3. Świadomość i wątpliwości Pomyśl o krzywdzie, jaką dana osoba wyrządza innym, odmawiając pomocy. Nie korzyść, ale szkoda. Oto kilka punktów, które mogą skłonić Cię do rozumowania: 1. Twoje uprzedzone podejście do pomocy z zewnątrz może zostać skopiowane przez inne osoby. Czy przyniesie to korzyści im i całemu społeczeństwu?2. Demonstrując swoją niezależność od innych, dystansujesz się od ludzi i izolujesz od potencjalnych przyjaciół i znajomych.3. Tracisz możliwość poznania wielu ciekawych i przydatnych informacji, które mogą Ci przekazać w procesie udzielania pomocy, a których osobiście trudno byłoby Ci samodzielnie znaleźć (np. jak prawidłowo przykleić tapetę lub jakie przedszkole jest najlepsze w Twoim mieście).4. Nigdy nie zdobędziesz prawdziwych przyjaciół, ponieważ przyjaźń to proces dwukierunkowy. Jeśli nie jesteś gotowy, aby otworzyć się przed przyjacielem, doświadczasz wątpliwości i nieprzyjemnego uczucia w chwilach, gdy musisz poprosić przyjaciela o coś, ale sam z przyjemnością spełniasz jego prośby – jest to proces jednostronny.5 . Pozbawiasz innych radości pomagania, opierasz się temu i odrzucasz dobre intencje. Pokazujesz innym ludziom, że ich pomoc nie jest potrzebna, a oni mogą poważnie rozważyć nieoferowanie jej nikomu innemu.6. Nie będziesz mogła być blisko swojego partnera i dzieci. Aby to zrobić, będziesz musiał ujawnić swoje słabości i przyznać się do potrzeby pomocy. Chyba, że ​​przyjmiesz od nich pomoc jako coś obowiązkowego i oczywistego.7. Jeśli Twoi rodzice są ciężko chorzy lub mają trudności z poruszaniem się po mieszkaniu, ale odmawiają pomocy, czy przekonasz ich, aby się na nią zgodzili? Czy udzielisz pomocy „przymusowo” (kupisz lekarstwa, przyniesiesz jedzenie do domu)? Czy byłoby ci łatwiej, gdyby nie opierali się pomocy i częściowo na tobie polegali? A może chciałeś pomóc osobie, gdy zobaczyłeś, że popełnia błędy i wyrządza sobie krzywdę? Czy byłoby lepiej, gdyby ta osoba wysłuchała Cię uważnie, zamiast od razu odrzucać wszelkie Twoje wysiłki, by mu pomóc? Czy powodujesz niedogodności swoim dzieciom, krewnym, przyjaciołom, współpracownikom lub bliskim, odmawiając im pomocy?8. Czy można rozumieć absolutnie wszystkie nauki i umieć robić absolutnie wszystko? Jeśli nie, to jak będziesz kontaktować się ze specjalistami z innych dziedzin, jeśli nie z prośbami o współpracę (wszak świadczenie usługi za pieniądze to w istocie także pomoc, a nie każdy jest skłonny płacić za pomoc, o ile ma pewność, że mogą wszystko sami naprawić) ?9. Czy ludzkość mogłaby przetrwać i stworzyć cywilizację bez wzajemnej pomocy? 4. Cztery proste zasady proszenia o pomoc1. Jeżeli przeżywasz trudności, zastanów się, kto mógłby Ci pomóc i czy rzeczywiście dasz sobie radę sam w wymaganym czasie.2. Jeśli chcesz pomocy, ale boisz się o tym powiedzieć, pamiętaj, ilu osobom sam pomogłeś i ile ich próśb spełniłeś. Jeśli sprawiało ci przyjemność pomaganie komuś, pamiętaj, że innym też może się to podobać.3. Jeśli nie wiesz, jak zapytać lub co powiedzieć, przygotuj się wcześniej lub nawet zapisz to na papierze lub w notatkach w telefonie.4. Wybierz właściwą osobę. Zacznij od tych, z którymi mieszkasz, lub od dobrych przyjaciół. Zapytaj kogoś z zewnątrz, czy jest Ci łatwiej. Pozwól, aby pomogli Ci ludzie, którzy Cię nie obwiniali i nie sprawili, że poczułeś się osobą o słabej woli. Jest wielu dobrych ludzi, którzy tak jak Ty boją się przyjąć pomoc, ale chętnie pomagają innym.