Jak z zewnątrz wygląda zachowanie osoby z nadwagą? Możemy zauważyć co najmniej trzy elementy jego zachowania. Z jednej strony jest to rozsądny dorosły człowiek, który posiada dość dużą ilość informacji na temat odchudzania. Z drugiej strony może zachowywać się jak dziecko, być kapryśnym, usprawiedliwiającym swoje zachowanie jakimiś zewnętrznymi powodami. A z trzeciej strony on, jako surowy rodzic, karci siebie za awarie, przejadanie się, odstępstwa od prawidłowego odżywiania. W psychologii istnieje taki kierunek jak analiza transakcyjna, według której u każdego człowieka niezmiennie występują trzy stany Ego: RodzicDorosłyDzieckoKażdy stan reprezentuje rolę, jaką dana osoba odgrywa w danym momencie. Każda rola ma swój własny repertuar zachowań. Są to wzorce, normy, przepisy, zakazy i zasady, którymi człowiek powinien (zdaniem Rodzica) kierować się w swoim zachowaniu. Naruszenie tych zasad pociąga za sobą samokarę w postaci poczucia winy. Wewnętrzny Rodzic kopiuje model zachowania prawdziwych rodziców danej osoby lub tych, którzy ją wychowali. Do głównych funkcji Jednostki Dominującej należy kontrola, bezpieczeństwo, szkolenie. Jeśli ktoś mówi: „musi”, „musi”, „obowiązuje” – to przemawia w nim Rodzic. Dziecko. Jest to emocjonalna, intuicyjna, instynktowna reakcja na okoliczności życiowe. Dla Dziecka jest tylko słowo „chcę”, domaga się natychmiastowego zaspokojenia swoich pragnień i potrzeb, a przy tym zawsze okazuje swoje emocje i uczucia. Dorosły kieruje się racjonalną, analityczną zasadą, żyje według zasady „tu”. i teraz". Dorosły bierze odpowiedzialność za wszystko, co mu się przydarza. Mówi: „Mogę to zrobić”, „Powinienem to zrobić”. Tylko będąc w stanie Dorosłym, ludzie mogą komunikować się na równi. Nie ma złych ani dobrych stanów Ego. Problemy pojawiają się, gdy jakiś stan jest dominujący lub ignorowany. Na przykład wiele matek może ignorować swoje Wewnętrzne Dziecko na rzecz prawdziwego dziecka. Te. zaniedbuje własne pragnienia i potrzeby, zaspokajając jedynie interesy swojego dziecka. To negatywnie wpływa zarówno na nią, jak i na jej dziecko. Z powodu nadmiernej opieki jej syn lub córka może być zależny i rozpieszczany. A matka może zrekompensować niezaspokojone potrzeby, m.in. za pomocą jedzenia. Jak słusznie mówią, nie wychowuj dzieci, ucz się, one nadal będą takie jak ty. To Twój stosunek do siebie nauczy Twoje dziecko kochać albo nie pokochać siebie w przyszłości. Jeżeli jednak Wewnętrzne Dziecko przejawi się nadmiernie, taka osoba nie będzie w stanie normalnie przystosować się do otoczenia społecznego, gdyż nie akceptuje żadnych ograniczeń i nie liczy się z interesami innych ludzi. Osoba zdominowana przez Dziecko, w obliczu trudności na drodze do tego, czego pragnie, nie chce ich pokonać, brakuje mu cierpliwości i wytrzymałości. Jeśli taka osoba postanawia schudnąć, to gdy pojawiają się trudności, przestaje podążać w stronę celu, a preferuje to, co można zdobyć łatwo i szybko, np. jedzenie. Kiedy dominuje Wewnętrzny Rodzic, objawia się to restrykcyjnością rodzaj zachowania. Człowiek wpędza się w ścisłe ograniczenia, zbyt skrupulatnie przestrzega norm i zasad i nie pozwala sobie na błędy. Osoba taka nie daje sobie prawa do czerpania przyjemności, nie okazuje swoich emocji, tj. żyje w ciągłym stresie. Z drugiej strony ignorowanie Wewnętrznego Rodzica to brak odpowiedzialności społecznej, a ignorowanie Wewnętrznego Dorosłego prowadzi do nieodpowiedzialności i braku odpowiedniej oceny sytuacji. Kiedy osoba tłumi Dorosłego, następuje „przechylenie” w stronę dominacji Rodzica lub Dziecka. Zatem jeśli zdecydujesz się schudnąć, najskuteczniejsze będzie harmonijne połączenie wszystkich trzech stanów z przewagą Dorosłego. stanowisko: Dziecko będzie odpowiedzialne za tworzenie celów i ich twórcze projektowanie, za pragnienie przyjemności..