25 oznak sukcesu, 10 nawyków szczęśliwych ludzi. Do tej pory tylko leniwi nie natknęli się na nagłówki o podobnych nazwach. Takie artykuły w prosty i jasny sposób wyjaśniają, co i jak czują ludzie, którzy osiągnęli sukces, szczęście w życiu rodzinnym czy harmonię. Wszystko byłoby dobrze, bo co jest złego w zrozumieniu, jak odczuwa się od środka coś, do czego dąży prawie każdy? Obfitość tych artykułów rodzi jednak jeden bardzo ciekawy efekt... W połowie ubiegłego wieku francuski filozof Jean Baudrillard podał ciekawą definicję, która jego zdaniem charakteryzuje kulturę współczesną. Symulakr to obraz bez oryginału, przedstawienie czegoś, co w rzeczywistości nie istnieje. Co więcej, symulakrum może być zarówno przedmiot, jak i cała klasa zjawisk. Na przykład fotografia stworzona w Photoshopie jest symulakrum, ponieważ nie przedstawia niczego, co naprawdę istnieje. Jednocześnie stany psychiczne danej osoby mogą być symulakrami. Jeśli pomyślisz o tym, dlaczego ktoś czytał o tym, jak czuje się osoba, która przeżyła swoje życie w pełni i osiągnęła sukces, najbardziej logiczną odpowiedzią jest to, że czytelnik porównuje swój stan z. o czym czyta i na tej podstawie wyciąga wnioski. Logika liniowa podpowiada nam, że jeśli chcemy czuć to samo, to musimy żyć w określony sposób i osiągając jakiś sukces, dojdziemy do tego, o czym czytamy oprócz analizy, a często przed analizą. po prostu wczuwamy się w bohaterów artykułów, próbując dla siebie pełnić swoją rolę. Od tego momentu wiele osób przestaje interesować się tym, jak ktoś doszedł do szczytu, próbują sztucznie dostosować swój stan do wzorca, o którym czytają. Próbując naśladować zwyczaje bogatych lub mądrość szczęśliwych, wielu czasami zupełnie nieświadomie ma nadzieję na zdobycie zarówno bogactwa, jak i szczęścia. Problem pojawia się nie tylko wtedy, gdy naśladownictwo prowadzi do powstania karykaturalnej kopii, ale także wtedy, gdy umiejętne naśladownictwo przeradza się w sposób życia, który człowiek uważa za swój własny. W obu przypadkach osoba skupiając się na własnych działaniach, które w jego przekonaniu są charakterystyczne dla ludzi sukcesu, zaczyna uważać się za osobę odnoszącą sukcesy, ignorując jednak swoje prawdziwe doświadczenia i reakcje, które nie odpowiadają temu, co „konieczne” do odczuwania Droga, którą przechodzi człowiek, osiągając sukces finansowy lub społeczny, a także droga do mądrości, wiedzie przez wiele prób i cierpień. Te cierpienia to nie tylko zbiór nieprzyjemnych wydarzeń, które przydarzają się niemal każdemu (śmierć bliskich, rozłąka, kryzysy), ale to, jak człowiek sobie z nimi radzi, gdzie kieruje się jej energia, w co zamienia przeciwności losu i jak przez nie żyje. To autentyczność takiego życia, brak w nim symulacji sprawia, że ​​jest ono naprawdę udane. Nie ma zatem tezy, według której można coś osiągnąć, oddzielając to od prawdziwego życia osoby, która to wypowiedziała. Jeśli chcesz pochwalić się swoimi zasadami życia, będziesz musiał żyć, wymyślając je na bieżąco, całkiem możliwe, że opierając się na cudzych, ale tak czy inaczej, nawet umiejętna symulacja nie doprowadzi do niczego poza rozczarowaniem, bólem i rozczarowaniem. Częstym przykładem symulacji jest relacja rodzinna. Partnerzy, niezdolni, a czasem bojący się budować oparte na zaufaniu, autentyczne relacje, martwiąc się o sukces swojej pary, zaczynają skupiać się na zewnętrznych oznakach sukcesu, często oszukując siebie i swojego partnera. Tę symulację udanego związku mogą przeprowadzić oboje partnerzy lub tylko jeden z nich. Często jako oznakę sukcesu pary wielu badaczy zauważa dobrą znajomość nawyków i preferencji partnera, wspólnych wartości i przekonań. Zdarza się, że w celu osiągnięcia bardziej harmonijnego związku jeden z partnerów zaczyna próbować spełnić jeden z punktów, na przykład pochylając się do tyłu, aby rozwikłać nawyki i preferencje drugiego, odgadnąć jego pragnienia. W rezultacie: pozycja wydaje się być zaznaczona, ale coś jest nie tak w związku. To „coś jest nie tak” może być tlącym się konfliktem i zawiedzionymi oczekiwaniami,!