W ostatnim czasie coraz więcej mówi się o postrzeganiu siebie i traktowaniu siebie z większą łagodnością i życzliwością. Koncepcja ta nie jest jeszcze tak popularna w Rosji, jak w Stanach, więc pomyślałam, że warto o tym porozmawiać. Postrzeganie siebie to traktowanie siebie z taką samą życzliwością i zrozumieniem, z jaką traktujemy naszych najbliższych przyjaciół, zwłaszcza w sposób twarzowy życiowych trudności, niepowodzeń czy błędów Czy kiedykolwiek zareagowałeś zupełnie inaczej na potknięcia bliskiej osoby, a zupełnie inaczej na swoje? Otóż ​​to. Często mamy zupełnie odmienne standardy traktowania siebie i innych. Dla zdecydowanej większości z nas działa to na naszą własną szkodę. Kiedy popełniamy błąd, traktujemy siebie znacznie gorzej niż innych. Często stajemy się wobec siebie surowymi sędziami i coraz trudniej jest nam kierować się współczuciem i życzliwością, jakie okazujemy innym w podobnych sytuacjach. Na szczęście standardy te można wyrównać. Oznacza to, że nauczmy się traktować siebie tak, jak traktujemy naszych najbliższych przyjaciół. W tym miejscu pomocne może być ćwiczenie samopercepcji. OK, ale czym jest samopercepcja? Samoocena to konstrukt naukowy zaczerpnięty z filozofii buddyjskiej i wprowadzony do psychologii akademickiej przez dr Christine Nef. Jest to stosunkowo nowe podejście w psychologii, chociaż zostało już szczegółowo zbadane. Badania dr Christine Nef pokazują, że postrzeganie siebie składa się z trzech elementów: Życzliwości wobec siebie, czyli traktowania siebie z taką samą troską, zrozumieniem i życzliwością. dzięki któremu traktujemy innych jak ludzi. To raczej wspieranie siebie i akceptowanie siebie niż samokrytycyzm. Uważność, to znaczy bycie świadomym tego, co się dzieje, bez unikania tego lub nadmiernego utożsamiania się z tym. To dostrzeganie swoich myśli, emocji i doznań cielesnych takimi, jakie są, bez ich zmiany, bez tłumienia, ale bez wyolbrzymiania. Wspólne człowieczeństwo, czyli świadomość, że inni ludzie doświadczają tych samych trudności co Ty, również jest doświadczeniem nieprzyjemnym emocjami, popełniają błędy i są też niedoskonali. To świadomość, że jest ono częścią bycia człowiekiem. Doktor Paul Gilbert, twórca terapii zorientowanej na współczucie, zauważa, że ​​podstawą współczucia jest wrażliwość na cierpienie własne i innych oraz zaangażowanie w eliminację źródła tego cierpienia. . Wyróżnia trzy kierunki przepływu współczucia: - od nas do innych ludzi, - od innych do nas, - od nas do nas samych. Ostatnim wątkiem jest postrzeganie siebie. Nasza nastawiona na sukces zachodnia kultura zachęca nas do unikania i zaprzeczania trudnym emocjom i doświadczeniom, jak gdyby odczuwanie bólu i doświadczanie trudności było czymś złym. Tymczasem popełnianie błędów jest czymś naturalnym, równie naturalnym, jak naturalnym i oczywiste jest, że doświadczymy w życiu trudności, problemów i strat. Postrzeganie siebie może pomóc nam lepiej sobie z nimi radzić i nauczyć nas traktować siebie ostrożnie i wsparcie, gdy pojawią się te trudności. Praktyka postrzegania siebie przynosi o wiele więcej korzyści. Badania pokazują, że osoby z wysokim poziomem samooceny odczuwają wyższy poziom szczęścia, satysfakcji i zadowolenia z życia, są bardziej pewne siebie, mają stabilniejszą samoocenę i prowadzą zdrowszy tryb życia. Wyższy poziom samooceny jest również powiązany z niższym poziomem lęku, mniejszy perfekcjonizm, większa stabilność psychiczna, lepsze radzenie sobie ze stresem i rzadsze występowanie epizodów depresyjnych. Obraz siebie ma także związek z motywacją, zwiększa chęć uczenia się i rozwoju, a także dbania o siebie i swoje zdrowie -edukacja, krok po kroku, stajemy się naszym wewnętrznym przyjacielem, a nie wewnętrznym wrogiem. Ćwicząc postrzeganie siebie, możesz nauczyć się traktować siebie tak, jak traktujesz swoich najlepszych przyjaciół i bliskich, szczególnie gdy popełniasz błąd, doświadczają porażek, trudnych wydarzeń i emocji, jednak jak pisze w swojej książce Laura Silberstein-Tierch,: 8-918-253-73-83