że nikt nie będzie mu współczuł, nie rozumiał ani nie dokonywał wyboru. Przykładem takich relacji mogą być nasze gwiazdy popu i ich młodzi partnerzy. Chłopcy i dziewczęta wyrastają na mężczyzn i kobiety, mają swoje zdanie, potrafią uczyć i dbać o siebie. Ale jeśli partner-gwiazda nie jest gotowy przyjąć opieki od swojego towarzysza, para zrywa. Agresywne zachowanie wprawia wszystko w ruch, łącznie z partnerem. Osoba agresywna potrzebuje kogoś, kogo zawsze może popchnąć. To bez wątpienia zaleta. Ziarno piasku po prostu leży w muszli i pozwala zachodzącym tam procesom je zmienić, w wyniku czego powstaje perła. Agresywnym partnerem jest woda, a bierno-uległym szczęśliwie staje się ziarnkiem piasku i muszlą. Ale agresywne zachowanie czasami powoduje zerwanie związku, ponieważ agresywny partner ze względu na swoją słabość i brak cierpliwości może powodować ból fizyczny i psychiczny. Silna, agresywna kobieta biznesu nigdy nie dogada się z tym samym mężczyzną i często słyszę od nich, że chcą dokładnie tego samego co oni. Wpadają więc w pułapkę swoich nieprawdziwych pragnień. Jeśli możesz zrobić wszystko sam, to po co ci mężczyzna, i to nawet ten sam? Może wcale nie potrzebujesz męża? Jej idealnym partnerem jest mężczyzna pasywno-uległy. „Ugh, nie chcę pasywno-uległego masochisty” – odpowiada. Pasywna uległość nie oznacza, że ​​jest masochistą i nie oznacza, że ​​niczego w życiu nie osiągnął. Po prostu jego zachowanie w życiu jest bierne - podporządkowane. On, wycofując się, wygrywa. Czasami taktyka odwrotu może być bardzo skuteczna w życiu i znamy wiele takich przykładów: „Spalona Moskwa została oddana Francuzom”. Ale jeśli będziesz się cały czas wycofywać, na pewno przegrasz. To powtarzające się zachowanie nie przyniesie sukcesu, ponieważ stało się zależne, nieautentyczne. Zasobem biernego partnera jest agresywne zachowanie; tam ma on magazyn niewykorzystanej energii, którą można czerpać w nieskończoność. W związku z tym zasobem agresywnego partnera jest pokora i posłuszeństwo. Takie zachowanie agresywnego partnera zawsze będzie korzystne, jeśli będzie adekwatne do sytuacji. Zachowanie dzieci jest naiwne, otwarte i szczere. W seksie zawsze jest dobrze. Osoby o takim zachowaniu można porównać do pogody, która ciągle się zmienia. I tak jak w przyrodzie nie ma złej pogody, tak nie ma wad w zachowaniu dzieci. Zachowują się nieprzewidywalnie i dlatego są piękne, ale nieprzewidywalność czasem przeraża, zwodzi,irytujące, jeśli staje się ciągłe. Okazuje się, że są niezmiennie w swojej niestałości, sami męczą się tym zachowaniem i męczą innych. Dla nich zachowanie zasobów może być zachowaniem rodzicielskim, rozsądnym, dorosłym. Jeśli kobieta-córka i mężczyzna-syn będą zachowywać się stosownie do swojego wieku, ich zachowanie odniesie sukces. A w przypadku partnerów o zachowaniach rodzicielskich czasami warto być dziećmi, zachowywać się bezpośrednio, czasami płakać i nie zaszkodzi być kapryśnym. To właśnie w zachowaniu dzieci kryją się ich zasoby twórcze, choć przydatne są także zachowania agresywne i bierne. Kiedy w życiu codziennym i w pracy powtarzają się zachowania dziecinne, bierno-uległe, agresywne i rodzicielskie, stają się one zależne i powodują cierpienie. Istnieje rozbieżność lub tak zwana niezgodność między tym, jak dana osoba wygląda, co mówi, jak się zachowuje i jak się czuje. Życie stawia człowieka przed ciągłymi wyzwaniami, a podejście do ich rozwiązywania wymaga kreatywności i nowego zachowania. Ze wszystkich powyższych typów zachowań nie ma ani najlepszego, ani najgorszego, każde zachowanie jest skuteczne, jeśli jest autentyczne i odpowiednie do sytuacji. Mówiąc językiem filozofii, gdy forma odpowiada treści, wówczas w duszy człowieka, a co za tym idzie, w stosunkach seksualnych, w życiu codziennym i w pracy zachodzi harmonia. Oferuję teraz kreatywną reprezentację interakcji idealnych par. Kobieta-matka zwraca się do swojej młodej przyjaciółki: Nie wierzę własnym oczom: naprawdę przyszedłeś? Mój Boże! Moja strata, zostałeś odnaleziony, przyjdź szybko do swojego drogiego domu, moja droga, poznaj nowych przyjaciół, usiądź, zostań trochę z nami, powiedz mi, gdzie byłeś, co widziałeś i kogo kochałeś, odpowiada mężczyzna-syn : Nawet nie wiedziałem, że miłość może być okrutna, a serce tak samotne, nie wiedziałem, nie wiedziałem. Ale mimo to życzę ci szczęścia. Nie ma potrzeby, żebyśmy się ponownie spotykali, powiedziałem wszystko, powiedziałem wszystko. Agresywny mężczyzna: W jaki dzień tygodnia, o której godzinie ostrożnie do mnie wyjdziesz?.. Kiedy wezmę Cię na ręce w miejsce, gdzie nie da się go znaleźć?.. Ukradnę, jeśli kradzież ma być podoba ci się, - Czy zmarnowałem tyle energii na próżno? Zgódź się przynajmniej na niebo w chacie, Jeśli ktoś zajął wieżę z pałacem! Biernie podporządkowana kobieta zgadza się: Jaka jest dla nas dzisiaj prognoza, kochanie, Z czym się obudziłaś, znowu nie nastrojona. Powiedz mi tylko, Panie, zmiłuj się, jaki kaprys masz na myśli. Najważniejsza jest pogoda w domu, a wszystko inne to marność. Jesteśmy ja i ty, a wszystko oprócz tego, że można łatwo załatwić za pomocą parasolki. Mężczyzna-ojciec zwraca się do mnie: Twoje oczy wybaczają moje grzechy i błędy, A bez tego uśmiechu po prostu nie mogę żyć. Mimo, że już dawno nie jestem dzieckiem, zima już tuż za progiem, Ale w moim wędrującym życiu na świecie jest kotek. Kobieta-córka odpowiada: Uczyniłeś mnie swoją dziewczynąimię, A potem przytul, a potem oszukaj. A zegar się śmieje, tik-tak, nie żałuj niczego i nie kochaj za nic. Agresywna kobieta pyta ukochanego: Proszę, po prostu żyj, Widzisz, żyję dla Ciebie. Mojej ogromnej miłości wystarczy za nas dwoje. Chcesz wypłynąć w morze z żaglami? Chcesz trochę nowej muzyki? Chcesz, żebym zabił sąsiadów? Co ci przeszkadzają w spaniu? Biernie podporządkowany człowiek odpowiada: Gdyby nie ty, I nie byłbym sobą, Więc żyłbym, kochając twojego ducha, Kochamy cię przez twojego ducha. Gdyby nie Ty, wiem, że nie mogłabym się doczekać, rozwikłałabym tajemnicę istnienia, Tylko po to, żeby Cię stworzyć I widzieć tylko Ciebie... Nie chcę ludzi dzielić na typy, jakbym stawiała ich w klatce. Nie, nie musisz tworzyć dla siebie granic. Ale profil osobowości nie może być rzymsko-grecki, jest albo rzymski, albo grecki. Mimo to liść dębu można odróżnić od liścia klonu, mimo że nie ma ani jednego liścia dębu podobnego do innego liścia dębu, zawsze różnią się one i każdy liść jest wyjątkowy sam w sobie. Podobnie jest z ludźmi. Pomimo tego, że każdy z nas jest wyjątkowy, jesteśmy podobni pod względem zachowania, cech charakteru, a nawet wyglądu. Kiedy dowiesz się więcej o sobie, możesz wybrać nowe zachowanie. Na przykład partner-rodzic może stać się bardziej sztywny i zmienić swoje zachowanie na bardziej agresywne, co pomoże partnerowi o dziecinnym zachowaniu szybko dojrzeć i stać się bardziej niezależnym. A jego najważniejszym zasobem jest dziecinne, szczere, otwarte zachowanie. Jeśli kobieta-córka lub mężczyzna-syn wykaże się większą cierpliwością w osiąganiu celów, bierze odpowiedzialność za swoje życie, płacze i jest mniej kapryśna, to sukces w życiu jest im gwarantowany. To jest pierwszy. Drugi. Jeśli związek z mężczyzną nie układa się, może dzieje się tak dlatego, że jesteście do siebie bardzo podobni? Mężczyzna i kobieta zachowujący się dziecinnie nigdy nie będą mieli harmonii w seksie. To samo można powiedzieć o innych wzorcach zachowań. A wtedy już na samym początku znajomości zamiast płakać i obwiniać siebie i drugą osobę za to, że w związku nie układa się dobrze, sugeruję poznać innego mężczyznę, inną kobietę, bez marnowania miesięcy, a czasem i lat na próżno . Ciało nie kłamie i nie pozwala oszukiwać, dlatego stosunki seksualne są najlepszym sprawdzianem szczęścia małżeńskiego i najlepszą wskazówką na przyszłość. Nie wierz powiedzeniu: „jeśli to wytrzymasz, zakochasz się”. Szczęście nie przyjdzie samo; musisz pracować nad relacjami. Zwróć uwagę na swoje zachowania seksualne i uczucia. Zachowujesz się w ten sam sposób w życiu i czujesz to samo w stosunku do tej osoby. W końcu nawet pocałunek może wiele powiedzieć. Jeśli myślisz tylko o przyjemnościach i zapominasz o partnerze, to samo dzieje się w życiu. Lub wręcz przeciwnie, myślisz tylko o swoim partnerze i jakoś o sobie, wtedy będziesz miał w życiu ofiarne zachowanie. Kiedy myślisz tylko o tym, jak dawać, szybko pojawia się zmęczenie. Kiedy ktoś myśli o tym, jak wziąć więcej, pojawia się uczucie sytości, jak z przejadania się. Proces „dawania i otrzymywania”, jeśli można to tak nazwać, jest zepsuty. Łatwo to naprawić, wystarczy chcieć. Mężczyzna i kobieta nie różnią się tak bardzo od siebie. Kobiety często pytają mnie, jak się czuje, co myśli, czego chce. Odpowiadam: „Tak samo jak ty”. Powszechnie przyjmuje się, że mężczyzna potrzebuje seksu od kobiety, a kobieta miłości od mężczyzny.!