Od autora: Artykuł autora ukazał się w „Nowej Gaziecie” nr 10 (104) w dniu 30 maja 2016 r. Format artykułu jest następujący: ograniczone do formatu artykułu prasowego „Żonaty od 10 lat. Mój mąż pije. Rozmawiałem z nim, błagałem go, szantażowałem i błagałem, aby został zaszyfrowany. Nic nie pomaga. Powiedz mi, jak pomóc mojemu mężowi przestać pić?” Ljubow, 33 lata, ukraińska wieś Ljubow, Twoje pragnienie uratowania męża przed uzależnieniem od alkoholu jest zrozumiałe i zrozumiałe. Ale zbawienie musi zacząć się od siebie. Faktem jest, że u wszystkich żon, których mężowie nadużywają alkoholu, rozwija się współzależność (symbiotyczna relacja z mężem). Oznacza to, że własne potrzeby i zainteresowania są tłumione, a cała uwaga i troska skupiają się na współmałżonku. Uczucia zostają „zamrożone”, aby nie odczuwać bólu emocjonalnego, który staje się nie do zniesienia. Często ignoruje się obowiązki wobec dzieci. Ponieważ związek symbiotyczny jest destrukcyjny i dysharmonijny dla obojga małżonków, wskazane jest przepracowanie go albo z psychologiem, albo w grupie psychoterapeutycznej, albo w grupie wsparcia. W zakresie pierwszej pomocy warto polecić krótki (niekompletny). ) algorytm wyjścia ze współzależnego związku.1. Realistyczne spojrzenie na siebie i swoje problemy. Przede wszystkim musisz szczerze przyznać przed sobą: „Tak, mam problem i jestem współuzależniona!” Jednocześnie nie należy obwiniać siebie i zrzucać winy za swoje problemy na innych.2. Wybór na korzyść siebie. Następnym krokiem jest dokonanie wyboru na korzyść siebie i swojego rozwoju. Naucz się zarządzać własnym życiem, żyć swoim umysłem i emocjami. Pielęgnuj wewnętrzne poczucie swojej wyjątkowości i ideę swojego „ja”, okresowo zadając sobie pytania: „Kim jestem? Co wiem, że mogę zrobić? Co jest w mojej mocy?” Modlitwa słynnego terapeuty Gestalt F. Perlsa może stać się manifestem życia: „Ja wykonuję swoją pracę, a Ty wykonujesz swoją pracę. Ja nie żyję na tym świecie, aby spełniać Twoje oczekiwania żyć na tym świecie, to nie sprostać moim oczekiwaniom. Jesteś sobą. I jestem sobą. A jeśli przypadkiem się spotkamy, to wspaniale. A jeśli nie, nic na to nie poradzimy.”3. Świadomość i poszerzanie własnych granic. Osobom współzależnym trudno jest zrozumieć, gdzie zaczyna się granica jednego, a kończy granica drugiego. Dlatego bliźnięta syjamskie będą musiały zostać oddzielone chirurgicznie, aby stworzyć własne terytorium psychologiczne. Wyznaczanie granic oznacza umiejętność odróżniania swoich myśli, uczuć i działań od myśli, uczuć i działań innych ludzi, a także zrozumienie granic, do których możesz dojść. Formuły określające granice mogą brzmieć następująco: „Wiem, co mogę, a czego nie mogę dla Ciebie zrobić”, „Wiem, co będę tolerować, a czego od Ciebie nie zaakceptuję” itp.4. Świadomość własnych potrzeb. Ważne jest, aby osoby współuzależnione nauczyły się rozumieć własne potrzeby. W tym celu należy spisać listę potrzeb i okresowo do niej wracać w celu zrozumienia. Aby zidentyfikować potrzeby, warto zadać sobie pytania: „Czyja to potrzeba? Jakie są moje cele? Co bym zrobił, gdybym miał na to środki finansowe? Jakie prezenty bym sobie dał?”.5. Pozwól sobie „poczuć”. Ponieważ osoby współzależne znajdują się stale w stresującej sytuacji, tracą zdolność odczuwania. A pierwszym krokiem do uzdrowienia jest przyznanie się, że masz uczucia i masz prawo je wyrażać. Zajęcia twórcze pomogą Ci nauczyć się wyrażania uczuć: rysowanie, haftowanie, taniec, oglądanie filmów itp. Prowadzenie pamiętnika, w którym będziesz zapisywać swoje uczucia, reakcje, sny i stany, pomoże ci zrozumieć swoje uczucia. Poszerzenie kręgu znajomych pozwoli Ci zaobserwować pozytywny przykład bliskości emocjonalnej u innych ludzi i przywrócić zaufanie do świata. Dla małżonka nadużywającego alkoholu program wzajemnej pomocy 12 Kroków, indywidualna praca z psychologiem oraz praca w parach z psychologiem. współzależny małżonek będzie skuteczny. „Poznawszy siebie, nikt nie będzie już taki sam”. Tomasz Mann