Od autora: Mogę udostępnić cały program, jeśli moi koledzy sobie tego życzą. Jest wygodny do stosowania w szkołach, liceach itp. Niewątpliwie zwracanie się w stronę środków powierzchniowo czynnych jest faktem zachowania, które rozwija się pod wpływem dziedzicznych predyspozycji, psychologii nastolatka, jego interakcji z najbliższym otoczeniem w rodzinie, w szkole, a także warunki społeczne, w jakich żyje. Dlatego profilaktyka zachowań uzależniających obejmuje z jednej strony walkę z dystrybutorami substancji psychoaktywnych, z drugiej zaś przeciwdziałanie czynnikom sprzyjającym uzależnieniu i rozwojowi uzależnienia. Profilaktykę jako system najwygodniej stosuje się w placówce edukacyjnej. Aha, podkreślam, że działania profilaktyczne muszą być jasno przemyślane, skuteczność ich stosowania została potwierdzona Doświadczenie korzystania z opracowanego przez nas programu „Jestem wolny” i stosowanego od 10 lat w placówce edukacyjnej ( szkoła średnia, internat) wskazuje na rzetelność zasad, na których się opiera. Program ten został nagrodzony dyplomem zwycięzcy Ogólnorosyjskiej Olimpiady pracy naukowej w dziedzinie profilaktyki narkomanii i przestępczości narkotykowej wśród nastolatków w 2005 roku. Od tego czasu jest corocznie udoskonalany na podstawie analizy wyników diagnostycznych jego skuteczności. W związku z tym uważamy za konieczne podzielenie się naszymi doświadczeniami z kolegami zainteresowanymi tym obszarem Program profilaktyki zachowań uzależniających „Jestem wolny!” uwzględnia wszystkie cechy i nowe osiągnięcia wieku dzieci i młodzieży i opiera się na następujących zasadach: konstruktywny i pozytywny charakter, co nie oznacza zakazu pewnych form zachowań, ale rozwój indywidualnych mechanizmów zapewniających ochrona przed uwikłaniem w uzależnienia; objęcie wszystkimi formami działalności nauczyciela-psychologa (edukacja, diagnoza, korekcja), a także wszystkich uczestników procesu edukacyjnego (nauczyciele, rodzice, sami uczniowie), co pozwala na kompleksowe oddziaływanie w temacie profilaktyki – nastolatek; informacje o substancjach psychoaktywnych przekazywane są: rodzicom – o przyczynach, oznakach zażywania substancji psychoaktywnych i korekcji uzależnień; nauczyciele – o rodzajach, skutkach i oznakach zatrucia środkami powierzchniowo czynnymi; uczniowie - o tym, jakie substancje są środkami powierzchniowo czynnymi, fazami uzależnienia, oznakami uzależnienia, ale w żadnym wypadku - o rodzajach środków powierzchniowo czynnych, a nie o doznaniach, jakie powodują, sposobach ich uzyskania; możliwość porównania przez nastolatka pojęć „ uzależnienia” i „wolności” oraz dokonywania własnego wyboru, bez „ciśnienia”. Głównym celem jest zapobieganie możliwemu wystąpieniu zachowań uzależniających i używania substancji psychoaktywnych. Zbliżamy się do celu wykonując krok po kroku zadania: 1. Wykształcić wyobrażenie o środkach powierzchniowo czynnych jako substancjach ograniczających wolność człowieka;2. Udzielanie informacji o rodzajach, objawach, szkodliwości środków powierzchniowo czynnych itp.;3. Przekazywanie rodzicom informacji o przyczynach zażywania substancji psychoaktywnych przez młodzież, związanych z brakami wychowawczymi, postawą wobec dziecka, przykładem osobistym;4. Naucz nastolatków alternatywnych opcji, którym można przeciwstawić środki powierzchniowo czynne;5. rozwijać u młodzieży umiejętność jasnego formułowania argumentów przeciwko substancjom psychoaktywnym i przeciwstawiania się presji grupy;6. pokazać nastolatkom prawdziwe konsekwencje uzależnienia;7. Zaangażuj nastolatków w pozaszkolną profilaktykę używania substancji psychoaktywnych, w uczestnictwo we wspólnej sprawie. Oczekiwany rezultat: nastolatek uświadamia sobie wady pozycji zależnej oraz zalety wyboru życiowego, jakie zapewnia wolność i niezależność. Specyfika dorastania – pragnienie niezależności i chęć poczucia się panem własnego losu – została w pełni wykorzystana w programie – nastolatek, dyskretnie otrzymując informacje, dokonuje wyboru na rzecz niezależności. To podejście do profilaktyki zachowań uzależniających ma niezaprzeczalne zalety, takie jak praktyczność, możliwość dostosowania do warunków naszych placówek edukacyjnych, biorąc pod uwagę wszystkie możliwości, jakie posiada psycholog!