Nic nie przeraża człowieka bardziej niż nieznane. Zawsze lepiej jest kierować się w stronę wydarzenia, które budzi strach, dlatego przygotowując się do porodu należy przede wszystkim wiedzieć wszystko o jego przebiegu, istocie zachodzących procesów fizjologicznych, a także o tym, na czym polega aktywny udział dziecka w porodzie. z jakich powinna składać się sama kobieta podczas porodu, jakie metody relaksacyjne, jak nauczyć się pokonywać strach. W „szkole macierzyństwa” przygotowującej kobiety ciężarne do porodu wymagania te są uwzględniane w technikach relaksacyjnych i oddechowych, metodach odwracania uwagi od bólu. i przezwyciężenie go, ale strach, niepokój i niepokój odczuwane przez kobietę w tym czasie powodują napięcie mięśni, problemy z oddychaniem, zakłócają naturalny przebieg porodu - wszystko to prowadzi do silnego, rozdzierającego bólu. Dlatego miesiące ciąży najlepiej przeznaczyć nie na bezowocne przeżycia i słuchanie „horrorów” o tym, jak cierpieli najbliżsi i przyjaciele, ale na specjalne kursy dla kobiet w ciąży na temat porodu przygotowanego w „Szkole Macierzyństwa”, gdzie szczegółowo opowiedzą Ci o przebiegu ciąży, procesie porodu, nauczą jak prawidłowo oddychać i kontrolować pracę mięśni. Udział w tych zajęciach przyda się także przyszłym ojcom i ewentualnie przy porodzie dziecka. Nie jest tajemnicą, że w czasie ciąży żony i pierwszego razu po porodzie mąż może czuć się zbędny, wykluczony z małego świata „dziecko-macierzyńskiego”. Dlatego bardzo ważne jest, aby dać mu możliwość przekształcenia się z zewnętrznego obserwatora w aktywnego uczestnika zachodzących wydarzeń: a dla kobiety w czasie porodu wsparcie najbliższej osoby będzie naprawdę nieocenione. Dziecko się nie rodzi jako „czystą kartkę”, na której rodzice mogą pisać, co im się podoba. Jeszcze przed urodzeniem dziecko przechodzi podróż trwającą 38–40 tygodni (9 miesięcy); być może w niezwykły sposób wkroczyło już do rodziny. Reaguje na dobro rodziców, zwłaszcza matki, jeśli się niepokoi, wówczas „dziecko” zaczyna odczuwać, że wydarzyło się coś niezwykłego, niepokojącego i próbuje „zrozumieć” co dokładnie… „(T. Verni „Sekretne życie dziecka przed porodem”). W łonie matki dziecko krzywi się, ssie kciuk, porusza się, mruga, uśmiecha się. A.I. Brusilovsky pisze: „28-tygodniowy płód wykazuje mimikę w odpowiedzi na różne doznania smakowe – krzywi się na sól i gorycz, wyraża przyjemność na słodyczach… Nie tylko porusza rękami i nogami, ale także połyka, ssie , chwytające ruchy.” Oznacza to, że dziecko w łonie matki prowadzi niezwykle „pełne” życie Nie bez powodu różne religie i narody stworzyły zbiory praw dla matek, małżeństw i społeczeństwa, które zapewniały najlepsze warunki życia i rozwoju. Kobieta w ciąży była uważana za błogosławioną i nienaruszalną. Przepisano jej sztukę, ćwiczenia duchowe i kontemplację pięknych widoków natury i kwiatów. Zalecano spożywanie wyłącznie smacznego pożywienia, najlepiej owoców, warzyw i zbóż. Uważano wówczas, że kształtowanie się wewnętrznego świata dziecka, jego psychiki, przebiega najkorzystniej. Dziecko traktowano z wielkim szacunkiem, a nie jak prymitywne stworzenie. Z małymi dziećmi wiąże się wiele obrzędów i rytuałów. Chrześcijaństwo utożsamiało ochrzczone dziecko z aniołem Bożym. Niestety wielu mężczyzn, przygotowujących się do ojcostwa lub już nim zostających, wierzy, że ciąża i opieka nad noworodkiem to wyłącznie los kobiet. Ta opinia jest błędna. Niemiecki naukowiec H. Nikkel udowodnił, że aktywny udział ojca w przygotowaniach do porodu zmniejsza liczbę powikłań podczas porodu i zmniejsza podatność noworodka na stres. Relacja dziecka, kształtująca się w triadzie „ojciec-dziecko-matka”, sprawia, że ​​noworodek jest pogodny, przyjacielski i wcześnie zaczyna się uśmiechać. A dobra relacja z ojcem, nawiązana przed porodem, trwa w przyszłości. Będąc w mamie, dziecko słyszy muzykę, rozpoznaje głosy mamy i bliskich, reaguje na upodobania smakowe mamy, a nawet rozróżnia jasne światło przez światło. ściana jamy brzusznej